Το ‘χω ακούσει σαν αντεπιχείρημα για τη δράση της Παγχιακής Επιτροπής Αγώνα από διάφορα στόματα. Να γίνει μια Παγχιακή για τα έργα υποδομών. Να γίνει άλλη μια μπας και στροφάρουμε στον τουρισμό. Και μια ακόμα για να μας τραντάζει απ’ το πρωί ως το βράδυ το κεφάλι, θα πρόσθετα εγώ.
Το ερώτημα από μόνο του δείχνει κατ’ αρχήν ότι η Παγχιακή έχει ήδη επιτελέσει το σκοπό της. Κανένας δεν ζητά στροφή της δραστηριότητας της, αν δεν αναγνωρίζει επίσημα ότι πέτυχε. Κανέναν, για παράδειγμα, δεν έχω ακούσει να λέει γιατί δεν ζητάμε από την Περιηγητική να αναλάβει και το ρουκετοπόλεμο... Κλείνει, λοιπόν, και μόνο με τη διατύπωση της πρότασης η όποια αστεία αμφισβήτηση υπονοείται.
Η ουσία του ερωτήματος, ωστόσο, είναι βαθύτερη. Περιγράφει μια σοβαρή ένδεια εκπροσώπησης στα περισσότερα, για να μην πω σε όλα τα επίπεδα. Οι Χιώτες σήμερα αισθάνονται ανεκπροσώπητοι. Επιτρέψτε μου την άποψη ότι οι σημερινοί θεσμικοί μας εκπρόσωποι δεν είναι οι χειρότεροι που πέρασαν από θέσεις ευθύνης. Καλούνται όμως να λύσουν ανυπέρβλητα προβλήματα, να διαχειριστούν πολύ σοβαρότερες καταστάσεις και κάπου εκεί το μέτρο σύγκρισης αδικεί το μπόι τους.
Το ερώτημα «γιατί δεν κάνουμε μια Παγχιακή και για τα υπόλοιπα;» υποδηλώνει κάτι ακόμα. Το νησί εμφανίζεται σε μια από τις πιο απαιτητικές στιγμές της σύγχρονης ιστορίες του με κατακερματισμένο κορμό κοινωνίας. Ο καθένας αβίαστα υπερασπίζεται την ατομική του θεώρηση των πραγμάτων, κανένας δεν τη συσχετίζει με ένα συνολικό προγραμματισμό. Σάμπως έχουμε την αποκλειστικότητα στη συμπεριφορά; Όλη η Ελλάδα πάνω – κάτω κατά τον ίδιο τραγικό τρόπο συμπεριφέρεται. Με μια εξαίρεση. Οι περιοχές της χώρας με εξάρτηση πια από τον τουρισμό είναι υποχρεωμένες να αποβάλουν την ελληναράδικη συμπεριφορά. Ο τουρισμός έχει αναγκαία συνθήκη τη συνεργασία, την καλλιεργεί ως κουλτούρα όπου φυτεύεται. Βλέπεις συμφέροντα να θεριεύουν αλλά δεν στρέφεται το ένα εναντίον του άλλου, όπως κάνουμε εμείς για το παραμικρό. Δρουν συνθετικά για να σηκώσουν το brandnameτου τόπου, να επωφεληθούν συνολικά, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο, δεν έχει και τόση σημασία. Επωφελούνται όμως όλοι.
Στη Χίο χάσαμε την ευκαιρία να λατρέψουμε τον τουρισμό, άρα και το υποχρεωτικό πνεύμα συνεργασίας του. Σπαράσσεται η κοινωνία με την πρώτη αφορμή κι οι εκπρόσωποι της επιβιώνουν εμπλουτίζοντας τα διχαστικά κηρύγματα. Για αυτό, πάνω στην ανοησία τους, όσοι προσπαθούν να απαξιώσουν την προσπάθεια της Παγχιακής, άθελα τους προτάσσουν την ύψιστη ανάγκη. Να ομονοήσουμε, να δράσουμε παγχιακά. Μόνο τότε θα τα καταφέρουμε.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
