Η θέα χιλιάδων κυβικών μέτρων νερού, άριστης ποιότητας, να καταλήγει στη θάλασσα και την ίδια ακριβώς ώρα οι σωληνώσεις στα οικιακά δίκτυα να φορτώνονται με άλατα εξεγείρει κάθε νοήμονα αυτού του τόπου. Η πλούσια υδροφορία της βορειοανατολικής Χίου και συγκεκριμένα της περιοχής Ρήνας – Ναγού – Δελφινιού έχει επισημανθεί από κάθε σοβαρό υδρογεωλόγο ως ικανή να τροφοδοτήσει με επάρκεια τις ανάγκες της πρωτεύουσας τους άνυδρους μήνες της.
Κατά παράδοξο τρόπο όλες οι διοικήσεις της ΔΕΥΑΝΧ ανακαλύπτουν την προοπτική μετά το μισό της θητείας τους. Η εμπειρία τις υποχρεώνει να παραδεχτούν την αυτονόητη λύση, ώσπου να προετοιμάσουν συνθήκες εκμετάλλευσης των αποθεμάτων όμως αντικαθίσταται, γιατί την τελευταία εικοσαετία η δημοτική θητεία στον πρώην και νυν Δήμο Χίου είναι αναλώσιμη στην τετραετία. Φτου κι απ’ την αρχή δηλαδή. Μέχρι η νέα διοίκηση να … ανακαλύψει τα αυτονόητα ο χρόνος κυλά με την ταχύτητα του νερού προς τη θάλασσα και η … αλατισμένη ζωή συνεχίζεται.
Δυο πανομοιότυποι παράμετροι καθυστερούν τη λύση. Η περιπέτεια του έργου μεταφοράς νερού του Ναγού στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και η επιχείρηση εμπέδωσης της σημασίας του υδροφόρου πεδίου από τις δημοτικές αρχές Μεννή σε Ομηρούπολη και Χίο. Η πρώτη είχε τα γνωστά αποτελέσματα: πεταμένα λεφτά σε ένα έργο επικίνδυνο. Η δεύτερη έδωσε τη χαριστική βολή. Η πολεμική δια του Τύπου που δέχτηκε τις περιόδους εκείνες η προσπάθεια του Μ. Μεννή και των συνεργατών του να εκμεταλλευτούν τα συγκεκριμένα νερά καταγράφηκε στο υποσυνείδητο των μελλοντικών δημοτικών γενεών ως δικαιωμένη. Πολεμώντας το Μάρκο, τελικά βγάλαμε τα μάτια μας, γεμίζοντας με φοβίες όσους στο μέλλον επρόκειτο να ασχοληθούν με την υπόθεση. Πήρε πολύ χρόνο στον αείμνηστο Γ. Μουρούνα να αντιληφθεί ότι διαφορετική λύση για το υδρευτικό δεν υφίσταται. Δεν τόλμησε επαρκώς ο Μιχ. Φυτούσης, επειδή ακριβώς είχε ταυτιστεί με τη διοίκηση Μεννή, να ξεδιπλώσει μια άμεσης απόδοσης στρατηγική στη δεύτερη θητεία του στη ΔΕΥΑΧ, επί Λαμπρινούδη. Έχασε δυο χρόνια ο Απ. Τζιώτης μέχρι να καταλάβει ότι πρέπει ασφαλώς να ξενοιάζουμε με το Κόρης Γεφύρι, τη λύση βέβαια θα τη δώσει η βορειοανατολική Χίος.
Θα προκάμει τώρα η ΔΕΥΑΝΧ να καταστρώσει σχεδιασμό αξιοποίησης των νερών ή θα στερέψει και πάλι ο χρόνος και ο επόμενος θα εξαντλήσει διετία και βάλε για να το καταλάβει;
Το βουητό των ορμητικών νερών του Ναγού έπρεπε να σκεπάζει κάθε άλλη φωνή αντιμετώπισης του υδρευτικού εδώ και καιρό. Κοστίζει όμως πολύ η απαλλαγή από τις φοβίες μας.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.