Οξύμωρο αλλά πραγματικό. Το νησί του πλούτου και της πιο αδέσμευτης μορφής οικονομίας, της ναυτιλιακής, είναι συνάμα το πιο οπισθοδρομικό μεταξύ των νησιών του Αιγαίου σε μορφές τοπικής ανάπτυξης. Σοκάρουν οι διαπιστώσεις κάθε φορά που ένας συντοπίτης μας ταξιδεύει σε άλλα νησιά του αρχιπελάγους και κάνει τις συγκρίσεις του. Το τεράστιο «γιατί» στη Χίο τόσες χαμένες ευκαιρίες βασανίζει πρόσκαιρα, αλλά έπειτα από λίγο καιρό φαντάζει απόλυτα φυσιολογικό.
Φυσιολογικό το Rexνα είναι υπό κατάρρευση στο λιμάνι μας. Φυσιολογικό οι κτιριακές υποδομές του ΝΟΧ να είναι η ντροπή μας. Φυσιολογικό το Xeniaνα σαπίζει δυο δεκαετίες και κανείς να μη νοιάζεται. Φυσιολογικό να έχεις δώσει ένα σκασμό λεφτά για τη μαρίνα και να μην έχει λειτουργήσει ποτέ.
Ο κατάλογος θα μπορούσε να ήταν ατέλειωτος, χάριν συντομίας ας περιοριστούμε μόνο σε ένα οικιστικό … τετράγωνο, απ’ τη ΜπέλαΒίστα στο Καστέλο. Αντίστοιχα φυσιολογικά ας αναλογιστούμε ποια δυναμική θα έδινε η λειτουργία των παραπάνω υποδομών στο νησί και την πρωτεύουσα του, αν όλα αυτά υπήρχαν στην Πάρο ή στη Σύρο φερ’ ειπείν. Εδώ σε ποιο πηγάδι έχουμε ουρήσει και τίποτα δεν λέει να αξιοποιηθεί κατάλληλα, να τροφοδοτήσει καύσιμο την τοπική οικονομία;
Η εξήγηση είναι απλούστερη όσων φανταζόμαστε. Η Χίος παραμένει η έσχατη νησίδα αντίστασης του υπαρκτού σοσιαλισμού στην Ευρώπη. Καμιά φορά ψηφίζει παράταιρα, μα κατά βάθος συμπεριφέρεται με αντιλήψεις μιας Βουλγάρικης περιφέρειας στα μέσα του ’70. Προσδοκά τα πάντα από το κράτος – πατερούλη.
Η νοοτροπία αυτή έχει διαποτίσει ολόκληρες γενιές και συνεχίζει με άνεση να στέκεται ακόμα στο δημόσιο λόγο, χωρίς να την παίρνει κανείς με τις ντομάτες. Υπάρχουν, επί παραδείγματι, φωνές που επιμένουν ότι η μαρίνα πρέπει να παραμείνει υπό δημοτικό έλεγχο και κανένας δεν βρίσκεται να τις σπρώξει στην κατηγορία των γραφικών για να πάμε κάπως παρακάτω.
Η κρατικίστικη κοσμοθεωρία αξιοποίησης μόνο των παραπάνω 4 παραδειγμάτων απαιτεί την καταβολή περί των 100 εκ. ευρώ. Κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να σκεφτεί πού θα βρει όλα αυτά τα χρήματα το χρεοκοπημένο ελληνικό Δημόσιο, ακόμα κι αν, ως εκ θαύματος, αποκτούσε από τη μια μέρα στην άλλη διαχειριστική επάρκεια.
Στην Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος κρατούν ακόμα το στομάχι τους από τα γέλια απ’ το τελευταίο αποτέλεσμα των εκλογών της Χίου. Επιτρέψαμε σε εκπροσώπους της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς να ρυθμίζουν τους κανόνες συμπεριφοράς της αγοράς μας! Απλά τα πράγματα, όσο το νησί συνεχίζει να διαπνέεται από την ίδια αντίληψη διαφορά ας μην περιμένουμε. Το ίδιο ακριβώς θα μας λυπεί το κάθε μας ταξίδι.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.