Η απαξίωση των αρχών του Χριστιανισμού και της οικογένειας οδηγούν την κοινωνία στον όλεθρo

   Πέρασαν τα Χριστούγεννα , η Πρωτοχρονιά με την εορτή της περιτομής του Κυρίου και ταυτόχρονα της εορτής του Μεγάλου Βασιλείου καθώς και  τα  Άγια Θεοφάνεια…. Χιλιάδες φωτεινές και πρωτότυπες  εικόνες απ΄όλο τον κόσμο ήλθαν μπροστά μας από τα τηλεοπτικά μέσα και τα λοιπά μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως λέγονται… Μπόλικες μερίδες καλοψημένων φαγητών και γλυκών έφτασαν στα πιότερα  στομάχια… Πολλά δώρα και παιγνίδια αγοράστηκαν χρήσιμα και άχρηστα  αλλά «μόνο και μόνο επειδή το καλούν οι ημέρες των γιορτών»…

 Τώρα που πια κατακαθίζει η «εορταστική σκόνη» και «γυρίζει πια κάθε κατεργάρης στον πάγκο του»  παραμένει ένας έντονος  μεγάλος προβληματισμός…

Άραγε, καταλάβαμε όλοι ναι ή όχι, την βαθύτερη ουσιαστική σημασία αυτών των μεγάλων χριστιανικών εορτών;

 Εμείς νομίζουμε πως οι πιότεροι δεν καταλαβαίνουν πια τίποτα απ΄όλα αυτά. Όσο προχωρούν τα  χρόνια, έχουμε την αίσθηση ότι συνεχώς μειώνονται οι ασχολούμενοι με την ουσία των εορτών  και αυξάνονται  οι ασχολούμενοι με όλα τα άλλα όπως δώρα, εκδρομές, διασκεδάσεις, χιονοδρομικά κέντρα, κρασιά, φαγητά και γενικά καλοπέραση και ξάπλες λόγω αργιών μπροστά σε ένα τάμπλετ ή το facebook…

Πόσοι κάθισαν να πουν στα μικρά αθώα παιδιά τους για τον Χριστούλη και το άστρο της Βηθλεέμ ή για τα Θεοφάνεια και το νόημα των εορτών αυτών ;  Μάλλον τα πιότερα παιδιά κάτω των 12 ετών έμειναν στην πλάνη και την αμάθειά  τους δηλαδή πως  όλα γίνονται για έρθει  ο Άη Βασίλης  να φέρει δώρα και παιγνίδια και αυτό είναι όλο.

Άραγε βρεθήκαμε ήρεμα σαν οικογένεια γύρω από το ίδιο τραπέζι να συνεορτάσουμε κάθε μέρα του δωδεκαημέρου  ή σαν τρελοί τρέχαμε ο καθένας στις δουλειές του από τις επτά  το πρωί ως τα μεσάνυχτα; Τρέχαμε κάποιοι θα απαντήσουν. Το θέμα είναι όμως να εργαζόμαστε άνδρες και γυναίκες κρατώντας όμως μια κατάλληλη ισορροπία για την οικογένειά μας.

Με λύπη διαπιστώνεται πια  ότι στις μέρες μας (ανεξαρτήτως εορτών)  μειώνεται ο αριθμός αυτών που ζουν και απολαμβάνουν οικογενειακή ζωή όπως την ξέραμε και αυξάνεται ο αριθμός αυτών που βιώνουν την διάλυση της οικογενειακής ζωής και ο καθένας τραβάει την πορεία του κάτω απλά από την κοινή στέγη. Αυτό το «τρώτε εσείς και θάρθω αργότερα» , αυτό το «δεν μαγείρεψα λόγω δουλειάς πάρε και πάλι  το ντελίβερυ» , αυτό το «μαμά να παίξουμε; Απάντηση: ωχ αδελφέ , άφησέ με  στον πνιγμό  μου» και τόσα άλλα  είναι ή δεν είναι σημάδια διάλυσης της οικογενειακής ζωής; Ποια συνομιλία και επικοινωνία μεταξύ των μελών αναπτύσσεται έτσι; Ποια αγωγή και συμπεριφορά αποκομίζουν τα παιδιά; Είναι κλονισμένη έως ανύπαρκτη η σχέση των γονέων μεταξύ τους αλλά και ως προς τα παιδιά τους ναι ή όχι;. Ποια η σχέση παππούδων -γιαγιάδων σήμερα με τα παιδιά, τα νουθετούν όσο πρέπει ή απλά τα βλέπουν σαν εικόνα του ίντερνετ (με κλήση σκάιπ) και τους παίρνουν κάποια παιγνίδια πότε – πότε;  

Με απλά λόγια προχωρούμε στην ελαχιστοποίηση της θρησκευτικής και οικογενειακής συνείδησης , απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο από τις αξίες που μας ενέπνευσε ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός και η γνήσια Ελληνική οικογένεια. Με αυτό τον τρόπο σταδιακά συρόμαστε στον κατήφορο  και   οδηγούμαστε στην πλήρη εκκοσμίκευση γιατί έτσι μας βολεύει πρόσκαιρα, δίχως να βλέπουμε τις αρνητικές συνέπειες…. Ή μάλλον σε πολλές περιπτώσεις τις συνέπειες , τις βλέπουμε , τις συζητάμε αλλά τις προσπερνάμε δίχως να ενεργούμε στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας ώστε να αναιρεθούν αυτές .

Υπάρχουν αρκετοί στην Ευρώπη μα και στη χώρα μας που δυστυχώς λένε  : «Αφήστε στην άκρη τον Χριστιανισμό, ότι είχε να πει μας το είπε..τώρα πια είναι αυτά ξεπερασμένα…» ή «Τώρα είναι στην κορυφή η Οικονομία,  γι αυτήν καιγόμαστε! Μετράει στις μέρες μας ,το χρήμα και το ατομικό μας  συμφέρον  κι όλα τ΄ άλλα περί θρησκείας και οικογένειας  είναι φούμαρα και φλυαρίες…»

Αλήθεια δεν κατανοούμε ότι  η Ευρώπη μετά το 1700 ( μαζί και η Ελλάδα μετά την απελευθέρωσή της από τον Οθωμανικό-τουρκικό ζυγό) κυρίως αναπτύχθηκαν σε όλους τους τομείς, πατώντας στις στέρεες βάσεις ναι μεν του Αρχαίου Ελληνικού και Ρωμαϊκού πολιτισμού αλλά κυρίως του Χριστιανισμού με όλες τις εκφάνσεις του , όπως και της οικογένειας ;

Σήμερα, μας ήλθε η παγκοσμιοποίηση που ανατρέπει καθημερινά  τις ουσιώδεις χριστιανικές και οικογενειακές αρχές και αξίες του παρελθόντος  και τις αντικαθιστά με εξωφρενικούς μοντερνισμούς ακόμη και άνευ ουσίας…  ( Για παράδειγμα «Κάνετε τατουάζ ολόσωμο γιατί είναι μόδα» ή «βάψετε τα μαλλιά σας πρασινοκίτρινα γιατί είναι μόδα ή…ή…)

Έχει τόσο πολλές επεκτάσεις το θέμα που δεν μπορούν να αναλυθούν τόσο απλά εδώ …

ΌΜΩΣ  με βάση αυτές πια τις νέες αντιλήψεις που δυστυχώς είναι αρκετά κυρίαρχες σε όλο τον δυτικό κόσμο (και την Ε.Ε. που ανήκουμε) οδηγούμαστε συνεχώς πιο κοντά στον όλεθρο.  Αντί να προχωράμε αναζητώντας την όαση της ανιδιοτελούς  Χριστιανικής  αγάπης προς τον πλησίον, του «αγαπάτε και τους εχθρούς ημών»,   της αληθινής ανόθευτης δικαιοσύνης πτος κάθε κατεύθυνση, αλλά και της σωστής οικογενειακής ζωής ,εμείς προχωράμε προς την έρημο… Μια έρημο γεμάτη με αποχριστιανοποιημένα δεντράκια  που έχουν όμως τις   ριχές ρίζες της πρόσκαιρης καλοπέρασης και του εύκολου πλουτισμού , του εγωισμού, της ιδιοτέλειας και της ανοχής σε οτιδήποτε κακό συμβαίνει. Μα αυτά τα δεντράκια που δεν έχουν καμιά καλλιέργεια του πνεύματος, δεν ποτίζονται με πνευματικό νέκταρ και σύντομα μαραίνονται , ξεραίνονται, σαπίζουν και χάνονται και έτσι βλάπτεται η κοινωνία.

Μα κάποιοι θα μας πουν πως  τώρα υπάρχει μια ακόμη μεγάλη παράμετρος .  Αυτή είναι  ο μεταναστευτικός κόσμος του Ισλάμ που επιδιώκει να περάσει στην Ελλάδα και αύριο στην Ευρώπη. Αυτούς πώς θα τους ενσωματώσουμε αν επιμείνουμε μόνο πάνω στα πρωτινά χνάρια; Μα αυτό φίλοι μας ,δηλαδή η ενσωμάτωσή τους, είναι κατά την γνώμη μας, μια μεγάλη ψευδαίσθηση. Το Ισλάμ ,  δεν μας  δείχνει σημάδια να επιθυμεί ή να επιδιώκει την ενσωμάτωση στην δυτική κοινωνία. Αντίθετα επιδιώκει να διατηρήσει τις δικές του αρχές και παραδόσεις της θρησκείας του (βλέπε «Σαρία) και να κυριαρχήσει σε όλο τον κόσμο (και την Ευρώπη) διαλύοντας και εξαφανίζοντας κάθε χριστιανική παρουσία σε κάθε γωνιά της Γης… όσοι αυτό δεν το βλέπουν , τους προτρέπουμε να το ξανασκεφτούν.  

Για να το τελειώσουμε : Πολλά ΝΑΙ μπορούμε να πούμε και να πράξουμε γι αυτούς τους δυστυχείς συνανθρώπους μας μετανάστες   , αλλά  και με κάποια όρια. ΟΧΙ όμως να φτάσουμε σε Ελλάδα και Ευρώπη  στο «ήλθαν τα άγρια να βγάλουν τα ήμερα»…

Η πρόκληση των καιρών είναι σαφής! Οικογένεια, Σχολείο, Εκκλησία, Σύλλογοι και Κράτος πρέπει επιτέλους να αφυπνιστούν πριν η κατάσταση γίνει πλήρως μη αναστρέψιμη. Διότι:

Χωρίς, την πνευματικότητα και το σύστημα αγάπης, ηθικής και αξιών  του Χριστιανισμού και της χρηστής οικογένειας που εμείς οι μεγαλύτεροι βιώσαμε , αλλά εν πολλοίς  οι νεότεροι το απορρίπτουν  , είμαστε σίγουροι για το ότι   θα  εμφανίζονται συνεχώς περισσότερα  διαλυτικά και αποσαθρωτικά φαινόμενα στην κοινωνία που ήδη καθημερινά πυκνώνουν... όπως οι ανθρωποκτονίες, συμμορίες ανηλίκων, ληστείες , κλοπές, μαχαιρώματα, διάδοση ναρκωτικών κλπ.  Η απαξίωση των αρχών οικογένειας και χριστιανισμού μα και η αποχαύνωση του πνεύματός μας , ασφαλώς   οδηγούν την κοινωνία στον όλεθρο… Αν δεν γίνει γενική προσπάθεια αποτροπής τότε άπαντες … «άξιοι της μοίρας μας».

Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.