Οι πιο πολλοί θα εστιάσουν σε όσα ακούστηκαν. Από μικροφώνου ή σε επίπεδο χλιαρών αποδοκιμασιών. Επιτρέψτε μου, διαφοροποιούμενος, να σταθώ στην εντυπωσιακή δύναμη της σιωπής. Κανένα απολύτως σύνθημα τόσο στο δίωρο παραμονής των συγκεντρωθέντων στην πλατεία όσο και στην πορεία απ’ το Βουνάκι στο μνημείο Εθνικής Αντίστασης. Η παρατεταμένη σιωπή ενός πλήθους περίπου 3.000 διαδηλωτών είναι δύσκολα ερμηνεύσιμη. Η πορεία θύμιζε νεκρική πομπή, δεν υπήρχαν καν … πηγαδάκια, η φωνή των οποίων αθροιζόμενη θα δημιουργούσε τον ήχο του όχλου. Σιωπή, απέραντη σιωπή…
Ο κόσμος σαστισμένος συμμετείχε και κατέθετε τη διάθεση του, αλλά με εμφανείς τις απορίες για την κατάληξη της προσπάθειας. Τι ακριβώς επιδιώκουμε; Ποια είναι τα επόμενα στάδια; Μέχρι ποιου σημείου είναι αποδεκτή μια τοπική ανυπακοή στις εθνικές δεσμεύσεις;
Ερωτήματα που, φοβάμαι, όλοι είμαστε ανέτοιμοι σήμερα να απαντήσουμε. Ακόμα κι οι διοργανωτές της συγκέντρωσης, άπειροι όπως κατέδειξε η μη προνοητικότητα να έχουν φως κι ένα ποτήρι νερό στο βάθρο των ομιλητών.
Την επόμενη μέρα της πιο μαζικής διαμαρτυρίας στη Χίο την τελευταία δεκαετία το ερώτημα είναι πως κεφαλαιοποιείται τώρα η διάθεση του νησιού να μην θεωρείται δεδομένο. Τα επόμενα βήματα ούτε η Επιτροπή μπορεί σίγουρα να προδικάσει. Είναι νωπό όμως κιόλας, ανθρώπους χωρίς σοβαρές συλλογικές εμπειρίες να τους φορτώσουμε το βάρος ενός απόλυτα οργανωμένου σχεδίου.
Το βράδυ της Τετάρτης απλά συνειδητοποίησαν ότι το αισθητήριο τους δεν έσφαλε. Το νησί ήταν έτοιμο από καιρό να διατρανώσει την επιθυμία του να εισακούγεται ο παλμός του, να μην λαμβάνονται αποφάσεις ερήμην του και κυρίως όποιος τελικός σχεδιασμός επιλεγεί να μην αφήσει συντρίμμια μόνο στη δική του πλάτη, όπως μέχρι σήμερα συμβαίνει. Απέδειξε ότι μπορεί να περιθωριοποιεί τα εξτρεμιστικά στοιχεία, απλούστατα γιατί η μαζικότητα της εχέφρονης διεκδίκησης τους στερεί το οξυγόνο.
Άθελα τους οι εμπνευστές της διαδήλωσης της Τετάρτης έγιναν πια ισότιμοι συνομιλητές όλων των θεσμικών στην πολυκατοικία Βαβυλωνίας που έχουν χτίσει εδώ και δυο μήνες. Κι ίσως η φωνή τους έχει πια μεγαλύτερη βαρύτητα γιατί απέδειξε ότι απηχεί την κοινή λογική. Η Χίος έχει επωμιστεί γεωφυσικά το ρόλο της πύλης εισόδου, δεν είναι δυνατό και δίκαιο να επιβαρύνεται και με το ρόλο του νομού μόνιμης παραμονής. Τελεία και παύλα. Το δέχονται δεν το δέχονται οι διεθνείς συμβάσεις.
Οι επώνυμοι – ανώνυμοι της Παγχιακής Επιτροπής Αγώνα θα κριθούν τώρα για την ικανότητα τους να προχωρήσουν την υπόθεση ένα βήμα πιο κάτω. Αν και, μεταξύ μας, και μόνο αυτό που πέτυχαν χθες, ήταν από μόνο του πολύ σημαντικό.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
