Κυριακή βράδυ (14-10-2012) ταξίδεψα ατμοπλοϊκώς με προορισμό την πατρίδα μου τη Χίο. Συνδύασα το ενδιαφέρον μου για το «μετά την πυρκαγιά σύνδρομον» (όπως στην ειδικότητά μου λέμε το «μετά-θρομβωτικό σύνδρομον») με επαγγελματικά καθήκοντα. Έτσι «έδεσε» το διήμερο Συνέδριο στο Ίδρυμα «Μαρία Τσάκος» με την κατά τακτά χρονικά διαστήματα επίσκεψή μου στο «Σκυλίτσειο», για τους γνωστούς λόγους.
Στα αυτιά μου ακόμα είχα τις γλυκές ψαλμωδίες από την εδώ ενορία μου (Αγ. Αθανάσιος Πολυδρόσου Αττικής) και το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα (παραβολή) «περί σπορέως». Δεν γνωρίζω ακριβώς πώς οι Ευαγγελισταί μετέφεραν στα γραπτά κείμενά τους όλα όσα έλεγε ο Χριστός μας, η εντύπωσή μου όμως είναι ότι ο και συνάδελφος (γιατρός) Λουκάς ήταν και καλός στη συγγραφή κειμένων. Δεν εξηγείται διαφορετικά το πόσο ζωντανά περιγράφει τη σπορά από τον γεωργό. Και βέβαια (λογικό είναι) άλλος σπόρος «πιάνει» (φυτρώνει) εφόσον πέσε σε πρόσφορο έδαφος, άλλος καταστρέφεται ή ξηραίνεται όταν οι παράγοντες για να ευδοκιμήσει ελλείπουν!...
Και τώρα στο θέμα μας: Το Ίδρυμα «Μαρία Τσάκος» έκανε μια προσπάθεια να «ταρακουνήσει» τα λιμνάζοντα ύδατα μετά την κάποια κινητικότητα των αρμοδίων (σύσκεψη της 30-08-2012 υπό τον Κωστή Μουσουρούλη, συσκέψεις της Επιτροπής που δημιουργήθηκε και στελεχώθηκε από εκλεκτούς επιστήμονες με Πρόεδρο τον φίλο μου Ακαδημαϊκό τον Χρήστο Ζερεφό, συσκέψεις και ταξίδια των αρμοδίων τοπικών αρχόντων και παραγόντων κλπ. κλπ.). Το συνέδριο λοιπόν ασχολήθηκε με τα καμένα, με τη διαμόρφωση του εδάφους και την αποφυγή των πλημμυρών, για τα οικονομικά προβλήματα που ακολουθούν, για τα ζώα, για τα πουλιά, για τις μέλισσες, τίποτε όμως δεν ελέχθη για τους… ανθρώπους. Επειδή λοιπόν (κατά τον WHO – Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας), «Υγεία καλείται η συνισταμένη της σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας, και όχι μόνον η απουσία νόσου ή αναπηρίας», κάποιος πρέπει να φροντίσει και τις «καμένες ψυχές», τους ανθρώπους που πέρασαν τόσα και τόσα (και ακόμα πόσα θα περάσουν)!
Επρότεινα λοιπόν, ως ιατρός που εμπλέκεται εμμέσως και στα θέματα ψυχικής υγείας, την αποστολή από το «Δρομοκαΐτειο» (είμαι 32 χρόνια στο Δ.Σ. του) ειδικών, σε συνεργασία με το «αδελφό» Νοσοκομείο, το «Σκυλίτσειο» (είναι και τα δύο Κληροδοτήματα), για να αντιμετωπίσουν την κατάθλιψη και τα ψυχοσωματικά σύνδρομα που πολλαπλασιάσθηκαν στους κατοίκους των καμένων χωριών!
Με την ευκαιρία δεν θα ήταν υπερβολή αν η ομάδα υποστηρίξεως των χωρικών, επεσκέπτετο και τα βόρεια χωριά (όχι μόνο τα 19). Και εκεί οι άνθρωποι νιώθουν την εγκατάλειψη από τους συνανθρώπους τους (δηλ. από εμάς). Εμείς οι «προύχοντες», οι τυχεροί θα έλεγα, που ζούμε σε πιο κατοικημένες περιοχές, θα έπρεπε να διοργανώσουμε εξορμήσεις (εκδρομές και δρώμενα) σ’αυτά τα εγκαταλελειμμένα χωριά για να αναπτερώσουμε το ηθικό των κατοίκων τους!...
Και θα τελειώσω με μια παρότρυνση (δεν είμαι βέβαια κληρικός, γι’αυτό τα λέω και τα γράφω από την καρδιά μου): Αδέλφια, ΟΛΑ ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ. Βοηθήστε τους συνανθρώπους σας («αγαπάτε αλλήλους» αν προτιμάτε). Σε κάμποσο καιρό (πόσο, κανένας δεν ξέρει) τα παιδιά μας θα βλέπουν τα άσπρα κόκκαλά μας (… «και είδον τα οστά τα ξεγυμνωμένα και είπον…» κλπ. κλπ.) και θα διερωτώνται αν ανήκουν σε εμάς κλπ. κλπ.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
