Προσωπικά δυσκολεύομαι. Προεκλογικά ο Μαν. Βουρνούς είχε ταχθεί υπέρ της ανάγκης να στηριχθεί η ιδιωτική πρωτοβουλία στο νησί, σαν το όχημα παραγωγής θέσεων εργασίας και πλούτου. Μετεκλογικά τα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση είναι συγκεχυμένα. Η στάση του Δήμου αποπνέει μια έντονη καχυποψία προς τους συντελεστές της ιδιωτικής οικονομίας. Η στήριξη του ιδιωτικού τομέα του νησιού, ακόμα και με θυσίες, αν απαιτηθεί, δεν έχει περάσει στο dnaτης φιλοσοφίας του δημοτικού σχήματος και η ανταπόκριση του στα κατά καιρούς αιτήματα έρχεται κατά περίπτωση, ανάλογα με το ποιος εκπρόσωπος της διαχειρίζεται την κάθε υπόθεση ή ανάλογα με το πόσο καλά ξύπνησε το πρωί.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα η ... ατάκα του αντιδημάρχου Καθαριότητας, στο προχθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο, όταν επιχείρησε να περάσει ... από το παράθυρο την παράθεση των στοιχείων για την ανακύκλωση. Να καταθέσει, δηλαδή, τα δικά του νούμερα, χωρίς τον παραμικρό αντίλογο. «Εσείς που είστε σοσιαλιστής, είναι δυνατόν να πιστεύετε όσα λέει ένας ιδιώτης κι όχι όσα λέει ο επίσημος Δήμος;», αναρωτήθηκε μεγαλοφώνως.
Η αίσθηση του θέσφατου για όσα ανακοινώνει ο Δήμος δεν κυριαρχεί μόνο στο σκεπτικό του Γ. Μπελέγρη. Διατρέχει, δυστυχώς, τη λογική πολλών συναδέλφων του δημοτικών συμβούλων. Το λέει ο Δήμος, δηλαδή οι υπηρεσίες του, και ... τα σκυλιά δεμένα. Που το βρήκε αυτό γραμμένο ο κ. αντιδήμαρχος κι όσοι ασπάζονται την άποψη του;
Γενικότερα πάντως στο θέμα της ανακύκλωσης το σήμα που εκπέμπει ο Δήμος ως προς τη διάθεση συνεργασίας του με τον ιδιωτικό τομέα παραμένει άκρως προβληματικό. Ποτέ δεν εμπιστεύτηκαν – οι υπηρεσίες του – την εμπλοκή του ιδιώτη, το είδαν ως ένα πρώτο βήμα σταδιακών ιδιωτικοποιήσεων δημοτικών υπηρεσιών και διαρκώς παρενέβαλαν εμπόδια, τα οποία δυναμίτιζαν την τελική σχέση. Ο εκάστοτε πολιτικός προϊστάμενος, για να μη συγκρουστεί με την υπηρεσιακή φοβία, υποσκάπτει κι ο ίδιος τη συνεργασία με τον ιδιώτη, του αποδίδει μόνιμο δόλο εξυπηρέτησης συμφέροντος και τελικά αποδομεί την προοπτική σταδιακά ο Δήμος να αναζητήσει συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα σε ένα ή περισσότερα αντικείμενα.
Κάπως έτσι βρισκόμαστε στο παράδοξο η δημοτική αρχή να κατηγορείται από τις αντιπολιτεύσεις για νεοφιλελεύθερη ατζέντα και στην πράξη η πολιτική της να είναι πιο συγκεντρωτική κι από τις προκάτοχες της δημοτικές αρχές, που, εννοείται, είχαν ένα πιο σοσιαλιστικό ιδεολογικό πρόσημο. Για αυτό σας λέω, υπάρχει κανείς που να μπορεί να διακρίνει σε ποιο πολιτικό Θεό ακριβώς πιστεύουν;
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.