Όπως καλά γνωρίζετε όλοι, στην μεγάλη σκηνή του Έθνους, πρωταγωνιστούν καιρό τώρα στο έργο «Οι νονοί και τα βαφτιστήρια τους», τα Κόμματα, τα ΜΜΕ, οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι κι όλοι οι παρατρεχάμενοι της εξουσίας, που ξέρουν να απομυζούν τους πάντες και τα πάντα κι ακουμπώντας ο ένας στον άλλον να σκαρφαλώνουν και να κρεμάζονται στον λαιμό της Φτωχομάνας για να φτάσουν όλοι στο μεγάλο κι αστείρευτο βυζί της.
Κι εκείνη η ανίκανη, που ναι μεν δεν τους αγαπά μα τους ανέχεται και θέλοντας και μη τους θρέφει γιατί είναι γεννήματά της και σπλάχνα των σπλάχνων της, υπομένει μια που, αλίμονο, της βγήκαν ζεβζέκικα και καταφερτζίδικα τα τέκνα της μα κατά βάση της μοιάζουν κι έχουν κληρονομήσει όλα της τα κουσούρια.
Γι αυτό δεν μπορεί να τ’ απαρνηθεί και να τ’ αποπαιδήσει από φόβο πως, αν τα χάσει κι αυτά και τα νταηλίκια τους, θα πλακώσουν πάλι και θα την πάρουν στο κυνήγι οι παλιοί της βασιλογεννημένοι άρχοντες που κι εκείνοι μέχρι και το αίμα της ρουφούσαν ως να τους ξεφορτωθεί.
Μπρος φωτιά λοιπόν και πίσω ρέμα γι αυτή τη Φτωχομάνα, που να βάλλει τάξη στο σπιτικό της δεν κατάφερε εδώ και διακόσια χρόνια κι ούτε μπόρεσε τα βλαστάρια της τ’ αλάνια να συμμορφώσει.
Έτσι, από το κακό στο χειρότερο πάει το σόι της κι ο μαχαλάς που ζει ζέχνει και βρωμοκοπά από τα σκουπίδια και τους ρύπους που παράγουν τα κωλόπαιδα της και τ’ αχόρταγα παιδιά τους.
Κι όσο αγριεύουν οι παρανομίες και τα εγκλήματα στην καθημερινότητα της φαμελιάς της κι όσο μεταξύ τους οι μόρτες ξεμαλλιάζονται και μαχαιρώνονται πάνω στη μοιρασιά , τόσο οι γείτονες κι οι λοιποί συγγενείς βρίσκουν ευκαιρία να της αρπάξουν τη γη και τις σοδειές της, αλλά κι οι ξένοι κι οι περαστικοί που βλέπουν ξέφραγα τ’ αμπέλια της και τις πόρτες της διάπλατες, μπαινοβγαίνουν κι αρπάζουν κι αυτοί. Ακόμα και τα σκυλολόγια και τα κοπάδια των αλητών που τριγυρίζουν και νέμονται ανεμπόδιστα πια τις γειτονιές του κόσμου δαγκάνοντας τους ανύποπτους και κυνηγώντας τους νομοταγείς, ορμούν κι αυτά και ξεσκίζουν τα ξεκούμπωτα στήθια της και τ’ αποφάγια που πετούν τα κακομαθημένα της.
Καθείς λοιπόν άξιος των έργων του είναι βασανισμένη μου Φτωχομάνα... Το λουρί πια να το τραβήξεις είναι ολοφάνερο πως δεν μπορείς μήτε το φραγγέλιο να κτυπήσεις για να σωθείς...
Κι όσο κι αν φώναξες δασκάλους και πολυδιαβασμένους ξένους παιδαγωγούς και παιδονόμους, αυτοί, αφού πληρώθηκαν μ’ όλο σου το χρυσάφι και της κληρονομιάς σου τα πολύτιμα πετράδια, είδαν πως μήτε εσύ ουδέ τα τέκνα σου είστε επιδεκτικοί μαθήσεως μήτε νόμου υποκείμενοι. Τα μάζεψαν λοιπόν, αποχώρησαν και σ’ άφησαν να σ’ αποτελειώσουν της γέννας σου οι σκάρτοι καρποί.
Τώρα;
Τώρα, μόνο ένας από μηχανής θεός- εκείνος που το πνεύμα των προγόνων σου εφηύρε για τέτοιες περιπτώσεις- μπορεί να σε σώσει, μια και στο θέατρο του παραλόγου είμαστε πάλι θεατές κι εσύ κι εμείς.
Κι όσο, όλοι οι ταλαντούχοι θεατρίνοι κι οι φημισμένοι υποκριτές μας περιπαίζουν και υποκρίνονται με πάθος τόσους ρόλους ηρωισμού και αυτοθυσίας μασκοφορεμένοι, θέλοντας να μας πείσουν πως για την ευδαιμονία μας ιδρώνουν και κόπτονται καθώς και για του φιλοθεάμονος κοινού την απόλαυση, εμείς, καλού-κακού, ας κάνομε τάματα στον αληθινό Θεό μας μπας και τους δώσει φώτιση για να σωθούμε ή να τους ρίξει την οργή του για να εξαλειφθούν όλοι μαζί κι ν’ αφήσουν το θέατρο και την υποκρισία στους επαγγελματίες του είδους...
ΑΜΗΝ.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
