Επί δεκαετίες, η Τοπική Αυτοδιοίκηση της Χώρας μας (Δήμοι και Κοινότητες), κυριολεκτικά φυτοζωούσε. Μέχρι που, μετά το 1981, με το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, οι ΟΤΑ (όχι βέβαια όλοι), “ξύπνησαν” από το λήθαργο και απόκτησαν “φτερά”. Ανάσαναν.
Πάλι με νόμο του ΠΑΣΟΚ, αλλά επί Κυβέρνησης Ν.Δ. του Κων/νου Μητσοτάκη, (1991), λειτούργησαν οι πρώτοι Δήμοι που προέκυψαν από ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΩΣΗ πρώην ΟΤΑ.
Ακολούθησε το, Πασοκικής έμπνευσης, πρόγραμμα “Καποδίστριας”, μέσω του οποίου το 1999 δημιουργήθηκαν νέοι, διευρυμένοι, Δήμοι, αλλά από ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΩΣΗ τούτη τη φορά.
Αποτιμώντας τα αποτελέσματα των δύο αυτών πολιτικών επιλογών, μπορούμε να πούμε χωρίς δισταγμό ότι, προέκυψαν “κέρδη και ζημίες” για τις Τοπικές Κοινωνίας.
Ασφαλώς όλα δεν εξελίχθηκαν σύμφωνα με τους σχεδιασμούς ούτε και τα αποτελέσματα ήταν παντού θεαματικά. Τουλάχιστο όμως δεν υπήρξε στασιμότητα, τέλμα και οπισθοδρόμηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Δυστυχώς, το σκηνικό άλλαξε (προς το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ) όταν, ταυτόχρονα με την είσοδο της Πατρίδας μας στην οκτάχρονη περίοδο των Μνημονίων, (Μάϊος 2010 επί Πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου), ο τότε αρμόδιος Υπουργός Γιάννης Ραγκούσης, εισηγήθηκε (και υλοποίησε) την ιδέα μιάς ακόμη επαναχάραξης και αναδιάταξης του Αυτοδιοικητικού χάρτη της Ελλάδας.
΄Ετσι, μέσω του καταστροφικού σχεδίου ή προγράμματος “Καλλικράτης”, από 1-1-2011, μόλις το 14% των Ελληνικών ΟΤΑ αριθμεί πληθυσμό έως 5.000 κατοίκους όταν, το αντίστοιχο ποσοστό σε Ευρωπαϊκές Χώρες πλησιάζει το 90% (Βλέπετε π.χ. Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Αυστρία, Σλοβακία, Τσεχία, Ουγγαρία και Ρουμανία).
Αντίθετα προς τα ισχύοντα στην πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών Χωρών, το ποσοστό των νέων, (βάσει “Καλλικράτη”), ΟΤΑ της Ελλάδας με πληθυσμό από 10.000-50.000, αγγίζει το 76%, με ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται σχετικά με την ευελιξία, την λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα αυτών. Έτσι, από τις αδύναμες (νεκρές ουσιαστικά) κοινότητες των 10 έως 50 κατοίκων, φθάσαμε σε Δήμους “γίγαντες” οι οποίοι, κυρίως στη νησιωτική Χώρα, στηρίζονται σε “πύλινα” πόδια μη μπορώντας να ανταποκριθούν στις ανάγκες και προσδοκίες των δημοτών και επισκεπτών τους.
Αν επικεντρωθούμε στα του οίκου μας, είναι πανθομολογούμενη η εκτίμηση ότι, νησιά όπως η Ρόδος, η Λέσβος, η Χίος και η Σάμος, είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να λειτουργήσουν εύρυθμα και αποτελεσματικά όσο θα έχουν τη διοικητική μορφή ΕΝΙΑΙΩΝ ΔΗΜΩΝ, όταν μάλιστα έχουν δεχθεί τα πλήγματα όχι μόνο της οικονομικής κρίσης αλλά, επί πλέον, του προσφυγικού και της κατάργησης των μειωμένων συντελεστών Φ.Π.Α (κάτι που θα συμβεί προσεχώς και στο δικό μας νησί).
Τη “χαριστική βολή” στον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα δώσει η, (από τον προσεχή Μάϊο), εφαρμογή του συστήματος της απλής αναλογικής όσον αφορά την εκλογή των οργάνων αυτής. Αν επικεντρωθούμε μόνο στα των ΟΤΑ Α' βαθμού (Δήμοι), η θεσμοθέτηση από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αυτού του συστήματος και η αλλαγή του τρόπου εκλογής Δημάρχων και Δημοτικών συμβούλων, θα οδηγήσει σε ακυβερνησία τους Δήμους και σε περαιτέρω απαξίωση του θεσμού των ΟΤΑ.
Κατά τους νέους “φωστήρες” της τωρινής συγκυβέρνησης, με το νέο εκλογικό σύστημα θα καλλιεργηθεί (δια της επιβολής και αναγκαστικότητας) η κουλτούρα των συγκλίσεων και των συνεργασιών !!! ΄Εναντι αυτής της (ουτοπικής) αισιόδοξης άποψης, προβάλεται από έγκυρους αναλυτές ο κίνδυνος να οδηγηθούν οι Δήμοι σε απραξία και ακυβερνησία εις βάρος των συμφερόντων των δημοτών-πολιτών. Τούτο διότι, ο κάθε Δήμαρχος που δεν θα διαθέτει επαρκή πλειοψηφία δημοτικών συμβούλων, για να “περάσει” οποιοδήποτε θέμα (απλό ή ζωτικής σημασίας), θα πρέπει να επιζητεί την ψήφο μεμονωμένων συμβούλων ή ομάδων συμβούλων, οι οποίοι, εύκολα θα μπορούν να τον εκβιάζουν επιζητώντας (για να δώσουν θετική ψήφο) να τους ικανοποιήσει προσωπικά, τοπικιστικά, συντεχνιακά ή κομματικά αιτήματα που πιθανά θα αντιστρατεύονται το γενικώτερο συμφέρον των δημοτών.
Αυτή ακριβώς η, (πολύ πιθανή έως βέβαιη) προοπτική, θα προκαλέσει πρόσθετη αποστροφή των πολιτών προς την πολιτική και τους πολιτικούς τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο και απροθυμία έως αποφυγή ανάμειξης στα κοινά ανθρώπων με γνώσεις, πείρα, κύρος και αξιοπρέπεια.
Προφανώς, αυτές οι, σχεδόν βέβαιες, δυσμενείς εξελίξεις στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, θα επηρεάσουν αρνητικά τόσο την καθημερινότητα των δημοτών κάθε Δήμου (άρα την ποιότητα ζωής όλων μας) όσο και κάθε δυνατότητα βιώσιμης και ουσιαστικής ανάπτυξης. ΄Ομως, αυτά δεν φαίνεται να απασχολούν τους σημερινούς πολιτικούς που μας κυβερνούν όπως δεν απασχόλησαν τον Γιάννη Ραγκούση και το τότε ΠΑΣΟΚ όταν, ασυλλόγιστα και ανεύθυνα, οδήγησαν μεγάλα Ελληνικά νησιά σε αδιέξοδο, δια της μετατροπής αυτών σε ενιαίους Δήμους. Τη ζημιά αυτή δυστυχώς, έρχεται τώρα να ολοκληρώσει η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τρόπο επιπόλαιο, ανεύθυνο και (ίσως) καιροσκοπικό.
Υ.Γ. Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ, ως ζωντανός (αλλά πρόωρα γερασμένος) οργανισμός θα μπορούσε (και θα έπρεπε) να αναφωνίσει αυτοκριτικά:
Και τούτο διότι, όχι μόνο δεν έγινε καλύτερος από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, αλλά αντίθετα αντιγράφει πιστά τις χειρότερες μορφές και στιγμές αυτών των Κομμάτων
΄Ισως γι αυτό, όπως στα προηγούμενα, έτσι και στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα, βρήκαν πολιτική στέγη (νοιώθοντας προφανώς “σαν στο σπίτι τους”) πρώην δευτεροκλασσάτα στελέχη των δύο, ως άνω, Κομμάτων.
Και μετά απορούν μερικοί, γιατί χιλιάδες άνθρωποι, αποστρέφονται την πολιτική και τους πολιτικούς.....
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
