Θυμός. Οργή. Απελπισία. Στεναχώρια. Και ένα γιατί.
Γιατί; Διότι. Διότι το πρωί, της Δευτέρας λίγο μετά το ξέσπασμα της φωτιάς και πριν πάρει διαστάσεις, είχα φύγει για άλλο ρεπορτάζ στον Βροντάδο. Γυρνώντας, είπα να πάω σούπερ μάρκετ. Έξω από το πρώην Χαρά στους Τρείς Μύλους θέλησα να στρίψω αριστερά για να φτάσω νόμιμα, πίσω από το φυτώριο στον ΑΒ της περιοχής. Αμ δε. Παρά το τεράστιο πάρκινγκ του Market In, ήταν παρκαρισμένοι, επί της κεντρικής οδού, ένας μπροστά από το σούπερ-μάρκετ, τρεις μπροστά από την καφετέρια, φράζοντας έτσι το στενό που ήθελα να στρίψω και αφήνοντάς με μες στη μέση του δρόμου. Μετά από κορναρίσματα, ο ράθυμος 65+ οδηγός με την τεράστια τζιπάρα, εδέησε να κάνει μερικά εκατοστά όπισθεν για να περάσει ο ενοχλητικός.
Και τι σχέση αυτό ρε μεγάλε; Άμεση. Αυτή είναι η συμπεριφορά μιας μεγάλης μερίδας πολιτών στις μέρες μας. Δεν δίνουν καμία σημασία στον άλλο, τους ενδιαφέρει να κάνουν μόνο εκείνοι τη δουλειά τους με τον πλέον ξεκούραστο και άνετο για αυτούς τρόπο. Έτσι και ο 63χρονος συλληφθέντας. Δεν ‘πα να έχει απαγόρευση καύσης σε όλη την αντιπυρική σεζόν; Δεν’ πα να έχει 6 μποφόρ με ριπές στα 8 μποφόρ; Όχι ρε φίλε, εγώ θα κάψω τα χόρτα και τα κλαδιά μου, να τελειώνει», μαζί και η άλλη χίμαιρα του Ελληνάρα: «Εγώ προσέχω, σιγά μην συμβεί κάτι σε μένα». Ε συνέβη και εσύ είσαι φυλακή, καλά θα βγεις άμεσα μην αγχώνεσαι και η Χίος έχει χάσει χιλιάδες στρέμματα. Γιατί; Γιατί μπορεί.
Δεν ξέρουμε να συνυπάρχουμε. Δεν ξέρουμε να σεβόμαστε τον άλλο. Δεν ξέρουμε να κάνουμε υποχωρήσεις. Δεν ξέρουμε να χαλάμε τη βόλεψή μας. Κάνουμε τα παιδιά μας κακομαθημένα και σαν τα μούτρα μας, τα βάζουμε να μεγαλώνουν μπροστά σε μια οθόνη και μετά κατηγορούμε τους δασκάλους, που με τη σειρά τους, απογοητευμένοι από το κράτος και την έλλειψη εφοδίων παλεύουν (ή δεν παλεύουν και τα παρατάνε) με νεροπίστολα, πολυβόλα. Και ο κύκλος του ωχαδερφισμού συνεχίζεται.
Το δάσος δεν ζωντανεύει όμως. Το παιδί που σκοτώθηκε στο τροχαίο δεν ανασταίνεται. Το σκυλάκι που εγκαταλείφθηκε νεκρό δεν θα γυρίσει πίσω στην κυρία του. Και όλοι θα συνεχίσουμε να κάνουμε χειρότερη την κοινωνία μας. Γιατί; Γιατί μπορούμε. Και γιατί μπορούμε; Γιατί το κράτος δεν υπάρχει παρά μόνο για να τιμωρήσει, κατόπιν εορτής. Γιατί; Γιατί μετά την κρίση ζούμε μια παρακμή χωρίς τέλος.
Θα κάνουμε κάτι;
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
