7.5.2021 16:54

Νιος ήμουνα και γέρασα

Γράφει ο ιατρός (και ολίγον ψαράς, και ολίγον ναυτικός) κ. Τριπολίτης Αναστάσιος του Ιωάννου[1]

Το άρθρο το αφιερώνω στην κ. Λίνα Μενδώνη,

Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού (και Χιώτισσα).

Σήμερα θα αναφερθούμε στη «διαφύλαξη της ξυλοναυπηγικής τέχνης», συνεχίζοντας αυτό που άρχισε (πολύ σωστά) η κ. Φαίδρα Βασιλάκη σε κάποιο φύλλο της ΕΣΤΙΑΣ στη στήλη «Πολιτισμός».

Πράγματι πριν από 30(;) περίπου χρόνια στο πλαίσιο της «λελογισμένης διαχείρισης των αλιευτικών αποθεμάτων» κάποιοι από την τότε Κυβέρνηση(;) εκτελώντας εντολές της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, επιδότησε την «καταστροφή αλιευτικών σκαφών με σκοπό να μειωθούν οι επαγγελματίες αλιείς για να επέλθει λελογισμένη διαχείριση των αλιευτικών αποθεμάτων» (αντιγράφω από την ΕΣΤΙΑ). «Πράγματι τα τελευταία 25 χρόνια έχουν χαθεί (απόσυρση = διάλυση) 11.000 σκάφη, πολλά από τα οποία αποτελούσαν μνημεία της λαϊκής παραδοσιακής ναυπηγικής».

Διακόπτοντας την αντιγραφή, τολμώ να προσθέσω για να δικαιολογήσω και τον τίτλο του κειμένου μου, ότι έκτοτε πολύ μελάνι χύθηκε γι’αυτό το θέμα! Εμείς οι Χιώτες (Βρονταδούσοι) προσπαθήσαμε να γλυτώσομε 1-2 σκάφη και να τα εκθέσομε σε κοινή θέα για να θυμόμαστε την ιστορία μας (δυστυχώς, βρίσκομαι στο Μαρούσι, κλεισμένος λόγω κορωνοϊού και δεν διαθέτω φωτογραφίες για να εμπλουτίσω το κείμενό μου). Αυτό που πρέπει να τονίσω είναι ότι στον τομέα της «ξυλοναυπηγικής τέχνης» η Σάμος κρατούσε τα πρωτεία, και όλα (σχεδόν) τα «σοβαρά» πλοία στη Σάμο έχουν κατασκευασθεί.

Εγώ, κάτοχος μιας βαρκούλας 3,5-4 μέτρων κωπήλατης και με μία εξωλέμβια 6 ίππων, διαπίστωσα ένα πρωί ότι… είχε κάνει φτερά από το λιμανάκι της γειτονιάς μου (την έκλεψαν μάλλον πρόσφυγες – ο Βροντάδος είναι απέναντι στον Τσεσμέ). Όταν δε πήγα στο Λιμεναρχείο να δηλώσω την εξαφάνισή της, ο Λιμενικός αντέδρασε όταν άκουσε το όνομά της: ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ (ήταν ως φαίνεται… Παναθηναϊκάκιας).

Για να σοβαρευτούμε και να επανέλθομε στο θέμα μας. Στη Χίο έχομε διασώσει ένα-δύο παλιά σκάφη, τα οποία όμως κείτονται παροπλισμένα και ασυντήρητα (χωρίς βάψιμο και καλαφάτισμα)[2] με αποτέλεσμα να σαπίζουν και να διαλύονται σιγά-σιγά!

Με την ευκαιρία, θα ήθελα να ενημερώσω την κ. Μενδώνη – παρά το γεγονός ότι τα γνωρίζει καλύτερα από εμένα – ότι το κέντρο διασκεδάσεως του Καραγιάννη, όπου προ 50ετίας(!) είχαν παρελάσει μεγάλες δόξες του ελληνικού πενταγράμμου και όχι μόνο, μεταξύ αυτών και η Νάνα Μούσχουρη, είναι πολύ κοντά στην Πέτρα του Ομήρου («Δασκαλόπετρα»: ο χώρος που δίδασκε και έγραφε ο Όμηρος) και θα μπορούσε με λίγα σχετικώς έξοδα να μετατραπεί σε Μουσείο και Κέντρο Ομηρικών Σπουδών! Επειδή η φήμη του Ομήρου είναι παγκόσμια, φαντάζομαι ότι θα αυξηθεί κατά τι ο τουρισμός στη Χίο! Άλλωστε τι άλλο μας έμεινε εκτός από τη Ναυτιλία και τον Τουρισμό;

Εύχομαι σε όλους και όλες, που διαβάζουν τα κείμενά μου, ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και Υγεία στα σπίτια τους, στην πατριώτισσά μου δε και Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, «ΚΟΥΡΑΓΙΟ».

Πάντα με ΑΓΑΠΗ,

Α.Ι. Τριπολίτης

Ιατρός Αγγειοχειρουργός

 

[1]     Υπάρχει συνωνυμία.

[2]     Καλαφάτισμα = το γέμισμα που δημιουργείται μεταξύ των σανίδων με κάποιο υλικό!...

Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ