Ήταν μοιραίο φαίνεται προτού κλείσω τα μάτια μου να το δω κι αυτό. Εκκλησία Αγίου Νικολάου σε βουνό (υψόμετρο πάνω από 1.000 μ.)! Και ιδού πώς έγινε:
Στις 24 Νοεμβρίου λοιπόν, συμμετείχα στην προγραμματισμένη από καιρό εκδρομή της ΕΒΑΤ (Ένωση Βρονταδουσίων Αττικής) στην Αγόριανη Παρνασσ]. Συμμετέχοντες περίπου 44 άτομα, οι περισσότεροι Χιώτες, κυρίως Βρονταδούσοι, όλοι «κάποιας ηλικίας», στην πλειονότητα γυναίκες, και, δυστυχώς, από τις νεώτερες ηλικίες, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ! Η Πρόεδρός μας κ. Αγγέλα Βασιλάκη έκανε το παν για να μας ευχαριστήσει. Να σημειωθεί η απουσία ΟΛΟΥ ΤΟΥ Δ.Σ., πλην της κ. Τσιχλή Μαρίας, η οποία και αυτή βοήθησε όσο μπορούσε!
Η διαδρομή λοιπόν ήταν θαυμάσια! Ζούμε στο ωραιότερο μέρος του κόσμου. Βέβαια χιόνι δεν είδαμε, όμως τα δάση και τα χωριά που είδαμε μας ικανοποίησαν απολύτως. Η πολυχρωμία που επικρατούσε στα δάση ίσως να οφείλετο, πλην των φυλλοβόλων δέντρων που ήταν ανάμεσα στα έλατα, στα πεύκα, στα κυπαρίσσια κλπ. κωνοφόρα δέντρα, ίσως να οφείλετο επαναλαμβάνω, εν μέρει τουλάχιστον, και στο χρώμα που έπαιρναν τα άρρωστα πλατάνια τα οποία έπασχαν από μια μεταδοτική ασθένεια, το «έλκος των πλατανιών», γεγονός για το οποίο υπήρχαν ανακοινώσεις στις διάφορες πλατείες που περάσαμε, με τις οποίες προειδοποιούσαν τους ντόπιους να μην μεταφέρουν κομμένα πλατάνια σε άλλες περιοχές για το φόβο της μεταδόσεως και της εξαπλώσεως της νόσου. Στην Αράχωβα δεν κάναμε στάση, όμως όση είδαμε ήταν πανέμορφη και έσφυζε από τουρισμό.
Τελικός προορισμός μας ήταν η Αγόριανη Παρνασσού, μια κωμόπολη μετά την Αράχωβα και το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού,στην οποία σταθμεύσαμε για να φάμε[2] και να ψωνίσομε ντόπια προϊόντα, κυρίως γεωργικά. Εντύπωση μου έκανε η λελογισμένη διακόσμηση και πολυτέλεια των χώρων που επισκεφθήκαμε (εστιατόριο, καφενείο κλπ.) καθώς και η καθαριότητα των αποχωρητηρίων (WC επί… το Ελληνικότερον!...) είτε στο τέλος του προορισμού μας, είτε στους ενδιάμεσους σταθμούς. Και αν, όπως λένε, ο πολιτισμός μετράει με την καθαριότητα στις τουαλέττες, ε! τότε παίρνουμε άριστα!!!
Όμως ο τίτλος του γραπτού μου δεν «κολλάει» με αυτά που έγραψα έως τώρα! Επανέρχομαι λοιπόν στην Αγόριανη. Κάνοντας τη βόλτα μας συναντήσαμε και τον παπά του χωριού, έναν πραγματικό λεβέντη κάποιας ηλικίας. Εκεί, αφού συστηθήκαμε «ψαλτικά» (μην ξεχνάτε ότι έχω το «βαθμό» του Αναγνώστη και είμαι και… Βοηθός Ψάλτη), προσεφέρθη να μας ανοίξει την εκκλησία η οποία ήταν κλειδωμένη. Οποία ήταν η έκπληξή μου όταν διεπίστωσα με τα ίδια μου τα μάτια ότι η εκκλησία γιόρταζε στη μνήμη του Αγίου… Νικολάου! Ε, λοιπόν δεν το περίμενα ότι υπάρχει Άγιος Νικόλαος και στα βουνά (βουνίσιος). Συνήθως στα βουνά υπάρχει Προφήτης Ηλίας, Άγιος Γεώργιος, Άγιος Δημήτριος κλπ. κλπ., ο δε Άγιος Νικόλαος είναι… θαλασσινός!
Αδέλφια[3]! Και του χρόνου η εκδρομή μας, και ας μετριώμαστε τακτικότερα. Σήμερα θάψαμε έναν ακόμη συνομήλικο φίλο στην πατρίδα! Ο Θεός να τον συγχωρέσει, αν και δεν είχε πολλές αμαρτίες (από όσο, ως γείτονας, γνωρίζω). Άλλωστε όλοι εμείς, οι πάνω από τα 70, πρέπει να σας αδειάζομε τη γωνιά μήπως και αυξηθούν οι συντάξεις αυτών που παραμένουν ζωντανοί(!!!).
Συγχωρείστε με αδέλφια, έχω αλλεργία στην πολιτική, δεν πολιτικολογώ, αλλά ως εδώ! Καλή αντάμωση του Αγίου Νικολάου στη Χίο!
Πάντα με ΑΓΑΠΗ,
Αναστάσιος Ι. Τριπολίτης
Αγγειοχειρουργός
[1] Η Αγόριανη είναι ένα από τα πολλά χωριά της περιοχής, που ονομάζεται Επτάλοφος.
[2] Για το φαγητό δεν γράφω πολλά, διότι για πολλούς και διαφόρους λόγους δεν ήταν όπως το περιμέναμε!...
[3] Θα έγραφα ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ, αλλά παρεξηγούμαι! Προχθές κάποιος με επέπληξε: «Να μην ξαναπείς αυτή τη λέξη»! Όμως, «σύντροφος» καλείται το άτομο που τρώτε και πίνετε μαζί, ως εκ τούτου δεν έχεις μυστικά μαζί του. Βέβαια, στην πορεία του χρόνου πήρε στραβή έννοια!
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
