Θέλεις ο άστατος καιρός, θέλεις οι γείτονες με τα τύμπανα πολέμου, θέλεις ο χρόνος που φεύγει, θέλεις οι εκλογές που ενώ τις καρτερούσαμε, τώρα στη πηγή λες και μας κόπηκε η δίψα. Βάλε τώρα και όλα τ’ άλλα, η πίεση μου βρίσκεται σε επικίνδυνα επίπεδα.
Οι εκλογές βέβαια έχουν χάσει το σασπένς τους. Όλα τέλειωσαν τη νύκτα των Ευρωεκλογών. Όταν καταγράφηκε η απρόσμενη διαφορά των 9,5 μονάδων. Αυτή η διαφορά ανάγκασε και τον Πρωθυπουργό ξημερώματα να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Το μετάνιωσε, μα είναι αργά. Τεσσεράμισι χρόνια κυβέρνησης του ΣΥνασπισμός ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς ήταν υπέρ αρκετά να βαφτεί ο χάρτης μπλε. Δεν έχει ξαναγίνει. Ποιος Συριζαίος θα μας πει το γιατί;
Παρ’ όλα αυτά οι (συγκεκριμένοι) αριστεροί έπρεπε να κυβερνήσουν. Έπρεπε να δοκιμαστούν στην πράξη. Για να καταλάβουν οι πολίτες πόσο απέχουν τα λόγια από την πραγματικότητα. Μισό αιώνα πλειοδοτούσαν σε υπερβολές, και ακρότητες. Μέχρι κίνημα του «δεν πληρώνω» σκάρωσαν. Καθρεφτάκια για ιθαγενείς και σανό για πεινασμένους μοίρασαν. Τους πίστεψαν. Έπιασαν το τιμόνι. Τότε είδαμε το μπόι, τις γνώσεις και τις ικανότητές τους.
Την Κυριακή απλά αναμένουμε το σφύριγμα της λήξης, για να κλείσει και τυπικά η παρένθεση μιας λαϊκίστικης, αλλοπρόσαλλης και ανερμάτιστης Αριστερής Κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης ανίκανης, με ανοχή στην ανομία, που έχει αρχηγό έναν άνθρωπο από το πουθενά ο οποίος καβάλησε το κύμα των «αγανακτισμένων» και από καταληψίας βρέθηκε πρωθυπουργός. Ανώριμος, εμπαθής, υπερόπτης, θρασύς και ψεύτης. Έτσι τον είδα. Παραδόθηκε άνευ όρων στους δανειστές. Προτίμησε την καρέκλα και όχι την παραίτηση, όπως άλλοι σύντροφοί του. Η εξουσία τραβάει τους ανθρώπους, όπως το μέλι τις μέλισσες. Δεν σεβάστηκε θεσμούς. Διαχειρίστηκε τις τύχες της χώρας ωσάν να ήταν κτήμα του. Λογαριασμό δεν έδινε σε κανέναν. Ταυτίστηκε με την ιδέα ότι Ελλάδα υπάρχει χάρη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο πολύ το πίστεψε που τελευταία μας συμπεριφερόταν ως «πατερούλης».
Όμως και σήμερα, (παρά τις κωλοτούμπες, η τελευταία το εμπάργκο στο Σκάι) μια σημαντική μερίδα πολιτών τον ακολουθεί. Το φαινόμενο δεν είναι πρωτόγνωρο στην παγκόσμια ιστορία.
Όπως το 1665 στη Σμύρνη παρουσιάσθηκε ένας Ιουδαίος ονόματι Sabbathai Zewi ο οποίος αναγόρευσε τον εαυτό του ως τον αναμενόμενο Μεσσία. «Είμαι ο κύριος και ο θεός σας» έγραφε και έλεγε. Η δράση του μεγάλη, οι ιδέες και οι αντιλήψεις του διαδόθηκαν γρήγορα. Ένα ολόκληρο κίνημα γιγαντώθηκε γύρω του. Η εθνική και θρησκευτική ενότητα των Εβραίων άρχισε να κλονίζεται. Οι Ραβίνοι τρομοκρατημένοι κατέφυγαν στον Σουλτάνο, ο οποίος χωρίς πολλά – πολλά τον φυλάκισε. Δεν πέρασε καιρός και ο «ψευδομεσσίας» μέσα στη φυλακή αλλαξοπίστησε, έγινε μουσουλμάνος. Ο Σουλτάνος ικανοποιημένος από την εξέλιξη τον αποφυλακίζει και για να τον ξευτιλίσει ακόμη περισσότερο τον ορίζει Μέγα φύλακα των πυλών του παλατιού. Η ιστορία τελειώνει εδώ. Όμως το αξιοπερίεργο είναι ότι οι οπαδοί του που τον πίστεψαν ως τον αληθινό Μεσσία, από εγωισμό, από ντροπή και μη θέλοντας να παραδεχθούν το λάθος τους, κατασκεύαζαν διαφόρους μύθους και δικαιολογίες γύρω από την αλλαξοπιστία και τα καμώματά του. Λίγοι ήταν εκείνοι που αναγνώρισαν το λάθος τους.
Υπάρχουν τρεις τρόποι για να αντιμετωπίσει κανείς το λάθος του: Ο έξυπνος το παραδέχεται, ο πονηρός δικαιολογείται και ο βλάκας επιμένει.
Δεν είναι όμως η μοναδική κατηγορία ανθρώπων που ακολουθεί τον ΣΥΡΙΖΑ είναι και οι άλλοι οι ωφελημένοι του ΠΑΣΟΚ που έφυγαν ένα βράδυ ως σφόδρα «αγανακτισμένοι». Η αλήθεια είναι ότι πήγαν για καινούρια οφέλη. Επαγγελματίες του είδους, τους βλέπεις και λυπάσαι.
Συμπερασματικά θέλω να πω ότι η Ν.Δ. θα είναι πρώτη δύναμη. Αυτοδύναμη ή όχι θα το μάθομε το βράδυ της Κυριακής. Όμως μια κυβέρνηση χρήσιμη και σταθερή χρειάζεται και ανάλογη αντιπολίτευση. Το Κίνημα Αλλαγής έχει δώσει δείγματα γραφής, πόσο υπεύθυνο και πατριωτικό είναι , το πλήρωσε. . . και δεν μετάνιωσε
Το νησί μας παραδοσιακά είναι κεντρώο. Η πλειοψηφία των πολιτών ανέκαθεν ήταν προσηλωμένη στη Μεγάλη Δημοκρατική παράταξη, του Ελευθερίου Βενιζέλου, του Νικόλαου Πλαστήρα, του Γέρου της Δημοκρατίας, του Ανδρέα Παπανδρέου και των συνεχιστών τους. Την Κυριακή βράδυ μία από τις δύο έδρες πρέπει να επιστρέψει στο φυσικό της χώρο. Θα είναι μια δικαίωση. Το 2019 δεν είναι 2015. Οι τελευταίες Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές το απέδειξαν. Η ψήφος στο Κίνημα Αλλαγής αποδεικνύεται να είναι η πιο χρήσιμη ψήφος με τα σημερινά δεδομένα.
Σκεφθείτε το και θα δείτε ότι θα συμφωνήσετε.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
