«Οι μαθητές του σήμερα, στην Ελλάδα του αύριο.»

… Σε συνεργασία με… 13 άλλες εταιρείες και φορείς, συν οργα-νωτική, συν επιστημονική επιτροπή κλπ. κλπ. (!), δηλ. ο εξής ένας:
Ο Καθηγητής Μαιευτικής & Γυναικολογίας και Διευθυντής της Β΄ Μαιευτικής-Γυναικολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γ. ΚΡΕΑΤΣΑΣ.
«Τώρα που κόπασε η οχλαβοή και κατακάθισε ο κουρνιαχτός» θα έγραφε ο ποιητής, ενώ εγώ γράφω: «Τώρα που ηρέμησα εγώ», διότι δυστυχώς ούτε κουρνιαχτός υπήρξε, ούτε οχλαβοή (τουλάχιστον στη Χίο), γράφω κάποιες σκέψεις μου και εξηγώ:
… Στην πραγματικότητα την εκδήλωση την οργάνωσε ο Καθηγητής κ. Γ. Κρεατσάς με τη βοήθεια πολλών φορέων και κάποιων ατόμων από «ημάς» (Χιώτες των Αθηνών και Χιώτες… της Χίου!...).
Ξεκινήσαμε λοιπόν με «Μεγάλες Προσδοκίες» (κατά τον Κάρολο Ντί-κενς), διαθέσαμε αρκετό χρόνο και προσπαθήσαμε να φανούμε (τουλάχιστον στους μη Χιώτες) συνεπείς για να φύγουν ευχαριστημένοι από την πατρί¬δα μας και να την διαφημίσουν…
Αυτό εν μέρει το καταφέραμε με τη βοήθεια του Επιτελείου του κ. Κρεατσά, με τη βοήθεια κάποιων (ολίγων) φαρμακευτικών εταιρειών και με τη μικρή έστω οικονομική βοήθεια ιδιωτών και εντοπίων επαγγελμα¬τιών.
Εκεί που αποτύχαμε ήταν στην προσέλευση κόσμου. Έτσι, ενώ στην Εγνούσα η προσέλευση ήταν ικανοποιητική, στη Χίο… πατώσαμε. Σε κάποια Συνεδρία που προέδρευα  (και ευχαριστώ τον κ. Κρεατσά που πάντα με τιμά) μέτρησα από το υψηλό σημείο που καθόμουν 26 άτομα, άντε και μερικά που περιφέρονταν (10;), σύνολο 35 (μαζί με τους ομιλη¬τές). Άλλη φορά ήταν 40 οι παρευρισκόμενοι μέσα σε μια αίθουσα (Κεντρικό Αμφιθέατρο του Ομηρείου), χωρητικότητας 480 θέσεων!
Οι αρχές παρευρέθησαν… δι’εκπροσώπων. Μόνο ο Αντιπεριφε-ρειάρχης κ. Κ. Γανιάρης παρευρέθη αυτοπροσώπως και έκανε και ωραίο χαιρετισμό, αναφέροντας «σειρά λογίων Χιακής καταγωγής» [αγαπητέ φίλε, λησμόνησες τον Ιατρό, Υπουργό, Ιδρυτή της Αρχαιολογικής Εταιρείας και δημιουργό του Οθωνείου Πανεπιστημίου και επί 3μηνο Πρωθυπουργό – αντικαθιστώντας τον ασθενήσαντα Πρωθυπουργό Κωλέττη – αείμνηστο Γ. Γλαράκη, γείτονά μας από τα Λειβάδια-Λατόμη(;)]. Κάποια στιγμή φάνηκε και ο Βουλευτής κ. Κ. Τριαντάφυλλος (δεν είχε ειδοποιηθεί). Όλοι οι υπόλοιποι παρευρέθησαν δι’αντιπροσώπων, διότι υπήρχαν και άλλες εκδηλώσεις!... Λησμόνησα να αναφέρω τον Στρατιωτικό Διοικητή και φίλο μου Ταξίαρχο κ. Δημόκριτο Ζερβάκη, ο οποίος ήλθε και παρηκολού¬θησε επ’αρκετόν!
Κατά τα άλλα οι ομιλίες ήταν θαυμάσιες και διαδραστικές (ερωτα¬ποκρίσεις, είτε προκατασκευασμένες είτε αυθόρμητες, από μαθητές και, κυρίως, από μαθήτριες). Δυστυχώς – δυστυχώς επαναλαμβάνω – το ακροα¬τήριο ελαχιστότατο: κάποια στιγμή μέτρησα… 26 άτομα όπως γράφω και πιο πάνω [+ καμπόσοι (10;) διερχόμενοι], κάποια άλλη φορά ήταν 40 άτομα κλπ. Βέβαια σε μια αίθουσα 480 ατόμων ήταν… «σταγόνα στον ωκεανό».
Και «τις πταίει;» θα ρωτούσε κάποιος! «Ώδυνεν όρος και έτεκε μυν» θα αναφωνούσε κάποιος άλλος (επίκαιρο: Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική, που όμως δεν «πταίει» η ίδια!...). Εμείς οι Χιώτες τι κάναμε; «Μα στείλαμε e-mail», λέει ο α΄. «Εμείς δεν λάβαμε τίποτα», λέει ο β΄. Κι όμως: Γιατροί στη Χίο είναι πάνω από 100 (ξέχωρα οι οδοντίατροι, οι φαρμακοποιοί κλπ. παραϊατρικά επαγγέλματα)! Τα σχολεία: Α, μάλιστα, τα σχολεία! Μόνο 5 μαθητές (ή μαθήτριες) να έστελναν από κάθε σχολείο θα γέμιζε η αίθουσα! Α, ξέχασα ότι ήταν Σάββατο, αργία (μήπως και απεργία;). Να δούμε την άλλη φορά (αν θα υπάρξει άλλη φορά), θα επαναληφθούν τα ίδια λάθη(;).
Φάρος στο σκοτάδι  της απουσίας μαθητών-μαθητριών και διδασκάλων-καθηγητών υπήρξε ο Καλλιμασιώτης Εκπαιδευτικός Αιμιλιανός Ευαγγελινός, Καθηγητής Πληροφορικής, Διευθυντής Γυμνασίου Καλαμωτής, που με τους μαθητές και τις μαθήτριές του «ζωντάνεψε» την εκδήλωση (δεν έλειψε ούτε λεπτό και πέραν της αρτιότητός του ως εκπαιδευτικός ήτο και καλός… χορευτής)! Συνεργαστήκαμε στο παρελθόν όταν ήμουν Πρόεδρος της ΟΧΣΑ και ήτο στο Συμβούλιο των Καλλιμασιωτών της Αττικής.
Από τους εκπαιδευτικούς (βλ. και Παράρτημα) συμμετείχε και η Διευ-θύντρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χίου κ. Ε. Βλασίδου, καθώς και η αρμόδια Εκπαιδευτικός (Αντιπεριφερειάρχης;) της Περιφερείας Β. Αιγαίου.
Ξεκινάμε λοιπόν την περιγραφή από την πρώτη ημέρα (λίγες ώρες μόνον, ατυχώς) από την Εγνούσα:
Τρέχοντας κυριολεκτικά από το αεροπλάνο στο πλοίο των Οινουσών την Παρασκευή 04-10-2013 το μεσημέρι ταξιδέψαμε για τις Οινούσες (την Εγνούσα, αν προτιμάτε). Κατά τη διαδρομή (με 6-7 μποφόρ) είχαμε άψογη περιποίηση από το πλήρωμα, τον Αντιδήμαρχο και τον Σύλλογο Φίλων Οινουσών (Σ.Φ.Ο.). Προσωπικά μοίρασα στους συμμετέχοντες δύο σελίδες με την ιστορία των Οινουσών και παρεκάλεσα τον καπετάνιο να πλησιάσει τη Μυρτιδιώτισσα (Μυρσινίδι) σφυρίζοντας χαρμόσυνα. Πράγματι η αντα¬πόδοση ήλθε από τον Ηγούμενο Βικέντιο με χαρμόσυνη κωδωνοκρουσία!... Φθάσαμε στην Εγνούσα εγκαίρως όπου μας υποδέχθηκαν (κυριολεκτικά) με ανοικτές αγκάλες, από τον Δήμαρχο τον φίλο μου κ. Ε. Αγγελάκο και τη σύζυγό του, μέχρι τον τελευταίο δημότη και όχι μόνο!...
Η επιστημονική συνάντηση έγινε μέσα σε μια κατάμεστη αίθουσα των τοπικών εκπαιδευτηρίων με απλό τρόπο, απλές ερωταποκρίσεις και με την ενεργό συμμετοχή του τοπικού ιερέα! Ακολούθησε ένα ελαφρύ γεύμα με «του πουλιού το γάλα», όπως λέμε στον τόπο μου (Βροντάδο) όταν υπάρχουν πολλές ποικιλίες εδεσμάτων! Σερβιτόροι, βοηθοί, μάγειροι κλπ. ήταν οι σπουδαστές των σχολών (και όχι μόνο), οι οποίοι τα κατάφεραν θαυμάσια. Στο γυρισμό, περπατώντας για το πλοίο μας στην προκυμαία, πιάσαμε κι ένα χταπόδι που σεργιάνιζε στο βυθό. Δεν γνωρίζω αν είχε έλθει για να μορφωθεί, αλλά σίγουρα… παραμορφώθηκε στην κουζίνα της αδελφής μου(!).
Η επιστροφή ήταν θαυμάσια, εκτός του ότι έκανε… λίγη ψύχρα. Ακολούθησε δείπνο στο Ξενοδοχείο Χανδρή, ανάπαυση και… πάμε για τη δεύτερη ημέρα. Χίος λοιπόν, δεύτερη ημέρα!
Τη δεύτερη ημέρα (Ομήρειο)… πικράθηκα: κόσμος ελάχιστος (όπως γράφω πιο πάνω) αλλά ομιλίες θαυμάσιες, εύπεπτες, κατανοητές για τον μέσο εγκέφαλο. Ξεκίνησα να περιγράψω κάποιες (ομιλίες) αλλά όλο και κάτι ή κάποιον(α) θα ξεχάσω και θα παρεξηγηθώ. Άλλωστε ελπίζω να δη¬μοσιευθούν στα Πρακτικά του Συνεδρίου (οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν με το επιτελείο του κ. Κρεατσά).
Η θεματολογία ήτο σχετική με τη σωματική και ψυχική υγεία των εφήβων κυρίως, με τη βία στα σχολεία (bullying) και είχε πολλά στοιχεία σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Εγώ θα προσέθετα, ότι καθώς γνωρίζουμε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) «Υγεία είναι η συνισταμένη της σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας, και όχι μόνο η απουσία νόσου ή αναπηρίας». Σύμφωνα λοιπόν με αυτόν τον ορισμό όσοι δεν είχαν «κοινωνική ευεξία» την… απέκτησαν με το Συνέδριο και με τις… παράπλευρες εκδηλώσεις. Ιδιαίτερα στην ταβέρνα που φάγαμε, ήπιαμε, χορέψαμε και τραγουδήσαμε το τελευταίο βράδυ, διακρίθηκαν στον μεν χορό ο κ. Καθηγητής (κ. Κρεατσάς) και ο κ. Ευαγγελινός (ήδη το ανέφερα). Μαζί με αρκετές κυρίες… έδωσαν τα ρέστα τους, εγώ δε «σεμνά και ταπεινά» τους συνόδευσα για λίγο στο τραγούδι! (Πώς το’παθα;)
Τελειώνοντας εύχομαι σ’εμάς που προσπαθούσαμε για το «στήσιμο» του Συνεδρίου, να υπάρχει καλύτερος συντονισμός στο μέλλον, στους ντό¬πιους να τιμούν με την παρουσία τους τέτοιες εκδηλώσεις και σ’όλους μας να είμεθα υγιείς και χαμογελαστοί μέσα στη θολούρα που μας περι¬βάλλει… Να’σαι καλά Γιώργη (Κρεατσά).

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Ακόμα δεν είχα τελειώσει το κείμενο κι άρχισαν οι διορθώσεις. Άλλωστε γράφω (και λέω) ότι δεν είμαι ο Πάπας που δεν κάνει λάθη! Κατά τα άλλα δεν ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες – ιδιαιτέρως στις θαυμάσιες ομιλίες – για να μην παρεξηγηθώ ξεχνώντας κάτι ή κάποιον(α). Όμως σήμερα «ανακάλυψα» ότι ξέχασα να αναφέρω τον Θυμανούση Εκπαιδευτικό Διευ-θυντή του Γυμνασίου Κάμπου κ. Γιάννη Χονδρέλη, ο οποίος και συμμε¬τείχε και βοήθησε με τα παιδιά που έφερε από το Γυμνάσιό του.
Ακόμα ξέχασα να αναφέρω τη ζωντανή παρουσία του Συλλόγου Καρ-κινοπαθών Χίου που με το Δ.Σ. και τον Πρόεδρό του και φίλο μου Δ. Μυω-τέρη, μας θύμισαν ότι υπάρχουν, ζουν και ελπίζουν (μεταξύ των συμμετε¬χόντων ήταν αρκετοί φτασμένοι ογκολόγοι οι οποίοι πήραν το μήνυμα και – ελπίζω κι εγώ – θα βοηθήσουν όπου και όταν μπορούν)! Άλλωστε, συνηθίζω να λέω, δυνητικά είμεθα όλοι μας καρκινοπαθείς: Ένα κύτταρό μας να «τρελαθεί» από τα τρισεκατομμύρια του οργανισμού μας και αμέσως μετατασσόμεθα στους καρκινοπαθείς. Το καλοκαίρι κολυμπούσαμε και βγάζαμε αχινούς με δύο καλούς φίλους, σήμερα βρίσκονται στο κρε¬βάτι του πόνου με την επάρατο νόσο. Τους ευχόμεθα περαστικά (ήδη πη¬γαίνουν θαυμάσια)!
Τελειώνοντας, και πάλι ζητώ συγνώμη για τα λάθη και τις παρα¬λείψεις μου, αλλά «ο εξ ημών αναμάρτητος, πρώτος τον λίθο βαλέτω»!
Ακόμα, λυπάμαι για τις επιθέσεις που δέχεται ο φίλος μου κ. Ευαγ. Αγγελάκος για κάποιο ολίσθημά του (για το οποίο έχει ήδη μετανιώσει) και επαναλαμβάνω: «ο εξ ημών αναμάρτητος, πρώτος τον λίθο βαλέτω»!

Με Αγάπη,
(για όλους Σας
και ιδιαιτέρως για τη Χίο!!)

Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.