Σήμερα, 8 Μαΐου 2022, έχουμε την 200η επέτειο των σφαγών της Χίου να μνημονεύεται με την εκδήλωση στο Μελανιός… Αποτελεί αυτό το γεγονός αφορμή μα και χρέος να προβούμε σε μια γρήγορη σχετική αναφορά για τη Σφαγή της Χίου.
Όλα ξεκίνησαν στις 30 Μαρτίου (Μεγάλη Εβδομάδα) κι έφθασαν ως το τέλος Αυγούστου 1822…. Η όμορφη νύμφη του Αιγαίου, το στολίδι του Αρχιπελάγους, το διαμάντι της Ανατολής, η γλυκιά μας πατρίδα, η Χίος μας, βάφτηκε απ΄ άκρη σ ΄άκρη στο αίμα των παιδιών της. Οι αιμοσταγείς Βαχήτ πασάς, τοπικός διοικητής, Καρά Αλής, Γιουσούφ μπέης και οι όμοιοί τους έβγαλαν τα σπαθιά από τις θήκες με εντολή του Σουλτάνου, αφήνιασαν τα Ταγκαλάκια τους κι άρχισαν το έργο της γενικής σφαγής στο νησί μας…. Από τις 117.000 κατοίκους έμειναν στο τέλος εδώ δυο τρεις χιλιάδες. Καμπόσοι, γύρω στις 12.000 ψυχές έφυγαν με Ψαριανά και άλλα καΐκια για τα νοτινά νησιά… γεννήθηκε από τότε η Ερμούπολη της Σύρου κι αργότερα ο Πειραιάς…. Μα τι έγιναν οι 100.000 ψυχές… Σφάχτηκαν σαν τα τραγιά υπέρ τις 40.000 Χιώτες.. Βλέπομε με δέος τις μαζικές σφαγές στον Αγ. Μηνά, στη Νέα Μονή, στον Ανάβατο, στο Μελανιός…. Σκεπτόμαστε πως σε κάθε βήμα που κάνομε στην πλατεία Βουνακίου, στην οδό Δημοκρατίας, στην οδό Μαρτύρων, την οδό Εθνομαρτύρων, έξω από τη φυλακή του Κάστρου, πατούμε πάνω στην αιματοβαμμένη γη με το αδελφικό αίμα των προγόνων μας…. Κι οι άλλοι, οι σκλάβοι… πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Σμύρνης, της Προύσας, της Κωνσταντινούπολης κι αλλού… Δεν ήταν λίγοι.. Ήταν περισσότεροι από 60.000 γυναικόπαιδα. Οι Τούρκοι αγόραζαν σκλάβους (γυναίκες και παιδιά) για 30 γρόσια προκειμένου να τους σφάξουν αφού ήταν αλλόθρησκοι… Πίστευαν ότι θα κερδίσουν έτσι μια θέση κοντά στον Αλλάχ… Λίγοι γλύτωσαν αφού τους ξαναγόραζαν από Τούρκους οι δικοί μας σ΄ εκείνα τα μέρη…
Αυτά όλα τα φρικτά συμβάντα, οδηγούν στην ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ της ΧΙΟΥ. Μια Σφαγή πραγματική ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ που έχουμε όλοι μας υποχρέωση να την αποκαλούμε έτσι. Που πράγματι πρέπει να καταγραφεί στην σελίδα των ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΩΝ, όπως πρότεινε ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Παντ. Μπουρνιάς προχθές. Ναι πρέπει να καταγραφτεί η τρομερή κι ασύλληπτη σφαγή της Χίου, ως «ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΙΟΥ». Αυτοί ήταν και είναι οι γείτονές μας … λαός που κάνει Γενοκτονίες…. Γενοκτονία Χίου, Γενοκτονία Αρμενίων, γενοκτονία Ασσυρίων, Γενοκτονία Ποντίων, Γενοκτονία Μικρασιατών Ελλήνων…. (Όπου Χριστιανός, τον σφάζουν, τον καταδιώκουν, τον εξοντώνουν…). Αυτές οι αλήθειες δεν έχουν στόχο να καλλιεργήσουν το μίσος, αλλά στόχο να διατηρήσουν άσβεστη την Ιστορική Μνήμη και να μας υπενθυμίζουν με ποιους ακόμη και τώρα έχουμε να κάνουμε… Τώρα, μα τι να πρωτοθυμηθούμε…. Διωγμοί Ελλήνων 1955 από Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο, Τένεδο, εισβολή και κατοχή Βόρειας Κύπρου 1974 με συνακόλουθο Τουρκικό μεγάλο εποικισμό, πρόσφατα μετατροπή Αγίας Σοφιάς σε Τζαμί, καταστροφή Αυτοκρατορικής πύλης και τόσα άλλα. Αφήστε τις απαιτήσεις.. Εκείνοι θέλουν με μια μονοκοντυλιά να πάρουν το μισό Αιγαίο… Από Καβάλα ως Ηράκλειο Κρήτης δείχνει η γραμμή της «Γαλάζιας πατρίδας» και πιο πέρα από 6 μίλια από Ρόδο και Κρήτη, όλα δικά τους στην Ανατολική Μεσόγειο… Άκουσον άκουσον, «Τουρκολυβικό μνημόνιο» και άλλες άρες μάρες…
Μα εδώ δεν θα παρασυρθώ να γράψω κι άλλα, μα επιλέγω να επανέλθω στις σφαγές…. Σας μεταφέρω πιο κάτω μια διήγηση που περιέλαβα στο βιβλίο μου «Ο Βροντάδος από το χθες στο σήμερα», έτους 1918 (Τομ. Α΄σελ. 47):
«Διήγηση Ιωάννου Δ. Τσατσαρώνη (εκ Βροντάδου). Ο παππούς μου ήταν ο χατζή Σταμάτης Τσατσαρώνης που στην Επανάσταση (1822) ήφυγεν αφ΄τον Βροντάδο με την οικογένειά του και πολλούς συγγενείς, το όλον 150 ψυχές, κι επήγαν μέσα απ΄τα βουνά περπατώντας στο Μελανιός. Εκεί που καθόταν απάνω σ΄ ένα κάβο κι επεριμέναν κανένα καράβι από τα Ψαρά, επεινάσανε. Ο παππούς μου τότε εσυγκινήθηκεν που εκλαίγαν τα παιδιά και επήρε δυο παλληκάρια κι επήγαν στο Άγιο Γάλας να ζητήσουν λίγο ψωμί. Στον δρόμο σ΄ ένα ύψωμα που το λένε «Δυό αδελφοί», ήταν κρυμμένο ένα μπουλούκι Τούρκοι, που τους ερίξανε και τους εσκοτώσανε και τους τρεις. Ύστερις κατέβηκαν αφ΄ το ύψωμα οι Τούρκοι κι επήγαν κοντά στους σκοτωμένους, κι εκόψαν τα κεφάλια τους και τα πήραν κι ετράβηξαν στο Μελανιός.
Στο Μελανιός, εσφάξανε όλους τους ηλικιωμένους κι εφήκαν τα παιδιά όσα μπορούσαν να περπατούνε. Μέσα σ΄ αυτά τα παιδιά ήταν κι ο πατέρας μου ο Δημήτρης με τους αδελφούς του Αντώνη, Θοδωρή και Κωνσταντίνο, που μόλις είδανε την κεφαλή του πατέρα τως, την εγνωρίσανε, την έπιασαν από τη γη, την εφιλούσανε κι εκλαίγανε… Τότες οι Τούρκοι εδώκαν την κεφαλή στον πατέρα μου (τον Δημήτρη) και την κρατούσεν ως κάτω την χώρα, δέκα ώρες ποδαρόδρομο, κι άμα καμιά φορά εκουράζουνταν και την άφηνε κατά γης, οι Τούρκοι του χτυπούσανε με το καμιτσίκι και την εσήκωνεν πάλι.»
Από τούτη τη διήγηση και πολλές άλλες που έχουν διασωθεί, αλλά και από τα σημερινά απειλητικά μηνύματα της Τουρκίας, συνάγεται το συμπέρασμα. «Όποιος προετοιμάζεται για πόλεμο διασφαλίζει την ειρήνη», ας εξοπλιζόμαστε μα ας έχουμε προπάντων όλοι μέσα μας ζωντανή των ανδρεία των προγόνων μας… Κι αν το απαιτήσουν οι καιροί, κάτι που απευχόμαστε, τότε να μπορούμε να πούμε στον Τούρκο με μια πανεθνική φωνή, ως ο Σπαρτιάτης Λεωνίδας, το γνωστό μας «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ»! Ας είναι αιωνία η μνήμη όλων των προγόνων μας που θυσιάστηκαν για την ελευθερία μας!
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.