Συνεχίζεται η συγκέντρωση δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο με πρόσχημα το Προσφυγικό. Αλήθεια, ποιος πιστεύει ότι οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ, θα αντιμετωπίσουν τις προσφυγικές ροές όταν οι ίδιοι με μια σειρά πολέμων και στη Συρία, δημιουργούν και συντηρούν το πρόβλημα; Ποιοι πιστεύουν ότι ο λύκος μπορεί να φυλάξει τα πρόβατα; Ότι το ΝΑΤΟ που δεν αναγνωρίζει καν τα σύνορα στο Αιγαίο, που θεωρεί «ΝΑΤΟϊκά» τα σύνορα σε όλες τις χώρες μέλη του, ότι ενδιαφέρεται για την υπεράσπιση των λαών της περιοχής;
Είναι παραπάνω από πασιφανές ότι η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο σχετίζεται με τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και την κλιμάκωση του πολέμου στη Συρία. Εκφράζει αντιθέσεις μεταξύ της Αμερικής και της Ρωσίας στις οποίες εμπλέκεται η Τουρκία και σειρά άλλων χωρών όπως η Ελλάδα, οι Αραβικές χώρες, η ΕΕ κλπ. Προετοιμάζονται και νέες πιθανές επεμβάσεις (βλέπε Λιβύη) με ορατό τον κίνδυνο γενικότερης πολεμικής ανάφλεξης. Αυτό πατάει και στις εξαιρετικά δυσμενείς προοπτικές της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας σύμφωνα με τους ίδιους τους αστούς αναλυτές.
Από την κρίση (Βραζιλία, Ρωσία με αρνητικούς ρυθμούς ως -4%), τη στασιμότητα (πχ Ιαπωνία, Γαλλία, Ιταλία με 0-1%), την αναιμική ανάπτυξη (πχ Γερμανία 1,6%) ή τους μικρότερους σε σχέση με πριν αλλά πάντως υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης (Κίνα 7%, Ινδία 7,5%, ΗΠΑ 2,6%).
Τι δείχνουν όλα αυτά; Ότι ο καπιταλισμός σαπίζει, βρίσκεται μπροστά σε αξεπέραστες αντιφάσεις που μπορεί να «λύσει» προσωρινά με εύθραυστες συμφωνίες, που αργά ή γρήγορα οδηγούν σε πολεμικές αντιπαραθέσεις με θύματα τους λαούς. Όμως και σε καιρό ειρήνης, αυτή επιβάλλεται με το πιστόλι στον κρόταφο, με ένταση της εξαθλίωσης όπως ζούμε για 8η χρονιά στην Ελλάδα.
Άρα, το ΝΑΤΟ δεν είναι παράγοντας ειρήνης και ασφάλειας για τη χώρα μας, αλλά παράγοντας εμπλοκής της στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που απειλούν συνολικά τα συμφέροντα των λαών της περιοχής. ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, που προκάλεσαν τον πόλεμο στη Συρία, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με τη Ρωσία, που εξόπλισαν και ουσιαστικά στήριξαν τους δολοφόνους του «Ισλαμικού Κράτους» και ευθύνονται για το πρωτοφανές προσφυγικό κύμα, καλούνται τώρα να συνεχίσουν το έγκλημά τους, απλώνοντας τις δυνάμεις τους και παραπέρα, με όποιο πρόσχημα βρίσκουν κάθε φορά πρόσφορο. Το προσφυγικό, τις θρησκευτικές ή όποιες άλλες αντιπαραθέσεις, την τρομοκρατία.
Είναι λάθος να βλέπει κανείς τη χώρα μας μακριά από αυτά τα σχέδια, αφού με την «πολυδιάστατη» εξωτερική πολιτική που διαφημίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, συμμετέχει με τα μπούνια για λογαριασμό των συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης. Με τη συμφωνία της βρίσκεται το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Συμμετέχει στις συμφωνίες για την εκμετάλλευση μέρους του πλούτου της περιοχής. Αυτό αποδεικνύουν οι επαφές με Ισραήλ, Κύπρο, Αίγυπτο, τα αλισβερίσια με την παραδοσιακή σύμμαχο Αμερική, με χώρες της ΕΕ, με την Τουρκία κλπ.
Είναι λάθος να πιστεύει κανείς ότι οι όποιες συμφωνίες γίνονται έχουν σα γνώμονα το λαϊκό συμφέρον. Πρόκειται για λυκοσυμμαχίες. Η φαγωμάρα συνυπάρχει με τις όποιες συμφωνίες ανάμεσα στις αστικές τάξεις και σε κάθε περίπτωση, με τη γενική συμφωνία του κεφαλαίου για ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.
Γι’ αυτό, είναι λάθος να στοιχίζεται ο κάθε λαός πίσω από τις επιδιώξεις της αστικής του τάξης για λογαριασμό του κεφαλαίου, να διαλέγει καπιταλιστή, να παίρνει μέρος στις αντιπαραθέσεις μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου μέσα στη χώρα ή διεθνώς.
Χρειάζεται η αυτοτελής του οργάνωση, ώστε ο ίδιος να διεκδικήσεις τον πλούτο που παράγει, να τον αξιοποιήσει προς όφελός του για τις ανάγκες του και σε κάθε περίπτωση απέναντι από το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του μέσα στη χώρα μας ή διεθνώς.
Η 24ωρη απεργία στις 4/2 φούντωσε την προπαγάνδα κυβέρνησης – κεφαλαίου για «συναίνεση», για «εθνική στρατηγική και συνεννόηση», για «ομοψυχία» γιατί η αστική τάξη της χώρας υπολογίζει και απεύχεται όπως ο διάολος το λιβάνι κάθε βήμα προς τη λαϊκή χειραφέτηση. Γιατί η απεργία φανέρωσε τις δυνατότητες της πάλης, τη δύναμη του λαού. Καθυστέρησε τα σχέδια για ψήφιση του ασφαλιστικού που από τέλη Γενάρη δεν έχει έρθει ακόμη στη Βουλή. Την τρομάζει κάθε βήμα ενάντια στη διάσπαση που καλλιεργεί στα διαφορετικά τμήματα της εργατικής τάξης και του λαού, τρέμει τη λαϊκή συμμαχία των εργαζομένων, μικρομεσαίων αγροτών και αυτοαπασχολούμενων, γυναικών των λαϊκών οικογενειών. Τρέμει την υιοθέτηση της γραμμής πάλης του ΚΚΕ/ τη συνολική πρότασή του για σύγκρουση και ρήξη με την εξουσία της.
Οι αναφορές για «σταθερότητα» δεν πρέπει να τρομάζουν το λαό μας. Σταθερότητα για το κεφάλαιο σημαίνει να ξεζουμίζει με άνεση το λαό. Το εργατικό – λαϊκό κίνημα πρέπει να δρα ακριβώς για την καπιταλιστική αστάθεια.
Γι΄αυτό και οι εξελίξεις, επιβάλλουν επιφυλακή, χτυπούν καμπανάκι για την ενίσχυση της λαϊκής πάλης ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τη συμμετοχή της χώρας σε αυτούς, αγώνα του λαού για να γίνει πράξη το σύνθημα «καμιά εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια».
Επόμενος σταθμός θα είναι η 48ωρη απεργία μόλις κατατεθεί το νέο αντιασφαλιστικό έκτρωμα στη Βουλή, όπου μπορεί και πρέπει να δοθεί ακόμη πιο μαζική και αποφασιστική απάντηση από το ταξικό εργατικό κίνημα ενάντια σ’αυτή την πολιτική.
facebook
youtube
instagram
X
