Έγινε και φέτος τις τελευταίες ημέρες του Μάρτη η έκθεση που γίνεται κατ’έτος(;) «Περί Θαλασσίου Τουρισμού». Δεν γνωρίζω αν οι άνθρωποι που καθορίζουν την τύχη του νησιού μας (εννοώ βέβαια τη Χίο) πήραν είδηση τι γίνεται (τι έγινε) και το ίδιο ισχύει και για τους επιχειρηματίες: ΠΟΥΘΕΝΑ ΧΙΟΣ! Ούτε φυσικές ομορφιές, ούτε ξενοδοχεία, ούτε βιοτεχνίες (π.χ. ποτά), ούτε αρχαιολογικά μνημεία, ούτε θρησκευτικός τουρισμός (Ναι, γιατί όχι;).
Και εξηγώ: Κάποιοι Έλληνες Ορθόδοξοι δεν θα επισκέπτονταν και τα μοναστήρια, είτε του Αγ. Μηνά, είτε το Μοναστήρι της Εγνούσας κλπ. κλπ.; Αλλά ας πιάσομε τα πράγματα από την αρχή με καλόπιστη πάντα κριτική.
Λόγω γειτονίας, κι επειδή «το αίμα νερό δεν γίνεται» (υπήρξα και ψαράς και ναυτικός) έφθασα Κυριακή πρωί, ώρα που δεν υπήρχε ακόμα πολυκοσμία, στην Helexpo επί της Λεωφόρου Κηφισίας κοντά στις Oλυμπιακές εγκαταστάσεις. Εύκολο, σχετικά, parking και φθηνό εισιτήριο[1]. Όταν είπα αστειευόμενος (γιατί δεν περίμενα να υπάρχει) για εισιτήριο πολυτέκνου, τα αρχικά 6€ έγιναν άμεσα 4€ κατ’άτομο!
Αρχίζοντας τη βόλτα μου στην έκθεση, κυριολεκτικά χαθήκαμε μαζί με τον γιο μου. Συγκρίνοντας την αντίστοιχη έκθεση στο Σηάτλ προ 40ετίας περίπου (εκεί έμαθα ότι υπάρχει Ομηρούπολη και… στην… Αλάσκα), η δική μας έκθεση ήταν πολύ πιο πλούσια και πιο εκτεταμένη, στο Σηάτλ βέβαια υπήρχαν και… φαλαινοθηρικά(!!!). Για να επανέλθω στα του οίκου μας, κάτι που μπορούσε και η Χίος να εκθέσει ήταν οι ποτοποιίες της. Στη Helexpo υπήρχε ποτοποιία από την Αμοργό με «του πουλιού το γάλα» και με χρυσές δουλειές. Υπήρχε επίσης προβολή των οικολόγων (καθαρισμός ακτών κλπ.). Εντύπωση μου έκανε η παντελής απουσία εσω-εξωλεμβίων καθώς και η μη συμμετοχή της Volvo-Penta[2].
Μέσα στα εκθέματα υπήρχαν και βιβλία και περιοδικά από τα οποία μορφώθηκα. Κάπου λοιπόν διαβάζω περί… Χριστόψαρου[3]!... (από το περιοδικό “Boat and Fishing”. Κείμενο-φωτογραφίες: Giovanni Bianchini) του οποίου η επιστημονική ονομασία είναι Zeus faber. Το Χριστόψαρο λοιπόν υπάρχει σε όλο (σχεδόν) τον κόσμο, σε βάθος από 40-400 μέτρα(!). Ζει μοναχικά συνήθως και σπανίως σε κοπάδια, και φθάνει σε βάρος μέχρι 8 κιλά(!) και μήκος 90 πόντους. Ζει μέχρι 18 χρόνια τα θηλυκά και μέχρι 17 χρόνια τα αρσενικά (σ.σ. και εδώ μας… φάγανε τα θηλυκά). Τρώει τα πάντα: ψάρια, καβούρια, καλαμάρια και χταπόδια. Πολλαπλασιάζεται όλο το χρόνο, κυρίως όμως τον Ιανουάριο και τον Σεπτέμβριο.
Από το άρθρο που διάβασα και το οποίο είναι πολύ επιστημονικό και «βαρύ», φαίνεται ότι τα θηλυκά είναι στην προκειμένη περίπτωση το «ισχυρό» φύλο! Πολλά όμως γράψαμε για το Χριστόψαρο, ας επανέλθουμε στην έκθεση.
Στην έκθεση λοιπόν εργαζόταν πολύς κόσμος και – φαντάζομαι – αρκετές εκατοντάδες (χιλιάδες;) έξω από την έκθεση, στις κατασκευές και στη χρήση (στις υπηρεσίες) του τουρισμού. Εκεί στη Χίο πήρε κάποιος (ειδικός ή μη ειδικός, «άρχοντας» ή «σχετικός») είδηση μήπως και κάτι γίνει και εκεί, μήπως επιτέλους βρουν και τα παιδιά μας δουλειά;
Γράφω πάντα με ΑΓΑΠΗ,
(ο συνήθης γκρινιάρης)
[1] Γράφω αρκετές λεπτομέρειες, μήπως και διοργανώσομε κάτι στη Χίο, προτού οι έχοντες κάποια ηλικία κλείσομε για πάντα τα μάτια μας!...
[2] Έχω Volvo-Penta και θα τους έκανα κάποιες ερωτήσεις.
[3] Το Χριστόψαρο (βραστό) είναι το αγαπημένο φαγητό της οικογενείας μου, μέχρι και οι εγγονούλες μου το τρώνε.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
