Απόγευμα Τρίτης και αντιλαμβάνομαι ότι εδώ και μερικές ώρες κάνει τον γύρο του διαδικτύου ένα κάλεσμα που καλεί τους μαθητές της Χίου να παρατήσουν το σχολείο τους και να βρεθούν την Πέμπτη στην κεντρική πλατεία του νησιού «…για τη Μακεδονία μας».
«Κακό;» θα αναρωτηθεί κάποιος. «Σαφέστατα ναι» είναι η απάντηση, όχι επειδή συμφωνώ με την Κυβέρνηση και τους χειρισμούς της. Απεναντίας. Ο λόγος που είμαι κατηγορηματικά αντίθετος είναι γιατί μέσα από αυτό το ρημάδι το επάγγελμα έμαθα να βλέπω τα πρόσωπα και τις σκοπιμότητες πίσω από τις κινήσεις.
Και «ναι» υπάρχουν πέραν πάσης αμφιβολίας.
Γιατί αυτά τα πρόσωπα που κρύβονται πίσω από τους μαθητές σήμερα, είναι τα ίδια πρόσωπα που με κάθε ευκαιρία εμφανίζονται ως αυτόκλητοι υπερασπιστές της πατρίδας, είναι αυτοί που κανείς άλλος πέρα από αυτούς δεν είναι Έλληνας, είναι αυτοί που αν τους φέρεις αντίρρηση είσαι γι’ αυτούς ανθέλληνας και προδότης του έθνους, που θα σου πουν «είναι λίγες οι ώρες σου», είναι τα ίδια πρόσωπα που επιχειρηματολογούν ότι δεν είναι χρυσαυγίτες αλλά η Χρυσή Αυγή είναι πιο κοντά σε αυτούς (sic), είναι τα ίδια πρόσωπα που έχουν φωτογραφηθεί στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, είναι τα ίδια πρόσωπα που έχουν καταγγελθεί μέσα στα Δικαστήρια, είναι τα ίδια πρόσωπα που ξέρω εγώ, οι συνάδελφοί μου, η Αστυνομία, το Λιμεναρχείο, η Εισαγγελία και τελικά όλη η Χίος.
Το ερώτημα δεν είναι αν ο γονιός θα αφήσει το παιδί του να πάει. Το ερώτημα δεν είναι καν, αν ο μαθητής θα αποφασίσει να παρακάμψει τον γονιό του και θα πάει δίπλα σε αυτούς που θα διαμαρτυρηθούν… δήθεν για τη Μακεδονία.
Το ερώτημα είναι αν μπορεί να συνειδητοποιήσει ο νέος αυτού του τόπου, η μέση οικογένεια αυτού του τόπου την ιστορικότητα και τη σημαντικότητα που κουβαλά στις πλάτες του ο Χιώτης.
Γιατί ναι. Το να είσαι Χιώτης δεν είναι απλά ένας χαρακτηρισμός. Το να είσαι Χιώτης σημαίνει ότι κουβαλάς στις πλάτες σου την ιστορικότητα του τόπου σου.
Την ιστορικότητα των Χίων Αγίων της Εκκλησίας μας, των Χίων Οικουμενικών Πατριαρχών, του Γεώργιου Δρομοκαϊτη, του Αδαμάντιου Κοραή, του Γιάννη Ψυχάρη, του Κωνσταντίνου Κανάρη, του Αργέντη, του Κωνσταντίνου Άμαντου, του Αλέξανδρου Γκιάλα, του Ανδρέα Συγγρού, του Κωνσταντίνου Περρίκου, του Σταμάτη Κριμιζή.
Γιατί αυτή είναι η Χίος. Γιατί η Χίος, αυτούς τους ανθρώπους έχει αναδείξει. Γιατί η Χίος αυτούς τους ανθρώπους έχει δώσει στην κοινωνία. Γιατί αυτή ήταν η παρακαταθήκη ενός μικρού νησιού κατά την εθνική παλιγγενεσία, στην κατοχή και στα νεότερα χρόνια.
Γιατί η Χίος δεν είναι μια χούφτα αγράμματοι και ανιστόρητοι που θεωρούν ότι αγράμματος ίσον αυθεντικός. Κακό να είσαι αγράμματος; Όχι. Κακό είναι να προσπαθείς να το πλασάρεις ως φυσιολογικό και να προσπαθείς να το επιβάλεις διαστρεβλώνοντας την κοινή λογική μέσα από λογικοφανή επιχειρήματα.
Ας αναλογιστούμε εμείς, ας αναλογιστούν οι γονείς, ας αναλογιστούν και τα παιδιά. Ποια Χίο θέλουμε για τις επόμενες γενιές.
Υ.Γ.: Ο Ρήγας Φεραίος, εθνομάρτυρας και πρόδρομος της Ελληνικής Επανάστασης, θέλοντας να υπερτονίσει την ανάγκη της τότε υπόδουλης Ελλάδας για φωτισμένα μυαλά έγραφε στα «Δίκαια του Ανθρώπου»: «Εκ των γραμμάτων γεννάται η προκοπή με την οποίαν λάμπουν τα ελεύθερα έθνη». Αυτή η φράση δείχνει και στους μαθητές και στους γονείς τον σωστό δρόμο. Ας τον ακολουθήσουμε…
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.