Τον τελευταίο καιρό πολύς ο λόγος για τα άκρα. Είναι άκρο, δεν είναι. Αρχίσαμε να μαδάμε μαργαρίτες. Όπως άνοιξε ο λόγος έτσι κι έκλεισε, χωρίς να βρεθεί άκρη. Μα τί άκρη να βρεθεί; Ο Έλληνας είναι άνθρωπος των άκρων από τη φύση του.
Ακόμη και ο Εθνικός μας ποιητής, δεν παρέλειψε στον ύμνο προς την Ελευθερία να αναφερθεί στο θέμα. Όπου «διχόνοια», βάλτε τις λέξεις φιλοδοξία, εγωισμός, και πάει λέγοντας. Εκείνο το, γιατί εσύ κι όχι εγώ, είναι παροιμιώδες.
Κι ο Λαός ο «πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος» παρασύρεται. Οι μισοί στοιχίζονται πίσω από τον Δείνα και οι άλλοι ακολουθούν τον Αντιδείνα. Έτσι έγινε τις περισσότερες φορές στη μακρόχρονη ιστορία μας. Οι μισοί Έλληνες απέναντι στους άλλους μισούς. Μέχρι που να πιστεύομε ότι αν ο Έλληνας δεν έχει κάτι να μισεί, είναι μισός.
Σήμερα οι «σωτήρες» περιορίσθηκαν. Τη θέση τους πήραν τα κόμματα με τα συλλογικά τους όργανα κι αυτό λέγεται βάθεμα της Δημοκρατίας. Πολλές γνώμες, διαφορετικές πολιτικές. Το ερώτημα μένει μετέωρο, μπορούμε να συμφωνήσομε τουλάχιστο στα σημαντικά;
Έχομε αρετές που δεν τις βρίσκεις σε άλλους λαούς. Είμαστε ευφυέστατοι, δραστήριοι, φιλότιμοι και πολεμάμε όπως λένε σαν ήρωες. Αν τώρα στο τιμόνι βρεθούν και ικανά άτομα, τότε η Ελλάδα κάνει θαύματα.
Η ζωή όμως δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Ο δρόμος τις περισσότερες φορές είναι ανηφορικός και κακοτράχαλος. Ενώ στα δύσκολα θα περίμενες ομοψυχία, ευδοκιμούν οι λαϊκιστές που παραμυθιάζουν το Λαό. Διαλαλούν ότι τάχα κατέχουν τις μαγικές συνταγές να μας λυτρώσουν. Κι επειδή εκτός από αρετές έχομε και κουσούρια, ολίγον μωροπίστευτοι και πολύ ανυπόμονοι, τότε το πράγμα μπερδεύει.
Τέσσερα χρόνια ο Λαός προς μεγάλη έκπληξη εχθρών και φίλων συμπεριφέρεται υποδειγματικά παρά την αφόρητη πίεση που δέχεται. Τα παθήματα έχουν γίνει μαθήματα. Ακόμη και οι δανειστές το ομολογούν, και ένοχα αποποιούνται τις δεσμεύσεις τους. Έχομε πετύχει μια μεγάλη νίκη που οφείλεται στην ωριμότητα του Λαού και δευτερευόντως στους πολιτικούς.
Ας μην ξεχνάμε ότι για μεγάλο διάστημα βρισκόμαστε στο χείλος της αβύσσου. Ακόμη και ο Σαμαράς διέθετε μαγική συνταγή. Μέχρι που έγινε πρωθυπουργός. Από τότε, ούτε που ξαναμίλησε. Ακολούθησε την ίδια ακριβώς πολιτική που κατάγγελλε.
Η μόνη σταθερά μέσα στην καταιγίδα το ΠΑΣΟΚ και όχι όλο. Σήκωσε όλες τις αμαρτίες. Δέχθηκε τη μήνι της κοινωνίας. Του τα φόρτωσαν όλα. Αφού οι «πρωτοκλασάτοι» αντί να υποστηρίξουν την πολιτική τους, (που ως φαίνεται είναι η μοναδική), το εγκατέλειψαν σα φοβισμένα ποντίκια για να σωθούν.
Παρ’ όλα αυτά στέκεται. Λαβωμένο, αλλά όρθιο. Γιατί στο ΠΑΣΟΚ διαθέτει στις τάξεις του πολίτες αγνούς, πατριώτες αληθινούς, που έχουν την καρδιά πάνω από το στομάχι τους. Μπορεί να το διέσυραν οι Άκηδες και να το ντρόπιασαν. Μα μέσα μας υπάρχουν τα γονίδια του Ανδρέα, του Γεννηματά, της Μελίνας, του Πεπονή, του Αλευρά, του Αυγερινού, της Φλέμιγκ . . . ., ατέλειωτος κατάλογος.
Σαν πατριωτικό Κίνημα είμαστε σίγουροι ότι βρισκόμαστε στο δρόμο που χαράξαμε. Σ’ έναν πόλεμο προτάσσομε τη σωτηρία της πατρίδας και μετά τα υπόλοιπα. Στο τέλος της διαδρομής θα βρεθεί η άκρη, μαζί και η δικαίωση.
Με πρωτοβουλία του Κώστα Τριαντάφυλλου και της Νομ. Επιτροπής το τελευταίο διάστημα γίνεται προσκλητήριο. Όσοι κλήθηκαν δήλωσαν παρόντες. Οι συναντήσεις θα συνεχιστούν, ο κατάλογος είναι μακρύς. «Θα ξαναβρεθούμε στους μπαξέδες».
Σε λίγους μήνες το μνημόνιο τελειώνει. Όχι και η ανηφόρα. Το απολίτικο δίλλημα Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο θα είναι λέξεις κενές. Τότε θα πρέπει να επιλέξομε: Τί κάνουμε, πώς θα συνεχίσουμε;
Σ΄ αυτήν την πορεία θα χρειαστεί ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης. Ένα σχέδιο που πρέπει να συνεγείρει το Λαό. Απαραίτητη η ενότητα. Χρειάζεται να γεννηθεί ένα κίνημα Λαού σε κοινή πορεία. Χωρίς συνθήματα, χωρίς μεγάλα λόγια, χωρίς ψεύτικες υποσχέσεις. Τα είδαμε, τα ζήσαμε, τα απορρίψαμε. Ο παθός μαθός. Μόνο αλήθειες. Αυτό ζητάμε, αυτό περιμένουμε.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
