Η ενασχόληση με τα κοινά, με την προσφορά στα δημόσια πράγματα, με την προσφορά σε μια πόλη και στους κατοίκους της δεν μετριέται με το καλαμόμετρο ή με το πόσες επιτυχίες κατάγραψες στην πολιτική ή αυτοδιοικητική σου καριέρα. Μετριέται με εκείνα που θα ακουστούν για σένα πολύ αργότερα από την ενεργό δράση, όταν θα έχεις αποσυρθεί από το προσκήνιο και θα έχεις περάσει στο παρασκήνιο. Βαριά η επιστροφή στο σπίτι για κάποιους αλλά τι να κάνουμε.. Έτσι είναι ζωή. Σήμερα είσαι στα πράγματα, κρατάς και το καλάμι σου, αύριο όχι. Με αυτό πλέον θα πηγαίνεις για ψάρεμα.
Γνώρισα αρκετούς ανθρώπους που ασχολήθηκαν με τα κοινά και με διαβεβαίωναν ότι η πολιτική δεν θα τους αλλάξει. Το διαλαλούσαν σε κάθε τόνο και σε κάθε ευκαιρία. Πολλοί καταλάβαμε ότι τελικά τους άλλαξε, τους μεταμόρφωσε, τους έκανε παγόνια, πολλοί, εκτός από εκείνους....
Η πολιτική χωρίς κανένα διαχωρισμό σε κεντρική και περιφερειακή θρέφει συναισθήματα. Θρέφει εγωισμό, θρέφει φθόνο, θρέφει υπεροψία, θρέφει μια ιδιότυπη αυτοπεποίθηση που σε κάποιους ανθρώπους κοστίζει τελικά ακόμη και τον ίδιο τους το χαρακτήρα, βιώνουν όμως τόσο έντονα αυτή την αλλαγή από το παρασκήνιο στο προσκήνιο που τελικά κακίζουν τους άλλους και ρίχνουν αναθέματα και κατηγόριες σε όσους βάλθηκαν να αποκαλύψουν την... μετάλλαξή τους.
Κι αν τύχη και γίνεις υπουργός κάπου κάπως κάποτε πες πάει στο διάολο, του έπεσε βαρύ το αξίωμα και ξέχασε από που ξεκίνησε και που βρέθηκε. Στην αυτοδιοίκηση όμως τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά. Κακό χωριό τα λίγα σπίτια, πόσο μάλλον αν σου τύχει και επιστρέψεις σε αυτά.
Για να απαλύνω λοιπόν τον πόνο εκείνων που καμώνονται τους καμπόσους και απολαμβάνουν λίγες στιγμές δημοσιότητας πιστεύοντας ότι κάθε τρίγραμμη δήλωσή τους θα συνεπάρει τα πλήθη και θα τους συμπεριλάβει στα άπαντα δημοσίου λόγου καμιά ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια, τους προτρέπω να τοποθετήσουν το καλάμι στη θέση του και να επαναφέρουν τον εγκέφαλό τους στην αρχική προτέρα πολιτικής ενασχόλησης κατάσταση. Αν η ταπεινότητα τους είναι άγνωστη, ας της αποδεχθούν έστω και αργά.
Υπηρέτες της πόλης είναι, αξίωμα υπηρετούν, δημόσιες απολαβές λαμβάνουν, λίγη αυτοσυγκράτηση δεν βλάπτει. Πέρασαν κι άλλοι καλύτεροι και θα έρθουν ακόμη πιο καλοί στο μέλλον.
Όσο ασχολούνται με την πολιτική οφείλουν και δεν τους οφείλει ούτε η πόλη, ούτε οι πολίτες, ούτε τίποτα δημόσιο. Αν δεν χωράνε στο κουστούμι, το αφήνουν και επιστρέφουν από εκεί που ξεκίνησαν, απλά τα πράγματα.
Μεταξύ μας λοιπόν τους καταλάβαμε. Κρίμα που δεν θα είμαι κάπου κοντά όταν έρθει η ώρα και αποχωριστούν τους τίτλους να δω πως θα ξημερωθούν. Πιθανά όπως το παγόνι όταν πέσει η νύχτα. Ξέρετε τι λένε για τα παγόνια; Είναι τόσο όμορφα όταν ανοίγουν τα φτερά τους που καμαρώνουν ακόμη και τα ίδια. Αλλά ποτέ δεν σκύβουν το κεφάλι να κοιτάξουν τα πόδια τους. Είναι τα πιο άσχημα πόδια που διαθέτει πτηνό....
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
