Αφορμή για να γράψω αυτό το κείμενο μου το έδωσε η «Συναυλία αλλη-λεγγύης ενάντια στο κλείσιμο των Ψυχιατρείων και στη διάλυση της Ψυχικής Υγείας» που έγινε τη Δευτέρα 6 Οκτωβρίου του 2014 στις 6 μ.μ. στην πύλη του ΨΝΑ (Δαφνί). Στη συναυλία που συμμετείχαν περί τους 20 καλλιτέ¬χνες και συγκροτήματα, συμμετείχε και ο δικός μας ο Παντελής ο Θαλασσι¬νός, τον οποίον όμως δεν τον άκουσα, λόγω επείγοντος τηλεφωνήματος και αποχώρησής μου προτού εμφανιστεί.
Προτού κάνω κάποιες κριτικές για το παρόν, όπου με άκομψο (για να μη γράψω Χουντικό) τρόπο οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών κά¬νουν προσπάθειες «αναβάθμισης»(;) της Ψυχικής Υγείας, επιτρέψτε μου να κάνω μια αναδρομή στο παρελθόν, στα τελευταία 33-34 χρόνια που έχω εμπλακεί στα θέματα της Ψυχικής Υγείας, διότι ευρίσκομαι στη Διοί¬κηση του Δρομοκαϊτείου σε διάφορες θέσεις (τα μισά χρόνια ως Πρόεδρος ή Αντίπροεδρος) .
Αυτά λοιπόν τα χρόνια ταξίδεψα ως εκπρόσωπος του Ψυχιατρείου μας (και της Ελλάδος;) σε διάφορες «προηγμένες» χώρες της Δυτικής Ευρώπης επί εποχής... ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα). Θυμάμαι: Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία (Τεργέστη με πολλά Ελληνικά ονόματα από Έλληνες επιστήμονες που διέπρεψαν στο Ψυχιατρείο της), Αγγλία (κωμό¬πολη Mopeth, Πολιτεία Northamberland, λίγο πιο κάτω από το Newcastle upon Tyne, Νοσοκομείο St. George, Διευθυντή και Πρόεδρος Δ.Σ. David Anderson).
Το Νοσοκομείο St. George στο Northamberland, επεβίωνε από την πώληση νερού(!) στην ευρύτερη πολιτεία, πράγμα το οποίο το επιδιώξαμε και εμείς στο «Δρομοκαΐτειο» με το άφθονο νερό που διαθέτουμε, αλλά δεν το καταφέραμε – άλλη μεγάλη «πονεμένη» ιστορία – παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο David Anderson είχε έλθει στην Ελλάδα να μας βοηθήσει.
Τη δεκαετία λοιπόν του ’90 με αρκετή επιχορήγηση από την ΕΟΚ και με τον χαρισματικό Υπουργό Υγείας Γ. Γεννηματά (ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει –και το γράφει κάποιος που δεν ήταν ποτέ ΠΑΣΟΚ) κατορθώσαμε και ανανεώσαμε κτιριολογικά το «Δρομοκαΐτειο» με Νοσοκο¬μείο Ημέρας, Κέντρο Πολλαπλών Ψυχοθεραπειών, δύο Ξενώνες (ενός 16 και ενός 50 ατόμων!), νέο Κτίριο Εργασιοθεραπείας με αρκετές απομακρυ¬σμένες Εξωνοσοκομειακές δομές και με αρκετές άλλες διακρίσεις και επι¬τεύγματα. Η Ακαδημία Αθηνών με την προβολή μας διεθνώς και με τη συμπλή¬ρωση 100 χρόνων λειτουργίας μας απένειμε βραβείο . Την ίδια εποχή κάποια Επιτροπή της ΕΟΚ υπό τον κ. Brown(;) επισκεπτομένη τη χώρα μας, μας «προϊδέαζε» ότι θα μετατραπούμε(!) σε μια ωραία τουριστική μονάδα όταν κλείσει και το τελευταίο(!!!) τμήμα μας (καλύπτουμε 317 στρέμματα πράσινο με δάσος, ελαιώνα, λόφο και άφθονο νερό!…).
…Και τα χρόνια… κύλαγαν, όπως θα έγραφε και ο ποιητής, και από τη μία οι Κρατικοί φορείς προσπαθούσαν να καταργήσουν… τα «Άσυλα», κατά την προσφιλή τους ορολογία, από την άλλη οι εργαζόμενοι προ¬σπαθώντας να επιβιώσουν: τα Κρατικά Νοσοκομεία προσπαθώντας να επιδείξουν και να αποδείξουν ότι είναι απαραίτητα (το «Δρομοκαΐτειο» με σημαία, επιπλέον, το άρθρο 109 του Συντάγματος περί Κληροδοτημάτων) έκαναν κινήσεις, απεργίες, νομικά τερτίπια κ.α., οι οποίες (κινήσεις) πολλές φορές ήταν μπούμερανγκ κατά του σκοπού για τον οποίον εγένοντο! Στη μέση οι ταλαίπωροι ασθενείς και οι άτυχοι συγγενείς να… προσπαθούν να βρουν το δίκιο τους. Τα ΜΜΕ να προσπαθούν (πολλές φορές βυσσοδο¬μώντας από παραπληροφόρηση) να προσπαθούν να γεμίζουν τις σελίδες τους (γραπτές ή διαδικτυακές) και τις εκπομπές τους υπερβάλλοντας (τις περισσότερες φορές) και κάνοντας κακό… ένθεν κακείθεν.
Και έτσι προσπαθώντας η παρούσα Κυβέρνηση (όπως και οι προη¬γούμενες) να εφαρμόσει το… Μνημόνιο για την Ψυχική Υγεία, το μόνο που θα μπορέσει να επιτύχει είναι ένα πισογύρισμα μερικών ετών, διότι ναι μεν η ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ χρειάζεται, όμως με την απουσία ΠΡΟΝΟΙΑΚΩΝ ΔΟΜΩΝ ο κορμός των μεγάλων Ψυχιατρικών Μονάδων είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ. Δεν είναι δυνατόν να πεταχτούν στον Καιάδα ανθρώ¬πινες υπάρξεις επειδή υπέγραψε ο τάδε με τον δείνα μνημόνιο συνεργασίας. Η ψυχασθένεια, η αναπηρία και ο καρκίνος, είναι εν πολλοίς, αθεράπευτες καταστάσεις, είτε το δεχόμεθα είτε όχι!
Μπράβο λοιπόν στους διοργανωτές της μεγάλης συναυλίας της 06-10-2014 για να ξυπνήσουν τη συνείδηση κάποιων, ακόμα και συναδέλφων τους συνδικαλιστικών φορέων, οι οποίοι – όπως και παλαιότερα – όταν οι κυβερνώντες είναι «ημέτεροι» ΔΕΝ φέρονται σωστά (Μιχάλη μ’ακούς;).
Κουράγιο λοιπόν αδέλφια, υπομονή και κουράγιο, για να μην προκαλέσει η εργασιακή κόπωση (το burnout) και άλλες επιπλοκές, όπως το τελευταίο συμβάν της αυτοκτονίας ψυχασθενούς!...
Πάντα με ΑΓΑΠΗ,
Υ.Γ.: Προσπαθώ να αποφύγω την περαιτέρω ταλαιπωρία σας με τα γραφόμενά μου, όμως… ο πειρασμός είναι μεγάλος! Έτσι αντιγράφω μόνο 5-6 γραμμές από το δισέλιδο κείμενο του σοφού συναδέλφου (παλαίμαχου πλέον) Χάρη Βαρουχάκη, που έπεσε στα χέρια μου: «Στόχος της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης όπως την οραματίστηκαν οι εμπνευστές της και όσοι πορεύτηκαν σύμφωνα με τις αρχές και τις αξίες της δεν είναι απλώς να επιβιώσει ο άρρωστος, αλλά να επιβιώσει ως άνθρωπος. Δεν είναι να επιβιώσει ως όν που οι μόνες ανάγκες του και τα μόνα του δικαιώματα είναι «Μαμ, κακά και νάνι». Και οι μόνες του υποχρεώσεις να μη πειράζει, να μη ενοχλεί, να μη ταράσσει τη μακάρια και αναίσθητη γαλήνη των άλλων. Σκοπός, πνεύμα, αίμα και σάρκα της Ψυχιατρικής μεταρρύθμισης είναι να ξαναβρεί ο άρρωστος το χαμένο του Πρόσωπο, να ξαναζήσει το θαύμα της ανθρώπινης ύπαρξης της μοναδικής και ανεπανάληπτης που παραμένει η ίδια και ταυτόχρονα διαφορετική στη πορεία του χρόνου». ΜΠΡΑΒΟ ΧΑΡΗ!
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
