Γενική είναι η διαπίστωση της συνεχούς αύξησης των κρουσμάτων κάθε μορφής βίας που ασκείται από μεγάλους και μικρούς.
Ενδοοικογενειακή, κοινωνική, εσωσχολική και εξωσχολική, εργασιακή, οπαδική (χουλιγκανισμός), γραπτή (δια των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης), προφορική, κυρίως όμως σωματική. Βία και γενικευμένη ανομία που απειλούν να μετατρέψουν το συλλογικό βίο σε “ζούγκλα” χαρακτηρίζει τους ταραγμένους καιρούς μας.
Το φαινόμενο, αν και δεν είναι μόνο Ελληνικό, κυριολεκτικά τρομάζει κάθε νουνεχή πολίτη ειδικά τούτης της Χώρας. Σα να μη φτάνει η ΥΠΑΡΚΤΗ Τουρκική απειλή και να μη μας απασχολεί σοβαρά η πληθυσμιακή συρρίκνωση της Πατρίδας μας (λόγω υπογεννητικότητας και φυγής νέων μας στο εξωτερικό), έχουμε βαλθεί να “αλληλοεξοντωθούμε”!
Οι μεγάλοι σε ηλικία, (όπως ο γράφων), αναπολούμε συχνά τον “παιδευτικό” ρόλο που διαδραμάτιζαν επιτυχώς οι “αγράμματοι” γονείς μας, οι εκπαιδευτικοί (όχι πάντα όλοι), αλλά και η Εκκλησία και κάποιοι Κοινωνικοί Φορείς (Πολιτιστικά και Αθλητικά Σωματεία). Σε γενικές γραμμές, με κάποιες βέβαια εξαιρέσεις, (που επιβεβαιώνουν τον κανόνα), οι μεταπολεμικές γενιές, παρά τους ό,ποιους φανατισμούς “κουβαλούσαν” στις πλάτες τους, πορεύτηκαν με σχετική επιτυχία το δρόμο της ζωής.
Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να ισχυρισθεί κάποιος ότι ισχύει και σήμερα. Οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, οι Κοινωνικοί Φορείς, η Εκκλησία, δείχνουν αδυναμία να αντιπαρατεθούν επιτυχώς στο “τέρας” που γέννησε και θρέφει η “ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ” και ακούει στο όνομα “Διαδίκτυο”. Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αλλά και Μεγάλα Μέσα Ενημέρωσης και “ψυχαγωγίας”, με τα “πρότυπα” που προβάλλουν συνεχώς, αλλά και με την καμουφλαρισμένη “πλύση εγκεφάλου” που κάνουν καθημερινά σε μικρούς και μεγάλους, είναι αδύνατον να αντιμετωπισθούν επιτυχώς από ό,ποιους το επιχειρήσουν.
Με δεδομένη αυτήν την παραδοχή, αλλά και το γεγονός ότι, σε μια ανοικτή φιλελεύθερη κοινωνία και μια Πολιτεία που λειτουργεί δημοκρατικά, δεν νοείται “κλείσιμο” ή εξαφάνιση αυτών των Μέσων. Το μόνο που μένει είναι να δράσουν ΠΑΝΤΕΣ αμυντικά, συντονισμένα και (ίσως) αποτελεσματικά.
Από μόνες τους οι (συχνές) αλλαγές των Υπουργών Προστασίας του Πολίτη, Δικαιοσύνης και Παιδείας, δεν μπορούν να περιορίσουν ούτε, πολύ περισσότερο να εξαλείψουν τα φαινόμενα βίας και ανομίας. Αν κάτι μπορεί να φέρει καρπούς αλλά σε βάθος χρόνου, είναι η ριζική αλλαγή του Εκπαιδευτικού Συστήματος και η ταυτόχρονη, συνεχής επιμόρφωση των γονέων και των υπευθύνων και Πολιτιστικών και Αθλητικών Φορέων.
Τα παιδιά, για να πάψουν να “άγονται και να φέρονται” από τρίτους, πρέπει να βοηθηθούν να αποκτήσουν γνώσεις πέραν της τυπικής μόρφωσης. Ακόμη πρέπει να τους καλλιεργηθεί η κριτική σκέψη μήπως και πάψουν να γίνονται άβουλα ενεργούμενα κάθε κερδοσκόπου, κάθε πολιτικού τυχοδιώκτη, κάθε (ακραία) δογματικής και τυφλής ιδεολογίας, ακόμη και των ανθρώπινων παθών.
Από το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό, μέχρι το Λύκειο και τις Ανώτατες Σχολές, τα παιδιά πρέπει να αποκτούν βασικές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές γνώσεις ώστε, ανεξαρτήτως του επαγγέλματος που θα ασκήσουν, να μπορούν να κατανοούν βασικές έννοιες και όρους του δημόσιου βίου.
Από μικρά πρέπει να “μαθαίνουν” τί σημαίνει σεβασμός ατομικών δικαιωμάτων, σεβασμός του δημόσιου και ιδιωτικού χώρου, τί σημαίνει σωστή διατροφή, ορθή κυκλοφοριακή συμπεριφορά, τί συνεπάγεται η χρήση ουσιών (καπνού, αλκοόλ, ναρκωτικών) και ότι όλα αυτά δεν συνιστούν “μαγκιά” αλλά “εισιτήριο” πρόωρου θανάτου ή μόνιμης αναπηρίας.
Τα παιδιά και τα εγγόνια μας, αποκτούν δεξιότητες και πολλές γνώσεις (τυπικές, για είσοδο σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ) είτε στο Δημόσιο Σχολείο είτε στα Φροντιστήριο. Όμως καταντούν στο τέλος “ΑΠΑΙΔΕΥΤΑ”, “Λειτουργικά αναλφάβητα” ως αυριανοί πολίτες που πρέπει να μπορούν να διαφεντεύουν τόσο τον εαυτό τους όσο και τον τόπο τους. ΄Οσο αυτό δεν θα το επιτυγχάνουν (όχι βέβαια με δική τους ευθύνη), τόσο πιο εύκολα θα “αιχμαλωτίζονται” από επιτήδειους τρίτους ή από (υπαρκτά) ανθρώπινα πάθη.
Εν κατακλείδι, μια Χώρα όπως η δική μας, τότε μόνο θα παραμείνει εσαεί “ΕΛΕΥΘΕΡΑ”, όσο πιο “πεπαιδευμένους” και ελεύθερους πολίτες διαθέτει.
Ας το προσπαθήσουμε όλοι μαζί στα πλαίσια ενός νέου “Αντιστασιακού Αγώνα”. Ίσως κάτι καταφέρουμε. Η κύρια ευθύνη βέβαια ανήκει στην Πολιτεία.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
