Δυστυχώς η κατάσταση στην περιοχή της Αμανής και στο κεφαλοχώρι της, την Βολισσό βρίσκεται σε τροχιά εντελώς παρακμιακή και άκρως ανησυχητική.
Οι επαγγελματίες παραγωγοί είναι μετρημένοι στα δάχτυλα και ο τόπος προσπαθεί να επιβιώσει οικονομικά από την μικρή τουριστική περίοδο, η οποία όμως κυλάει κάθε χρόνο με ολοένα περισσότερα προβλήματα, λόγω των υποδομών που απουσιάζουν και της καταστροφικής μιζέριας που έχει κατακυριεύσει τον τόπο.
Φέτος, που όπως όλα δείχνουν μέχρι στιγμής, θα είναι και μια χρονιά ανομβρίας, το ερχόμενο καλοκαίρι στη Βολισσό τα προβλήματα θα επιδεινωθούν περισσότερο και η κοινωνική αναταραχή προβλέπεται μεγαλύτερη.
Η έλλειψη βιολογικού καθαρισμού και η απόρριψη εδώ και χρόνια των λυμμάτων του χωριού σε βόθρους που μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα. Δυστυχώς, ενώ η ΔΕΥΑΝΧ εξασφάλισε κονδύλια για την κατασκευή σύγχρονου βιολογικού στην θέση των βόθρων του χωριού, οι Βολισσιανοι δεν δέχτηκαν το έργο και απαίτησαν ένα άλλο έργο, με μεγαλύτερο κόστος κατασκευαστικό αλλά και λειτουργικό, δλδ την κατασκευή του βιολογικού σε άλλη περιοχή, που απαιτεί μεγαλύτερο δίκτυο και μεταφορά σε άλλο σημείο των ήδη συγκεντρωμένων λυμματων. Το έργο όπως είναι φυσικό έχει παγώσει εδώ και δύο χρόνια, με κίνδυνο να χαθεί οριστικά.
Το επόμενο τεράστιο πρόβλημα, το οποίο γιγαντώθηκε ξαφνικά και εκεί που κανείς δεν το περίμενε είναι το υδρευτικό. Το πρόβλημα της ύδρευσης προέκυψε από την ρουσφετολογική διαχείριση του υδροφόρου ορίζοντα την οποία κάνει η ΔΕΥΑΝΧ και από την νοοτροπία της ανάπτυξης του πρόχειρου εξοχικού, που έχει εγκατασταθεί στην ευρύτερη περιοχή της Βολισσού. Εκατοντάδες είναι αυτή τη στιγμή οι ιδιοκτησίες που δεν έχουν τα νόμιμα χαρακτηριστικά αλλά είναι παράτυπα συνδεμένες στο δίκτυο ύδρευσης του χωριού, χρησιμοποιώντας το νερό της ύδρευσης κατά κύριο λόγο για άρδευση και καθιστώντας τη Βολισσό σε έναν τόπο που χρειάζεται το καλοκαίρι 500 κυβικά την ημέρα για να εξυπηρετηθεί, τα οποία η ΔΕΥΑΝΧ αντλεί από ολοένα και νέες γεωτρήσεις, που οδηγούν μαθηματικά στην είσοδο της θάλασσας στον υδροφόρο ορίζοντα και στην καταστροφή των πάντων. Η ανεξέλεγκτη, δίχως σχέδιο και δίχως ουδεμία μελέτη οικιστική ανάπτυξη εντός αγροτεμαχίων αποτελεί την ταφόπλακα της Βολισσού.
Μέσα σε όλη αυτή την τραγική κατάσταση, που από τη μια το χωριό διψάει και οι τουριστικές επιχειρήσεις δεν έχουν νερό ούτε για να πλυθούν οι πελάτες τους αλλά έχει ο καθένας που έφτιαξε ένα πρόχειρο εξοχικό μες στα χωράφια και ποτίζει τους κήπους και τις πέργκολες του στην περιξ της Βολισσού Τενεκεδούπολη, έρχεται να προστεθεί και το ολοένα αυξανόμενο δημογραφικό πρόβλημα αφού παρατηρείται τάση αναχώρησης από το χωριό όσων αλβανικών οικογενειών απέμειναν εδώ μετά την οικονομική κρίση, με ο τι αυτό συνεπάγεται για τη λειτουργία του σχολείου και της τοπικής κοινωνίας.
Το σχολείο της Βολισσού ζει εδώ και χρόνια από μια τονωτική ένεση, την οποία προσφέρει ιδιώτης χορηγός που χρηματοδοτεί με 200€ το μήνα κάθε παιδί που έρχεται να μαθητεύσει εδώ και έτσι μετοίκησαν στη Βολισσό κάποιες οικογένειες αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να κρατήσει σε λειτουργία το σχολείο. Εκτός του ότι είναι απαράδεκτο ένα σχολείο να κρατιέται με ιδιωτικές χορηγίες, αυτό δημιουργεί και τεράστιες ανισότητες αφού οι ήδη εγκατεστημένοι εδώ κάτοικοι, οι οποίοι με μεγάλες προσπάθειες παραμένουν αφού δεν υπάρχουν δουλειές για να ζήσουν, δεν χρηματοδοτούνται για τα παιδιά τους, δηλαδή θεωρούνται δεδομένοι ως κάτοικοι αλλά χρηματοδοτούνται μόνον οι νεοεγκατεστημένοι. Το φαινόμενο αυτό έχει οδηγήσει στην τάση να έχουν έρθει λίγες νέες οικογένειες στο χωριό αλλά να μεταναστεύουν ή να σχεδιάζουν άμεσα να μεταναστεύσουν αυτές που ήδη έμεναν εδώ και είναι περισσότερες από αυτές που ήρθαν, με το αποτέλεσμα να είναι εμφανές πού θα οδηγήσει πολύ σύντομα. Ειδικά δε, όταν εκλείψει κάποια στιγμή και η ιδιωτική χορηγία.
Αυτή λοιπόν την κατάσταση η τοπική Κοινότητα, ο Σύλλογος του χωριού αλλά και των Βολισσιανων της Αττικής κάνουν ακόμη ότι δεν τη βλέπουν.
Εκτός από τον βιολογικό, τον οποίον σύσσωμοι με την απαίτηση τους να μεταφερθεί δύο χιλιόμετρα πιο ψηλά, τον έχουν ουσιαστικά ακυρώσει, σε όλα τα άλλα ζητήματα, καθώς φυσικά και στα περιβαλλοντικά θέματα, όπως τον καθημερινό βανδαλισμό του υδροβιότοπου Μαλαγκιώτη, παραμένουν αμέτοχοι ή υποστηρίζουν την στρεβλή ανάπτυξη, η οποία καταστρέφει στην πραγματικότητα το χωριό αφού έχει ως κύριο άξονα της τα πρόχειρα εξοχικά και τους κατοίκους του σαββατοκύριακου, οι οποίοι πολύ μικρή συμβολή έχουν στην κοινωνία και στην οικονομία του τόπου και πολύ μεγάλη στην επιδείνωση των προβλημάτων του, ιδίως το καλοκαίρι, αλλά, όπως είναι γνωστό, ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται.
Το συμπέρασμα είναι ότι η κατάσταση δείχνει πεντακάθαρα πού πηγαίνει. Η Βολισσός δυστυχώς θα απομείνει πολύ σύντομα ένα χωριό φάντασμα, δίχως σχολείο, με κατοίκους μόνο τον Αύγουστο και κάποια σαββατοκύριακα στις λαμαρίνες της Τενεκεδουπολης, με τις σαράντα μέρες του καλοκαιριού να γιγαντώνουν τα προβλήματα και με την περιβαλλοντική υποβάθμιση και καταστροφή αναπόφευκτη και εμφανή ήδη να είναι ραγδαία χρόνο με τον χρόνο.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
