Η είδηση της εξόδου του Νότη Μηταράκη από το κυβερνητικό σχήμα το μεσημέρι της Παρασκευής αποτέλεσε για τους περισσότερους κεραυνό εν αιθρία, αν κανείς συνοπολογίσει δύο γεγονότα. Πρώτον ότι ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, καθόλη τη διάρκεια της μακράς προεκλογικής περιόδου, εξυμνούσε την αλλαγή της κατάστασης στο μεταναστευτικό αναφερόμενος πολλές φορές προσωπικά στον Νότη Μηταράκη και δεύτερον ότι, τον επέλεξε σε ένα κορυφαίο Υπουργείο στη νέα κυβέρνηση ακόμα και αν από την αρχή φαίνονταν ότι μάλλον δεν του ταιριάζει.
Για κάποιον που παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τη διαμόρφωση των καταστάσεων, από την πρώτη στιγμή έγινε αντιληπτό ότι, η διαχείριση του μεταναστευτικού εν πολλοίς στηρίχτηκε στην επικοινωνιακή διαχείριση του ζητήματος, με την κυβέρνηση να ποντάρει πρώτα και κύρια στην εξάλειψη των αντιδράσεων στα νησιά.
Έτσι η παρουσίαση όσων αντιδρούσαν ως γραφικών, η "φτιαχτή" κόντρα με τον νυν περιφερειάρχη Κώστα Μουτζούρη που αντέδρασε έντονα στις νέες δομές, η βροχή δημοσιευμάτων για την ομολογουμένως καλή διαχείριση σε επίπεδο προστασίας συνόρων και αποσυμφόρησης των νησιών αλλά και η παρουσίαση όσων διαφώνησαν επί μέρους, ως ανθρώπων που επιθυμούν ορδές μεταναστών και προσφύγων στα νησιά, δημιούργησαν ένα ασφυχτικό επικοινωνιακό πλαίσιο μέσα στο οποίο εκφράστηκε η λαϊκή βούληση, υπό το πρίσμα του ότι «αν κάποιος δεν στηρίξει εμάς τότε συνηγορεί με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων του ΣΥΡΙΖΑ».
Αυτό το «άχαστο» επικοινωνιακό πλαίσιο – που ευλογήθηκε και βοηθήθηκε πολλάκις από το Μαξίμου-, μέχρι χθες, θα αποτελούσε και τον καταλύτη των τοπικών πολιτικών εξελίξεων.
Και αυτό διότι, πάνω στην επικοινωνιακή και πολιτική νίκη Μηταράκη, είχε στηθεί ένας ολόκληρος πολιτικός μηχανισμός, ο οποίος είχε ως μοναδικό στόχο την επικράτηση σε κάθε επίπεδο.
Ο σφιχτός εναγκαλισμός με την δημοτική αρχή, οι κινήσεις και οι πρωτοβουλίες Μηταράκη για την κάθοδο Στεφανή στην Περιφέρεια (εδώ να σημειωθεί ότι ήταν ο μοναδικός βουλευτής από το Βόρειο Αιγαίο που ζήτησε μετ επιτάσεως την κάθοδο Στεφανή απέναντι από Μουτζούρη) αλλά και η τοποθέτηση προσώπων του περιβάλλοντος του πρώην Υπουργού σε κάθε πόστο, καταμαρτυρούν την παρουσία και δραστηριοποίηση του συγκεκριμένου συστήματος.
Έτσι μοιραία, η χθεσινή εξέλιξη, όχι μόνο έτριξε τα θεμέλια του συγκεκριμένου πολιτικού οικοδομήματος αλλά 2 μήνες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, ανατρέπει τα δεδομένα, δημιουργώντας νέους συσχετισμούς σε μία κρίσιμη χρονική περίοδο.
Μέχρι ποιο βαθμό, οι χθεσινές εξελίξεις θα συμπαρασύρουν την τοπική πολιτική σκηνή, εξαρτάται από δύο πράγματα. Πρώτον κατά πόσο η ίδια η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να στηρίξει στη Χίο, ό,τι είχε χτιστεί από τον πρώην Υπουργό της, δεύτερον κατά πόσο ο ίδιος ο Νότης Μηταράκης έχει τη διάθεση να συνεχίζει να στηρίζει μετ επιτάσεως ένα σύστημα που τον «θυσίασε» για να σώσει το πολιτικό του σαρκίο.
Και αν κανείς σκεφτεί ότι ο Νότης Μηταράκης, σκοπεύει να επανέλθει στο νησί από τις αρχές Σεπτεμβρίου, μάλλον είναι εύκολα αντιληπτό, ότι στην παρούσα φάση δεν έχει ούτε τη διάθεση ούτε το ψυχικό σθένος να παλέψει - και όχι άδικα- για ένα σύστημα που τον «άδειασε» για να επιβιώσει μετά το φιάσκο της διαχείρισης των πύρινων μετώπων.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
