Ένας από τους καλύτερους Έλληνες αφηγητές, ο Ταξιάρχης Μπεληγιάννης, θα βρεθεί στη Χίο, για να αφηγηθεί παραμύθια σε μικρούς και μεγάλους, στο πλαίσιο του 2ου ανταμώματος Παραμυθιών και Αφηγήσεων που θα πραγματοποιηθεί στη Βολισσό, στην Παρπαριά και στον Πολυχώρο «Άγιο Γάλας» από τις 15-19 Ιουλίου.
Ο Ταξιάρχης Μπεληγιάννης γεννήθηκε στον Πειραιά και από μικρή ηλικία ο μύθος, το έπος και η φαντασία ήταν τα παιχνίδια του. Παράλληλα ασχολήθηκε με τα παιχνίδια στρατηγικής και τα Role Playing Games. Συνάντησε το παραδοσιακό λαϊκό παραμύθι τυχαία, το 2006, σε ένα εκπληκτικό σεμινάριο της Λ. Λαμπρέλλη (ΚΕΘΕΑ Διάβαση), και από τότε του αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι. Από το 2008, έχει κάνει αφηγήσεις σε σχολεία, σε μπαράκια, σε μουσεία, στην ύπαιθρο και σε σκηνές καλλιτεχνικής έκφρασης, ενώ έχει συμμετάσχει σε σημαντικά φεστιβάλ σ’ όλη την Ελλάδα.
Έχει μαθητεύσει κοντά στη Λ. Λαμπρέλλη, την Α. Στρουμπούλη και την Σ. Βούλγαρη συμπληρώνοντας έναν κύκλο σεμιναρίων, καθώς και αρκετά μεμονωμένα εργαστήρια με την Α. Θάνου, τον Σ. Πελασγό και τη Μ. Μαράτου. Πιστεύει όμως, ότι ένας επίσης μεγάλος δάσκαλος είναι οι ίδιες οι αφηγήσεις, από το παιδάκι των πέντε ετών με τη φρεσκάδα και την ειλικρίνεια της ηλικίας μέχρι τη γιαγιά και τον πάππου των εκατόν πέντε ετών, με την πείρα και την παράδοση χρόνων. Τον τελευταίο καιρό ασχολείται με την καταγραφή παραδοσιακών παραμυθιών και, μαζί με τον Γ. Ιωάννου, έχει εκδώσει δύο συλλογές.
Ερωτ: Φέτος θα συμμετάσχετε στο 2ο Φεστιβάλ Παραμυθιών και Αφηγήσεων που θα πραγματοποιηθεί στη Βόρεια Χίο. Είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεστε το νησί μας;
Απ: Φέτος για πρώτη φορά θα επισκεφτώ το όμορφο νησί της Χίου. Αφορμή για αυτό είναι το 2ο αντάμωμα παραμυθιών και αφηγήσεων και περιμένω με χαρά και ανυπομονησία να βρεθώ μαζί με ανθρώπους που αγαπάνε το παραμύθι και να μοιραστούμε όλοι μαζί τις ιστορίες και τα παραμύθια μας!
Ερωτ: Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με το παραμύθι;
Απ: Η ενασχόλησή μου με το παραμύθι ξεκίνησε –όπως και τόσα άλλα υπέροχα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας- από καθαρή τύχη! Πριν από 10 χρόνια η κοπέλα μου, μου πρότεινε να πάμε να ακούσουμε παραμύθια και εγώ μην έχοντας την παραμικρή ιδέα τι ήταν αυτό συμφώνησα, για να κάνουμε κάτι μαζί. Βρέθηκα, λοιπόν, στον φιλόξενο και μαγικό χώρο του πολιτιστικού στεκιού του ΚΕΘΕΑ "Διάβαση" με την εντύπωση ότι θα ακούσω ιστορίες. Εκεί βρέθηκα μπροστά σε μια γυναίκα που μου άλλαξε τη ζωή! Τη Λίλη Λαμπρέλλη. Βέβαια δεν επρόκειτο για κάποια παράσταση αφήγησης αλλά για σεμινάριο για το παραμύθι και την συμβολική του προσέγγιση. Ο τρόπος με τον οποίο η κα Λαμπρέλλη μετέδιδε την αγάπη της για το παραμύθι ήταν αρκετός για να με κάνει να το ερωτευθώ! Από εκεί και πέρα όλα πήραν το δρόμο τους. Δέκα χρόνια μετά αισθάνομαι πραγματικά τυχερός που βαδίζω πάνω στο μονοπάτι των παραμυθιών και έχω την ευκαιρία να ακούω και να λέω παραμύθια!
Ερωτ: Έχετε έρθει σε επαφή με χιώτικα παραμύθια ή χιώτικες λαϊκές αφηγήσεις; Τι έχετε να πείτε γι' αυτά;
Απ: Η επαφή μου με τα χιώτικα παραμύθια έχει έρθει μέσα από διάφορες συλλογές παραμυθιών. Δυστυχώς δεν είχα την τύχη να μπορέσω να βρεθώ με φυσικούς αφηγητές από τη Χίο και να ακούσω από τους ίδιους τα παραμύθια τους. Όπως τα παραμύθια κάθε τόπου (κοινό υλικό με παραλλαγές και έντονα τα τοπικά στοιχεία από τόπο σε τόπο) έτσι και τα χιώτικα παραμύθια δίνουν τη συντροφιά και την παραμυθία που ζεσταίνουν τη ψυχή μας. Η μουσικότητα που βγαίνει από τη ντοπιολαλιά και τα τοπικά στοιχεία που συναντά κανείς στα διάφορα παραμύθια, ζωντανεύει μέσω της αφήγησης τα αρώματα και τα βιώματα του τόπου.
Ερωτ: Πότε άλλοτε αφηγείστε, πέρα από τις επαγγελματικές παραστάσεις σας;
Απ: Η αφήγηση είναι πλέον κομμάτι της ζωής μου. Αφηγούμαι με κάθε ευκαιρία όταν θα βρω κάποιον άνθρωπο που είναι ανοιχτός στο να ακούσει. Περισσότερο αφηγούμαι σε παρέες φίλων, που έχουμε βρεθεί για να περάσουμε καλά. Αφηγούμαι τυχαία σε αγνώστους που μόλις συνάντησα, σε παιδιά φίλων. Και γενικά, όταν σε κάποια συζήτηση μια ιστορία του Χότζα περιγράφει καλύτερα από εμένα αυτό που θέλω να πω, τότε θα ακουστεί.
Ερωτ: Σε ποιους απευθύνονται τα παραμύθια;
Απ: Τα παραμύθια απευθύνονται σε όλους μας. Δεν κάνουν διάκριση ανάμεσα σε νέους ή γέρους, άντρες ή γυναίκες, ντόπιους ή ξένους. Είναι η λαϊκή σοφία και το συλλογικό ασυνείδητο μαζεμένο μέσα σε λίγες λέξεις. Είναι οδηγός, σύντροφος και παρηγορητής. Για όλους μας λοιπόν είναι τα παραμύθια, αρκεί κι εμείς να είμαστε ανοιχτοί προς τη ζωή και να τα αφήνουμε να μας πλησιάζουν.
Ερωτ: Πέρα από αφηγητής είστε και δάσκαλος αφήγησης. Πώς είναι η εμπειρία σας από τη διδασκαλία σε ενήλικες;
Απ: Η λέξη «δάσκαλος» δεν νομίζω ότι ταιριάζει με το παραμύθι. Στα εργαστήρια έρχονται άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών και παραστάσεων στη ζωή. Γινόμαστε όλοι μια ομάδα και γνωρίζουμε το παραμύθι και την αφήγηση όλοι μαζί, με τον δικό του τρόπο ο καθένας. Είναι φοβερή εμπειρία τα εργαστήρια και μεγάλο «σχολείο». Σε προχωράνε σαν αφηγητή και σαν άνθρωπο. Το πως έχει ο καθένας βιώσει το παραμύθι είναι κάτι πολύ προσωπικό και έτσι η εμπειρία του κάθε ανθρώπου που βρίσκεται στο εργαστήριο προχωράει και εσένα. Πάντα δημιουργούνται φιλίες και σχέσεις ζωής, αλλά αυτό είναι και το παραμύθι, σχέση!
Ερωτ: Πρόκειται να αφηγηθείτε σε κάποια χωριά της Βόρειας Χίου. Πιστεύετε ότι διαφέρει η υπαίθρια αφήγηση στη φύση από την αφήγηση σε κάποιο πολιτιστικό χώρο στην πόλη;
Απ: Η αφήγηση είναι κάτι ζωντανό. Ο χώρος στον οποίο αφηγούμαστε πάντα παίζει μεγάλη σημασία. Στη φύση είσαι πιο κοντά στο πρωτογενές υλικό της αφήγησης. Δυσκολότερη η συνθήκη αφήγησης σε υπαίθριους χώρους αλλά πιο μαγική και άμεση. Άλλη σχέση δημιουργεί και ο αφηγητής και ο ακροατής με το περιβάλλον στο οποίο γίνεται η αφήγηση. Πιο εύκολα να αισθανθείς τη φυσική διαδικασία της αφήγησης στην ύπαιθρο παρά σε κάποιο «παραστασιακό» χώρο.
Ερωτ: Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ήρωες παραμυθιών και ποια πράξη τους σας φαίνεται σαν φωτεινό παράδειγμα;
Απ: Ο αγαπημένος μου ήρωας είναι ο Πολυροβιθάς από το ομώνυμο παραμύθι. Ένας ήρωας με πίστη στη ζωή. Βρίσκει ένα ρεβίθι στο δρόμο και πιστεύει σε αυτό και καταφέρνει να γίνει βασιλιάς (αυτόνομος άνθρωπος δηλαδή). Το να είμαστε ανοιχτοί στη ζωή και να βλέπουμε τα ρεβίθια που βρίσκονται στο δρόμο μας πιστεύοντας σε αυτά και στον εαυτό μας.
Ερωτ:Τα παραμύθια έχουν πάντα καλό τέλος;
Απ: Στη συντριπτική τους πλειοψηφία ναι. Γιατί το καλό τέλος είναι η λύτρωση, είναι η σιγουριά ότι άμα τα κάνεις όλα σωστά θα ανταμειφθείς. Αλλά υπάρχουν και εκείνα τα πολύ λίγα παραμύθια με το κακό τέλος. Είναι εκεί για να μας υπενθυμίζουμε πως άμα τα κάνουμε όλα με το λάθος τρόπο δεν θα καταφέρουμε να πάρουμε το δώρο της αυτονομίας.
Ερωτ: Τρεις λέξεις για το τι περιμένετε ότι θα συναντήσετε (ή θα νιώσετε) στη Χίο.
Απ: Ζεστασιά, συντροφικότητα, χαρά.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.