Νοιώθω ικανοποιημένος που συνέβαλλα στη μόνιμη στάθμευση του super puma στο αεροδρόμιο της Χίου

Τον πρωτοσυνάντησα το 2002 ως διευθυντή του πολιτικού γραφείου του τότε πολιτευτή και μετέπειτα Βουλευτή Γιάννη Πίττα και με είχε εντυπωσιάσει η ευθύτητα του χαρακτήρα του, η εργατικότητά του και η τελειομανία του. Μετά την αποχώρησή του από το βουλευτικό γραφείο το 2006, αφοσιώθηκε στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις που διατηρεί με τη σύζυγο του . Δεκατρία χρόνια μετά ο Σωκράτης Βουγαζιανός επανέρχεται στα κοινά και μιλάει στον «π» για την απόφασή του να είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του Σταμάτη Κάρμαντζη, περιγράφει τα παιδικά του χρόνια, την πλούσια επαγγελματική πορεία ενώ ταυτόχρονα εξηγεί τους λόγους της επαναδραστηριοποίησής του.

Η προσφυγική καταγωγή

• Γεννήθηκα στη Χίο από γονείς πρόσφυγες. Ο πατέρας μου ήταν από τα Μπουγάζια (περιοχή Δαρδανέλια) και η μητέρα μου από τα Αλάτσατα. Ήρθαν στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Το επώνυμο Βουγαζιανός προήλθε από το Μανώλης από τα Μπουγάζια. Το κανονικό επώνυμο ήταν Βασιλακιάς.
• Ο πατέρας μου έζησε για ένα διάστημα στα Νένητα και μετά εγκαταστάθηκε στη Σάμο όπου ζούσε η μητέρα μου. Εκεί γνωρίστηκαν και απέκτησαν 4 κορίτσια. Το 1950 μετακόμισαν στη Χίο για αναζήτηση εργασίας και μετά από πέντε χρόνια γεννήθηκα και εγώ.

Παιδικά χρόνια

• Η οικογένεια μου δεν είχε οικονομικές ανέσεις. Θυμάμαι τον πατέρα μου να εργάζεται ως σερβιτόρος στο καφενείο του ΧΕΛΙΟΥ (σημερινή EUROBANK στο λιμάνι) δουλεύοντας δύσκολα ωράρια για να βγάλει τα προς το ζην ενώ η μητέρα μου μεγάλωνε στο σπίτι πέντε παιδιά και συγχρόνως βοηθούσε οικονομικά ράβοντας μέχρι τις 2 το πρωί όπου ξυπνούσε τον πατέρα μου να πάει για δουλειά.
• Πέρα όμως από τις δυσκολίες θυμάμαι μόνο αγάπη στην οικογένεια. Η μητέρα μου προσπάθησε να μας αναθρέψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και πάντοτε έδειχνε ιδιαίτερο ζήλο στην ευπρεπή ενδυματολογική μας εμφάνιση.

8ο Δημοτικό Σχολείο-Γυμνάσιο Αρρένων

• Φοίτησα στο 8ο δημοτικό σχολείο και είχα καλούς δασκάλους που με δίδαξαν για το μεγαλείο της Πατρίδας μου, για τις θυσίες των Ηρώων του 21, για τη Σημαία μας και για την πίστη μας στον Χριστό. Σ΄ αυτή την τρυφερή ηλικία πιστεύω ότι μου ενέπνευσαν το αίσθημα ευθύνης, αξιοπρέπειας, ανθρωπισμού και αγάπης για την πατρίδα.
• Μετά το δημοτικό με εξετάσεις μπήκα στο ιστορικό 1ο Γυμνάσιο Αρένων Χίου

Από μικρός στη δουλειά

Τα καλοκαίρια εργαζόμουν για να έχω χαρτζιλίκι το χειμώνα. Έχω δουλέψει μαζί με έναν συγγενή μου ηλεκτρολόγο ενώ συνάμα βοηθούσα και τον πατέρα μου στο καφενείο. Έχω εργαστεί και ως καμαροτάκι σε κρουαζιερόπλοιο του ΧΑΝΔΡΗ.

Γνώριζα από νωρίς τι δρόμο θα ακολουθήσω

• Το τι θα κάνω στη ζωή μου το είχα αποφασίσει από πολύ νωρίς και συγκεκριμένα το Πάσχα του 1970, βρέθηκα στη ναυτική βάση «ΠΑΛΑΣΚΑΣ». Εκεί γνώρισα έναν Σμηναγό χειριστή μαχητικών αεροσκαφών και μετά από πολύωρη συζήτηση έκανα την επιλογή μου.
• Έδωσα εξετάσεις και ανάμεσα σε 2100 υποψηφίους πέρασα εγώ και άλλοι 99. Αποφοιτώντας από τη Σχολή κατά τη διάρκεια της καριέρας μου στην Πολεμική Αεροπορία υπηρέτησα σε μονάδες ως αξιωματικός Εκπαίδευσης, Επιχειρήσεων, Υποδιοικητής και Διοικητής καθώς και επιτελής στο Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας. Έχω δε φοιτήσει στο Σχολείο Όπλων Τακτικής, στο Σχολείο πληροφοριών και στη Σχολή Πολέμου.

Η γνωριμία με τη Μυρσίνα, ο γάμος και τα 3 παιδιά

• Την πρωτοείδα το καλοκαίρι του 1978 και έξι μήνες αργότερα παντρευτήκαμε αποκτώντας τρία παιδιά: τον Μάνο Στρατιωτικό Κτηνίατρο ,τον Σταμάτη ειδικευόμενο Καρδιολόγο στο Σκυλίτσειο Νοσοκομείο Χίου και την Ταρσώ-Μαρκέλλα τελειόφοιτη του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Αιγαίου η οποία εργάζεται και είναι η διάδοχος των ασφαλιστικών πρακτορείων που διατηρούμε μαζί με τη σύζυγο μου Μυρσίνα Βουγαζιανού το γένος Αργυρούδη, σε Χίο και Σάμο καθώς και την εκπροσώπηση του παρόχου ηλεκτρικής ενέργειας Elpedison.
• Για τη σύζυγο μου θα μπορούσα να αναφέρω πολλά. Μεγάλωσε και ανέθρεψε μόνη της τα τρία παιδιά μας γιατί εγώ έκανα το λάθος να έχω παντρευτεί την δουλειά μου, την υπηρεσία μου. Ίσως είναι μία ευκαιρία από εδώ να της πω Ευχαριστώ για τα παιδιά που ανέθρεψε. Ευχαριστώ που είναι πάντα δίπλα μου.

Η ενασχόληση με τα κοινά

• Το 2002 λίγους μήνες αφ’ ότου ξεκινήσαμε την επιχείρηση που διατηρούμε μέχρι και σήμερα μου ζητήθηκε να βοηθήσω έναν συνδυασμό που διεκδικούσε τότε τη Νομαρχία της Χίου, αναλαμβάνοντας τον τομέα των ετεροδημοτών. Εκτιμήθηκε η δουλειά μου και εν συνεχεία ο Γιάννης Πίττας μου ζήτησε να αναλάβω τον Δεκέμβριο του 2002 τη διεύθυνση και της οργάνωση του πολιτικού του γραφείου.
• Δούλεψα με πάθος σ’ ένα χώρο και σε ένα αντικείμενο πρωτόγνωρο για μένα, έχοντας, είναι γεγονός την απόλυτη εμπιστοσύνη του και την απέραντη στήριξή του στις τρικλοποδιές που έβαζαν κάποιοι, ίσως γιατί τους χαλούσα τη συνταγή. Δεν υπήρχε ωράριο, δεν υπήρχαν καθημερινές, δεν υπήρχαν αργίες. Εξάλλου υπάρχουν δημοσιεύματα στον τοπικό τύπο που μιλούν για αναμμένα φώτα στις 02:00 το πρωί πάνω στο γραφείο συχνά-πυκνά και το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν άργησε να έρθει.
• Η θητεία μου στο βουλευτικό γραφείο ήταν μεγάλο σχολείο και θέλω να διευκρινίσω ότι τόσο για εμένα όσο και για τον τότε Βουλευτή δεν υπήρχαν πολιτικοί αντίπαλοι. Αντίπαλοί μας ήταν τα προβλήματα του κόσμου. Υπήρχαν αντιδράσεις γι’ αυτό από φίλους του γραφείου αλλά τελικά επικράτησε η δικιά μας αντίληψη.

Το πρόβλημα υγείας και η αποχώρηση από το πολιτικό γραφείο

•  Τον Γενάρη του 2006, αντιμετωπίζω ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και μπαίνω εκτάκτως στην Καρδιολογική Κλινική του Σκυλίτσειου Νοσοκομείου Χίου. Εκείνη την περίοδο έζησα και την πιο δυνατή και συγκινητική στιγμή των 46 μηνών που έμεινα στο γραφείο. Η επίσκεψη ενός πιτσιρικά 19 ετών με ένα κουτί σοκολατάκια στο χέρι. Ο πιτσιρικάς αυτός με είχε επισκεφθεί στο γραφείο κλαίγοντας και ζητώντας μου να μεσολαβήσω για να του κόψω την στράτευση. Λόγω κάποιων προβλημάτων έχασε δύο χρονιές στο Λύκειο και τον κάλεσαν να παρουσιαστεί στον στρατό. Ζήτησε, παρακάλεσε να του δώσουν αναβολή με το επιχείρημα ότι εάν παρουσιαζόταν στον στρατό με τα προβλήματα που κουβαλούσε δε θα μπορούσε να συνεχίσει το Λύκειο όταν απολυόταν. Ο στρατός του το αρνήθηκε. Τον καθησύχασα τότε, του ζήτησα να ηρεμίσει, το βράδυ έφυγα για Αθήνα και το πρωί, στο γραφείο του Αρχηγού ΓΕΣ, Στρατηγού Ντούβα, το θέμα είχε τελειώσει.
• Άκουγα συχνά για το περιβάλλον του Πρωθυπουργού, του Υπουργού, του Βουλευτή και την επιρροή που έχει. Δυστυχώς όλο αυτό το έζησα και εγώ στο βουλευτικό γραφείο. . Προσπάθησα, αντέδρασα, αποστασιοποιήθηκα. Δυστυχώς δεν εισακούσθηκα. Διαφώνησα για επιλογές υποψηφίων που θα στήριζε το γραφείο στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2006. Υποστήριζα και υποστηρίζω ότι ο πολίτης έχει κρίση, θέλει επιχειρήματα, τον εκπρόσωπό του τον θέλει να κινείται στο προσκήνιο και όχι στο παρασκήνιο. Ο πολίτης δεν είναι άβουλος και εσύ δεν έχεις το δικαίωμα να του ζητάς να ψηφίσει τον δικό σου εκλεκτό μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν τα δικά σου σχέδια. Στα 27 Οκτωβρίου του 2006 είπα: «Άντε γεια!»

Το καλύτερο δώρο ήταν η μόνιμη στάθμευση του super puma στη Χίο

• Για μένα, η ενασχόληση μου με τα κοινά είναι η απόλυτη ικανοποίηση κάθε φορά που βλέπω το ελικόπτερο SUPER PUMA της Πολεμικής Αεροπορίας να πετά στους ουρανούς του νησιού μας, πηγαίνοντας και γυρίζοντας σε αποστολές έρευνας-διάσωσης και αεροδιακομιδών σε όλο το Αιγαίο μας. Ο καλύτερος ιπτάμενος τοποτηρητής της ασφάλειάς μας. Αισθάνομαι τότε ότι έπιασε τόπο η προσπάθειά μου από τη θέση του διευθυντή πολιτικού γραφείου, όταν είχα επιμείνει και καταφέραμε να αναδείξουμε την αναγκαιότητα μόνιμης στάθμευσής του στον Αερολιμένα της Χίου.
• Για μένα «ενασχόληση με τα κοινά» είναι ο εγκάρδιος χαιρετισμός στο δρόμο με όσους εκείνη την περίοδο μοιραστήκαμε αγωνίες και προσδοκίες. Είναι η απόδειξη ότι πέρα από τον επιτυχημένο ιδιωτικό βίο, αξία έχει η συμμετοχή στη συλλογική προσπάθεια.

Η επιστροφή στα κοινά

• Όλα αυτά τα χρόνια ως απλός παρατηρητής των πραγμάτων κατάφερα να μην γίνω μέρος των προβλημάτων και των αντιπαραθέσεων που απασχολούν τον τόπο, τον έχουν καθηλώσει, δεν του δίνουν προοπτική για το μέλλον και δε μπορούν να δημιουργήσουν κίνητρα και συνθήκες ώστε να αναπτυχθεί, ούτως ώστε να κρατήσει τα παιδιά του, παρέχοντάς τους ισχυρά κίνητρα δημιουργίας και ανάπτυξης. Έτσι πιστεύω ότι έχω πιο ξεκάθαρες εικόνες και σκέψεις για το τι θέλουμε και πώς μπορούμε να το επιτύχουμε.

Η εμπιστοσύνη στον Σταμάτη Κάρμαντζη

• Καμιά φορά με ρωτάνε αν έχω εμπιστοσύνη για τον Α ή τον Β. Απαντώ γενικά ότι εδώ δεν εμπιστεύομαι τον εαυτό μου, θέλεις να εμπιστευτώ αυτόν ή τον άλλον; Θέλοντας φυσικά να τονίσω ότι η λέξη εμπιστοσύνη χτίζεται μετά από πολύ περίσκεψη και γνωρίζοντας και δοκιμάζοντας, αλλά και μέσα από καταστάσεις και χρόνο γιατί φυσικά τον εαυτό μου τον γνωρίζω, ξέρω τι θέλει και πώς μπορεί να το επιτύχει. Τον Σταμάτη τον Κάρμαντζη τον ξέρω από τα παιδικά χρόνια. Η σχέση μας έχει δοκιμασθεί θετικά και έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στο ένστικτό του, στα κριτήρια που βάζει, στο όραμά του για τον τόπο, στην ηθική του και στο ότι δεν βάζει νερό στο κρασί του σε ο, τι αφορά αυτά. Μας ενώνουν πολλές ανησυχίες και προβληματισμοί για το μέλλον αυτού του τόπου. Έτσι λοιπόν, εάν σκεφθεί κανείς την εμπειρία του όλα αυτά τα χρόνια στην διαχείριση και λύση των προβλημάτων του τόπου από όποιες θέσεις υπηρέτησε το νησί, γιατί κάποιος θα μπορούσε να αρνηθεί το κάλεσμά του;
• Σήμερα στην πρώτη μας επαφή με αφορμή την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς μου, δε θα χρησιμοποιήσω μεγαλόστομους στόχους.
• Δεσμεύομαι απλά ότι θα υπηρετήσω τα κοινά με τον τρόπο που γνωρίζω. Διαθέτοντας όλες μου τις δυνάμεις στην υπηρεσία του στόχου, του νησιού, του Δημάρχου και του συνδυασμού.

• Εγώ έκανα το λάθος να έχω παντρευτεί την δουλειά μου, την υπηρεσία μου. Ίσως είναι μία ευκαιρία από εδώ να της πω Ευχαριστώ για τα παιδιά που ανέθρεψε. Ευχαριστώ που είναι πάντα δίπλα μου.
• Για μένα, η ενασχόληση μου με τα κοινά είναι η απόλυτη ικανοποίηση κάθε φορά που βλέπω το ελικόπτερο SUPER PUMA της Πολεμικής Αεροπορίας να πετά στους ουρανούς του νησιού μας, πηγαίνοντας και γυρίζοντας σε αποστολές έρευνας-διάσωσης και αεροδιακομιδών σε όλο το Αιγαίο μας

 

Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.