Η Ελένη Σαρρή είναι από εκείνα τα παιδιά που χρήζουν χειροκροτήματος, απλά και μόνο επειδή ακολούθησαν το όνειρο τους…
Σημασία τελικά δεν έχει να βγει το όνειρο σου πλήρως αληθινό, αλλά να το ακολουθήσεις και να το «υπηρετήσεις» με ψυχή και προσπάθεια μέχρι το τέλος. Βέβαια, όπως έχει γράψει και ο Paulo Coelho στον Αλχημιστή, «υπάρχει μόνο ένα πράγμα που κάνει ένα όνειρο αδύνατο να επιτευχθεί και αυτό είναι ο φόβος της αποτυχίας», όμως η νεαρή μπαλαρίνα, Χιώτισσα στην καταγωγή από την πλευρά του πατέρα της, δεν φοβήθηκε την αποτυχία και συνεχίζει να προσπαθεί καθημερινά για το καλύτερο.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στον «π» αυτής της εβδομάδας, η Ελένη Σαρρή, πρώην μπαλαρίνα και σημερινή καθηγήτρια χορού, αναφέρει τις δυσκολίες και τις ομορφιές του επαγγέλματος της, μιλάει για τις σημαντικότερες στιγμές στην καριέρα της, για τους τραυματισμούς που δεν την άφησαν να αγγίξει την κορυφή, για την γενέτειρα του πατέρα της τα Καρδάμυλα, για τα καλοκαίρια της στο χωριό της Βόρειας Χίου, τον έρωτα που ήταν ικανός να την γυρίσει στα πάτρια εδάφη και φυσικά για την οικογένεια της που πάντα αποτελεί στήριγμα για εκείνη.
- Γεννήθηκα στη Νέα Υόρκη και μεγάλωσα στο Μπρούκλιν. Έρχομαι στη Χίο για διακοπές κάθε χρόνο από τότε που ήμουν 1 έτους. Όταν ήμασταν μικρότεροι, εγώ και ο δίδυμος αδερφός μου είχαμε την ελευθερία να μείνουμε περισσότερος μέρες στο νησί. Όσο μεγαλώναμε τόσο λιγόστευαν και οι μέρες στο νησί, λόγω διαφόρων υποχρεώσεων όπως σχολείο, μπαλέτο και αργότερα η δουλειά. Ωστόσο πάντα προσπαθώ να περνάω 2 εβδομάδες στα Καρδάμυλα, την γενέτειρα του πατέρα μου, το καλοκαίρι. Από τα καλοκαίρια μου στη Χίο έχω μόνο όμορφες αναμνήσεις, όπως τα ατελείωτα παιχνίδια με τους φίλους μου στις παραλίες των Καρδαμύλων αλλά και στο Μάρμαρο.
- Ξεκίνησα να χορεύω σε ηλικία 8 ετών. Σαν παιδί ήμουν πολύ ντροπαλή. Έτσι, ύστερα από πρωτοβουλία των γονιών μου ξεκίνησα τον χορό με σκοπό να ξεπεράσω τις όποιες φοβίες μου. Μαζί με τον χορό αγάπησα και την κλασική μουσική. Ο χορός αποτελεί για εμένα έναν εναλλακτικό τρόπο έκφρασης και σίγουρα αυτό με έχει βοηθήσει στο να ξεπεράσω πολλούς από τους φόβους αλλά και προβλήματα μου.
- Η σχολή που με μύησε στο μπαλέτο ανήκει σε Ελληνίδα και συγκεκριμένα στη Βίκυ Σιμεγιάτος. Εκεί οι μέντορες- δασκάλες μου ήταν η Βίκυ και οι δυο της κόρες της Ματίνα και Δέσποινα. Από τα πρώτα κιόλας χρόνια ενασχόλησης μου με το μπαλέτο ξεχώρισαν κάτι σε εμένα και έτσι με παρότρυναν να ασχοληθώ με αυτό επαγγέλματα. Σε ηλικία 14 ετών είχα πλέον αποφασίσει ότι θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά με το μπαλέτο και για αυτό ξεκίνησα να φοιτώ στο «TheschoolofAmericanballet». Έπειτα όταν ήμουν 17 ετών και αφού είχα ολοκληρώσει την εκπαίδευση μου στις παραπάνω σχολές μετακόμισα στο Miami όπου μου δόθηκε υποτροφία για τη σχολή- εταιρία του «Miamicityballet».
- Τότε έφτασα πολύ κοντά στο να πραγματοποιήσω το όνειρο μου, να γίνω primaballerina. Δυστυχώς τραυματίστηκα σοβαρά αρκετές φορές και αυτό δεν μου επέτρεψε να εκπληρώσω το όνειρο μου.
- Μερικές από τις πιο αξιοσημείωτες παραστάσεις που έχω συμμετέχει έλαβαν τόπο στο MadisonSquareGarden και στο CarnegieHall. Επίσης έχω συμμετάσχει σε πολλούς διαγωνισμούς όπου στους περισσότερους από αυτούς έχω πάρει την πρώτη θέση.
- Αγαπώ πολύ την Ελλάδα και πάντα ήθελα να ζήσω εδώ έτσι ώστε να βιώσω έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Παράλληλα γνώρισα στη Χίο πριν μερικά χρόνια τον σύντροφο μου, ο οποίος κατοικεί μόνιμα στην Ελλάδα, και σίγουρα η γνωριμία μας έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να μετακομίσω στην Αθήνα .
- Στη Νέα Υόρκη σου δίνεται η ευκαιρία να πετύχεις οτιδήποτε θες. Εκεί όμως το περιβάλλον είναι πολύ ανταγωνιστικό και η ζωή προχωράει με πολύ γρήγορους ρυθμούς, πράγμα το οποίο με έκανε αρκετές φορές να αγχώνομαι. Στην Ελλάδα οι ευκαιρίες δεν είναι τόσες πολλές, ιδιαίτερα στον τομέα μου, τον χορό. Από την άλλη ο καιρός στην Ελλάδα, η φυσική ομορφιά της, οι άνθρωποι της που είναι φιλόξενοι και πολύ ευγενικοί σε κάνουν να νιώθεις ευπρόσδεκτος και χαρούμενος που βρίσκεσαι σε αυτή τη χώρα.
- Δεν θα μετακόμιζα στη Χίο, ειδικά, αυτή την περίοδο της ζωής μου. Στο μέλλον δεν το αποκλείω. Είμαι άνθρωπος που θέλει να ζει το σήμερα. Αυτή την περίοδο εργάζομαι στις σχολές χορού της Γκαλένα Βελίκοβα. Διδάσκω στις σχολές της Γλυφάδας και της Κηφισιάς σύγχρονο μπαλέτο και τζαζ. Σίγουρα θέλω να συνεχίσω να διδάσκω χορό αλλά και να δημιουργώ χορογραφίες. Μέσα από τη δουλειά μου θέλω να εμπνέω και να εμπνέομαι, καθώς και να βοηθήσω τους νέους να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους στον κόσμο του χορού.
- Θέλω κλείνοντας να ευχαριστήσω τους γονείς μου και τον αδερφό μου που με στηρίζουν σε όλες μου τις επιλογές
Ειδήσεις σήμερα
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο.
Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.