Δεν πέρασε πολύς καιρός (30 Μαρτίου 1822) που οι απάνθρωπες και εγκληματικές σφαγές στη Χίο αφάνισαν τον πληθυσμό της. 40.000 περίπου κάτοικοι σφάχθηκαν ανελέητα. Το αίμα ακόμη νωπό ρέει στους πλακόστρωτους δρόμους του νησιού και στις λιλαδωτές (στρωμένες με πέτρες θαλάσσης τις λεγόμενες «λιλάδες») αυλές των Μοναστηριών της Νέας Μονής και του Αγίου Μηνά. Η μυρωδιά πλανάται στην ατμόσφαιρα σκεπάζοντας τις ευωδιές από τις πορτοκαλιές και μανταρινιές του Κάμπου.
Νύχτα 6 / 7 Ιουνίου
Ο τουρκικός στόλος είναι αραγμένος έξω από το λιμάνι της Χίου με την ναυαρχίδα του Καρά Αλή, μέσα στο λιμάνι, φωταγωγημένη και πάνω στο κατάστρωμα της όλοι οι αξιωματικοί του στόλου με επικεφαλής τον ίδιο τον Καρά Αλή, να γιορτάζουν μαζί με τα επινίκια και το Ραμαζάνι τους. Ο ναύαρχος είχε καλέσει στη ναυαρχίδα τους αξιωματικούς για ολονύχτιο γλέντι. Οι υπόλοιποι ναύτες γιόρταζαν και συμποσίαζαν στα πλοία τους.
Ο Κωνσταντίνος Κανάρης από τα Ψαρά, μαζί με τον Γιώργη Πιπίνο από την Ύδρα, σαλπάροντας με τα πλοία τους, πριν 6 ημέρες, από τα Ψαρά, κατόρθωσαν με τα πυρπολικά τους να μπουν μέσα στο λιμάνι της Χίου. Στο εγχείρημα βοήθησαν δύο παράγοντες:
Ο Κανάρης ανέλαβε να βάλει μπουρλότο στη ναυαρχίδα του Καρά Αλή, του επικεφαλής του στρατού που έσφαξε τους κατοίκους και έκαψε το νησί. Κατόρθωσε να γαντζώσει το πυρπολικό του στη ναυαρχίδα και να του βάλει φωτιά. Το πυρπολικό του Κανάρη μετέδωσε τη φωτιά στη ναυαρχίδα και γρήγορα. Πριν προλάβουν να απομακρυνθούν απ’ αυτό οι πρώτες σωστικές λέμβοι, η φωτιά έφτασε στην πυριτιδαποθήκη, η οποία ανατινάχθηκε τινάζοντας τη ναυαρχίδα στον αέρα. Ο Πιπίνος το κόλλησε στην υποναυαρχίδα, αλλά δεν το γάντζωσε καλά, αυτό ξεκόλλησε και παρασυρμένο από τον αέρα κάηκε. Της προκάλεσε όμως αρκετές ζημιές. Όμως ακυβέρνητο καθώς ήταν σκόρπισε τον τρόμο και τον φόβο στις φρεγάτες, στα ντελίνια και στις κορβέτες του οθωμανικού στόλου.
2.000 Τούρκοι βρήκαν το θάνατο μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο αρχηγός του στόλου, ο Καρά Αλή, ο οποίος χτυπημένος από ένα καιόμενο κομμάτι κατάρτι μπήκε σε μία βάρκα και ξεψύχησε μόλις έφτασε στην ακτή.
Το κατόρθωμα αυτό ενθουσίασε την Ελλάδα και όλο τον κόσμο και ενέπνευσε πολλούς σημαντικούς ξένους λογοτέχνες.
Η ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας υπήρξε ένα από τα χαρακτηριστικότερα γεγονότα του κατά θάλασσαν αγώνα, έκανε δε πολύ μεγάλη εντύπωση στην Ευρώπη. Χρησιμοποιώντας σημερινή ορολογία, θα λέγαμε ότι βοήθησε επικοινωνιακά πολύ την Επανάσταση. Τόσο μεταξύ των επαναστατημένων Ελλήνων όσο και μεταξύ των Ευρωπαίων.
Ο μπουρλοτιέρης από τα Ψαρά πραγματοποίησε πολλές παράτολμες αποστολές, όμως η πυρπόληση της ναυαρχίδας του τουρκικού στόλου, η οποία μάλιστα ονομαζόταν «Μπουρλότα σαϊμάζι» (καταφρονήτρα των πυρπολικών), ήταν η κορυφαία.
Ο Κανάρης πλέον ήταν ήρωας. Μια από τις μεγαλύτερης μορφές της Ελληνικής ιστορίας και κορυφαία μορφή της ιστορίας της Χίου. Όταν ο Κανάρης ξεκίνησε από τα Ψαρά για να πάει να κάψει την τουρκική ναυαρχίδα στο λιμάνι της Χίου, είπε μια φράση: «Απόψε, Κωνσταντή, θα πεθάνεις», και από εκεί και πέρα ο Κανάρης βγήκε νικητής. Νίκησε.
Ο ιστορικός πίνακας της Βιβλιοθήκης "Κοραής"
Ο πίνακας που υπάρχει στη Βιβλιοθήκη "Κοραής", μας δίνει μια σημαντική πληροφορία. Ποιος άναψε το μπουρλότο. Δεν τα έκανε όλα ο Κανάρης μόνος του, βέβαια. Όπως γράφει στο κάτω μέρος του πολύτιμου πίνακα, το μπουρλότο άναψε το μέλος του πληρώματος Ιωασάφ Νικολάρας. Ήταν αυτός, μάλιστα, που πριν αποφασίσει να μπει στον αγώνα τον ενθάρρυνε και υποσχέθηκε να τον βοηθήσει στις επιδρομές εναντίον των εχθρικών πλοίων.
Ο Γιάσοφος
Ο Ιωασάφ Νικολάρας ή Γιάσοφος, όπως έμεινε στην μνήμη των συμπατριωτών του, σύμφωνα με τους ιστορικούς των Ψαρών και τον πρόεδρο του Συλλόγου της «Αδελφότητας των Ψαριανών» Ανδρέα Καραγιώργη, ήταν καλόγερος που η επανάσταση άστραψε μέσα στην καρδιά του και προτίμησε να αφήσει το μοναστήρι για τον αγώνα. Πρώτος ξάδελφος του Κανάρη, τον ακολούθησε στις αποστολές του.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
