Το Επιμελητείον Περιβάλλοντος και Πολιτισμού Χίου δημιούργησε ψήφισμα με το οποίο οι πολίτες που είναι καταγόμενοι από τη Χίο, μόνιμοι ή εποχιακοί κάτοικοι του νησιού δηλώνουν την αντίθεση τους στις εξορύξεις αντιμονίου στην Αμανή.
Η βορειοδυτική Χίος είναι μια περιοχή που τον χειμώνα όλα μαζί τα 19 ορεινά χωριά της περιοχής έχουν λιγότερους από 400 κατοίκους, η δε Βολισσός, άλλοτε κραταιά και κεφαλοχώρι, που εμπορευόταν την παραγωγή όλων των άλλων χωριών σε αμύγδαλα και πάσης φύσεως καρπούς, έχει σήμερα λιγότερους από 250 κατοίκους και το σχολείο της, νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο με λυκειακές τάξεις λιγότερα από 30 παιδιά στο σύνολο.
Αυτή λοιπόν την περιοχή, όλοι, που δεν ζουν εδώ, θέλουν διακαώς να την αναπτύξουν, λένε, και μετράνε κάθε τόσο δημοσίως ποιος την έχει πιο μεγάλη την κάψα της ανάπτυξης.
Όχι μόνον οι αιρετοί κάθε τοπικής και κρατικής βαθμίδας αλλά και ιδιώτες, που άλλοι έρχονται και αγοράζουν μπιρ παρά ένα χωραφάκι εκτός σχεδίου και φτιάχνουνε μέσα πρόχειρα εξοχικά τροχοβιλες με μπάρμπεκιου και βόθρους μέσα στον υδροφόρο ορίζοντα, επειδή, λένε, αγαπάνε τον τόπο αυτόν και θέλουν να έρχονται να μένουν. Έστω και μόνο κάποια σαββατοκύριακα, έστω και φέρνοντας όλα τα ψώνια τους από την πόλη, για να μην πάνε στο εδώ μπακάλικο που είναι ακριβότερο.
Όλοι λοιπόν, αιρετοί και ιδιώτες, έχουν κατά καιρούς αρθρώσει σπουδαίες προτάσεις για να αναπτύξουν τον τόπο που δεν ζουν και που οι ίδιοι καταστρέφουν.
Τελευταία αναπτυξιακή πρόταση, η οποία μάλιστα έγινε από δημοτική αρχή που έχει άμεση σχέση με την περιοχή λόγω καταγωγής και επιχειρηματικής δραστηριότητας, αν και θα περίμενε κανείς ότι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι θα ήταν οι πρώτοι που θα ξεσηκώνονταν αν το μεθόδευε αυτό κάποιος τρίτος για τον τόπο τους, είναι η μετατροπή του τόπου σε ορυχείο αντιμονίου, με ο,τι σημαίνει αυτό για την μόλυνση νερών και εδαφών, για την καταστροφή φυσικών τοπίων και κάθε άλλης προοπτικής ήπιας ανάπτυξης.
Σε μια περιοχή λοιπόν που δεν πληρούνται ούτε καν οι πρωταρχικές προϋποθέσεις για να την διαβίωση λιγοστών μονίμων κατοίκων, ούτε καν για να λειτουργήσει τρεις μήνες ετησίως το δημοτικό υδροθεραπευτήριο, αφού δεν υπάρχουν ούτε σπίτια διαθέσιμα για διαμονή των 5 υπαλλήλων που χρειάζονται για να καλυφθούν οι βάρδιες του, σε μια περιοχή που η φύση έχει απορροφήσει τα χωριά της, τα οποία ερήμωσαν μετά από το πλιάτσικο μιας ανάλογης "επένδυσης" μεταλλείων στο παρελθόν και από τον θάνατο όλων σχεδόν των εργατών στις γαλαρίες, σε μια περιοχή που την έχει απορροφήσει η φύση και την έχει μετατρέψει σε υπέροχο τοπίο δάσους, με ρεματιές και διάσπαρτες πέτρες και τοιχοποιίες ερειπίων εγκαταστάσεων και χωριών, σε μια περιοχή που την σημαδεύει το συγκλονιστικό κενοτάφιο των νεκρών εργατών του παλαιού μεταλλείου και που οι μόνιμοι εναπομείναντες κάτοικοι είναι όλοι κι όλοι μετά βίας 20, γέροντες, που ζουν με τα κατσικάκια και τους μπαξέδες τους, έρχονται λοιπόν όλοι αυτοί οι αιρετοί και μη, εραστές της ανάπτυξης, να ζητούν την μετατροπή της ξανά σε ορυχείο. Την χειρότερη δηλαδή μορφή εκμετάλλευσης ενός τόπου. Κι αυτή τη φορά διαστάσεων ολιστικής καταστροφής, όχι όπως το 1950.
Κι αναρωτιέται ο λογικός άνθρωπος. Αφού για τον κάθε εργάτη και στέλεχος της εταιρείας εξορύξεων που θα εγκατασταθεί στην περιοχή, θα έρθουν άλλοι τέσσερις υποστηρικτικοί αυτού, έτσι τουλάχιστον μας είπαν στην ενημέρωση οι αρμόδιοι της εκποίησης, πού θα μείνουν όλοι αυτοί; Πάντως όχι στα παλιά σπίτια των χωριών ούτε στις τροχοβιλες της Βολισσού. Θα κατασκευαστεί μια πολιτεία πάνω στα βουνά λοιπόν; Και αν ναι, με τι υποδομές και με τι πόρους ύδρευσης, αποχέτευσης , ενέργειας κλπ και πόσο θα αλλάξουν τον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία του τόπου όλα αυτά;
Αν τα ορυχεία γίνουν υπόγεια και σύγχρονα, όπως μας τα έδειξαν στις φωτογραφίες και στα βίντεο -και ας πούμε ότι είμαστε καλοπροαίρετοι και τα πιστεύουμε όλα, όπως και ότι όλες οι μελέτες θα ελεγχθούν και θα εφαρμοστούν κατά γράμμα - τότε όλα αυτά, μαζί και με τα έργα τα απαραίτητα για την κατεργασία και μεταφορά του μεταλλεύματος, όπως πχ δρόμοι, λιμενικές εγκαταστάσεις κλπ , πόσο συμβατά με την κλίμακα του νησιού είναι; Επίσης πόσο συμφέρουσα πρόταση μπορεί να είναι αυτή, για μία πολυεθνική εταιρεία, που θα κληθεί να μεταφέρει σε έναν έρημο ανθρώπων και δίχως ουδεμία υποδομή τόπο όλο το εργατικό δυναμικό της και να τους κατασκευάσει εξ αρχής όλες τις υποδομές διαβίωσης πλην αυτές της εξόρυξης; Πόσο μεγάλο είναι το κοίτασμα για να συμφέρουν όλα αυτά; Θα φτάσει μέχρι την Χωρη της Βολισσού η εξόρυξη και θα καταστραφεί όλη η βορειοδυτική Χίος;
Η βόρεια Χίος δεν είναι Χαλκιδική, ούτε ο νησιωτικός χαρακτήρας έχει ουδεμία σχέση με αυτόν της ηπειρωτικής χώρας σε ζητήματα οικονομικά αλλά και περιβάλλοντος.
Το ότι κάποιοι αιρετοί, πόσο μάλλον και κάποιοι ιδιώτες παντογνώστες σχολιαστές επιμένουν "να αναπτύξουν" με κάθε καταστροφικό τρόπο μια περιοχή στην οποία δεν ζουν, ενώ οι κάτοικοι της θα ήταν ευτυχείς, και μόνον αν είχαν ένα εξοπλισμένο και πλήρες προσωπικού ιατρείο, είναι ζήτημα που άπτεται προφανώς στη σφαίρα μελέτης της ψυχοσύνθεσης και των παιδικών τραυμάτων. Διότι δεν είναι δυνατόν να έχεις φτάσει στην έβδομη, στην όγδοη δεκαετία του βίου σου και να ονειρεύεσαι τη γη που σε γέννησε, σε μεγάλωσε, σε ζει μέχρι τώρα, και που θα μπεις μέσα σ' αυτήν σε λίγο, να μετατραπεί σε θορυβώδες ορυχείο και να καταστραφεί αυτή η μεγαλειώδης φυσική γαλήνη της, να μην ησυχάσεις δηλαδή ούτε νεκρός από τα τραύματά σου.
Όποιος θέλει να ενημερωθεί και να υπογράψει μπορεί να επισκεφθεί τον παρακάτω σύνδεσμο:
Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.
Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.
facebook
youtube
instagram
X
