«Τα κεντρικά ξενοδοχεία της Αθήνας έχουν γεμίσει από γιάπηδες, δεν είναι μεγαλύτεροι από 30 χρόνων, που εκπροσωπούν ξένα hedge funds. Εχουν πάρει υπό μάλης τη μελέτη της McKinsey, έχουν ερευνήσει την κεφαλαιοποίηση των εταιρειών στο Χρηματιστήριο και πηγαίνουν στις τράπεζες και ζητούν να αγοράσουν τα δάνεια των εταιρειών. Εκεί έχουμε καταντήσει». Ο κ. Αρ. Μπελλές (φωτογραφία) είναι ένας τυπικός εκπρόσωπος του ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου. Αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας. Εκμεταλλεύτηκε την περίοδο των «παχιών αγελάδων» της ελληνικής οικονομίας και ο Νηρέας έφθασε στην κορυφή του κλάδου των ιχθυοκαλλιεργειών - σήμερα είναι η μεγαλύτερη εταιρεία της ελληνικής αγοράς. Μόνο που δεν απέφυγε το λάθος που έκανε η συντριπτική πλειονότητα των ελληνικών επιχειρήσεων. Δανείστηκε και μάλιστα πολύ. Αλλά το κόστος του υπερδανεισμού είναι κι αυτό μεγάλο. Πρόσφατα μερικοί απ΄αυτούς τους νεαρούς «γιάπηδες» που ενδημούν στο κέντρο της Αθήνας, οι οποίοι εκπροσωπούσαν ένα μεγάλο fund, βλέποντας τις εντυπωσιακές προοπτικές που έχουν κυρίως στη διεθνή αγορά οι επιχειρήσεις ιχθυοκαλλιέργειας αλλά και την εξαιρετικά χαμηλή κεφαλαιοποίηση του Νηρέα, πήραν στη σειρά τις τράπεζες με τις οποίες συνεργάζεται και ζητούσαν να εξαγοράσουν τα 2/3 των δανείων του. Χωρίς ο ίδιος να το γνωρίζει. Σ΄αυτή την περίπτωση ο κ. Μπελλές υπήρξε τυχερός. Οι τράπεζες αρνήθηκαν να πουλήσουν τα δάνειά του.
Εντιμος συμβιβασμός
Κι ενώ - προς το παρόν; - τη γλίτωσε από τα «κοράκια» των τραπεζικών απαιτήσεων, φαίνεται ότι μάλλον θα αναζητήσει μία μορφή «έντιμου συμβιβασμού» με τον γεωργιανό μεγαλοεπιχειρηματία κ. Κahka Βendukidze, που ταλαιπωρεί τα δύο τελευταία χρόνια τον κλάδο των ιχθυοκαλλιεργειών. Ο «καυκάσιος εισβολέας» κατάφερε - η αλήθεια είναι πως δεν χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια - να εξαγοράσει την τρίτη σε μέγεθος εταιρεία του κλάδου, τη Δίας, της οικογένειας Πιττάκα. Εκκρεμεί μόνο η δημόσια πρόταση για την εξαγορά του συνόλου των μετοχών. Ακόμη, κατέχει το 25% της Σελόντα - το ποσοστό του αναμένεται να πέσει στο 18% μετά τη συγχώνευση της μητρικής με τη θυγατρική της - αλλά η «πολιορκία» της συνεχίζεται, καθώς και το 23,5% του Νηρέα. Ομως του έχουν μείνει αρκετά ακόμη από τα 200 εκατ. ευρώ που έχει αποφασίσει να επενδύσει στον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας. Κι απ' ό,τι φαίνεται η Σελόντα είναι ο επόμενος στόχος. Η ανησυχία των επιχειρήσεων έγινε αρκετά εμφανής με την ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Γ. Κασαπίδης, που μεταξύ των άλλων ερωτά αν το fund του γεωργιανού επιχειρηματία «έχει ελεγχθεί από την Επιτροπή Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Ενέργειες».
Βέβαια στη διάρκεια των τελευταίων δύο χρόνων ο χιώτης επιχειρηματίας αφού «έπαιξε άμυνα» έναντι των επιθετικών βλέψεων του κ. Βendukidze πλέον φαίνεται να είναι ανοικτός στο ενδεχόμενο συνεργασίας μαζί του για τη δημιουργία ενός μεγάλου ομίλου εταιρειών ιχθυοκαλλιέργειας, που θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε διεθνές επίπεδο.
Τα χρέη πνίγουν την εταιρεία - 210 εκατ. οι οφειλές στις τράπεζες
Ελπίδες για καλύτερες επιδόσεις της εταιρείας σε πωλήσεις και κέρδη
Ενώ η σχέση του κ. Μπελλέ με τον γεωργιανό επιχειρηματία Κahka Βendukidze φαίνεται να βρίσκει μία ισορροπία, τα προβλήματά του με τις τράπεζες δεν λένε να τελειώσουν. Το τίμημα του υπερδανεισμού είναι οδυνηρό. Μόνο στις τράπεζες η εταιρεία οφείλει περί τα 210 εκατ. ευρώ. Κατόρθωσε και τα μείωσε σημαντικά πέρυσι, αλλά και πάλι τα δάνεια είναι πολλά. Κι ο ίδιος πλέον δαπανά πολύ χρόνο στις συνεχείς διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες - όσο του απομένει από την ενασχόλησή του με τους σχεδιασμούς του Γεωργιανού.
«Είμαστε σε κινούμενη άμμο» λέει ο κ. Μπελλές, «έχουμε ζητήσει μία τριετία περίοδο χάριτος για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε με μεγαλύτερη άνεση κινήσεων τα προβλήματα της κρίσης» και προσθέτει ότι «δεν μας ακούει κανείς». Παρ' όλα αυτά το 2011 ήταν μία καλή χρονιά «για τα ψάρια». Ο Νηρέας αύξησε τις πωλήσεις του στα περίπου 200 εκατ. ευρώ, από 185 εκατ. ευρώ το 2010, κι από ζημιές 35 εκατ. ευρώ το2010 πέρυσι είχε κέρδη περίπου 20 εκατ. ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι πωλήσεις περίπου 30.000 τόνων ψαριών αξίας 135 εκατ. ευρώ πραγματοποιήθηκαν σε 40 ξένες αγορές.
Ο ίδιος μάλιστα ευελπιστεί ότι και εφέτος παρά το γεγονός ότι οι τιμές των ψαριών στις χώρες εξαγωγής είναι σε επίπεδα χαμηλότερα από πέρυσι - «στις επόμενες ημέρες θα αυξηθούν γιατί δεν υπάρχουν ψάρια στην αγορά» - η εταιρεία θα έχει ακόμη καλύτερες επιδόσεις και σε πωλήσεις και σε κέρδη.
Οι ιχθυοκαλλιέργειες είναι ίσως ο μοναδικός κλάδος της ελληνικής αγοράς που σε συνθήκες καταστροφικές για την ελληνική οικονομία έχει τον μεγαλύτερο εξαγωγικό προσανατολισμό - κατέχει την πρώτη θέση στις εξαγωγές τροφίμων με περισσότερα από 400 εκατ. ευρώ που αντιστοιχούν στο 80% των συνολικών τους πωλήσεων - και παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή (Τουρκία, Ιταλία, Ισπανία) καθώς και στη διεθνή αγορά, αλλά βεβαίως το πρόβλημα του υπερδανεισμού είναι το σημαντικότερο και απειλεί τις εταιρείες του κλάδου.
Από τους 250.000 τόνους ψαριών που είναι η μεσογειακή παραγωγή, οι ελληνικές εταιρείες παράγουν περίπου 130.000 τόνους. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τέσσερις μεγαλύτερες εταιρείες (Νηρέας, Σελόντα, Δίας και Ανδρομέδα) ελέγχουν το 80% της παραγωγής, ενώ οι άλλες 76 εταιρείες έχουν μόνο το 20%. Συνολικά οι 80 εταιρείες διαθέτουν 328 μονάδες, απασχολώντας 12.000 εργαζομένους και 10.000 εποχικούς εργάτες. Στην ελληνική αγορά το best seller προϊόν της ιχθυοκαλλιέργειας είναι κατ' αρχήν η τσιπούρα και δευτερευόντως το λαβράκι, τα οποία πωλούνται προς 5-6 ευρώ το κιλό το πρώτο και 6-7 ευρώ το κιλό το δεύτερο - οι υψηλότερες τιμές παρατηρούνται κυρίως στις λαϊκές αγορές, εν αντιθέσει με τις αλυσίδες σουπερμάρκετ. Ενώ η Ελλάδα στην περιοχή κατέχει την πρώτη θέση στην παραγωγή ψαριών, όπως εκτιμά ο κ. Μπελλές σύντομα θα χάσει την πρωτοκαθεδρία από την Τουρκία, επειδή η γειτονική χώρα έχει θεσπίσει χωροταξικό σχέδιο των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας.
(πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ)
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
