Η φετινή, ιδιότυπη, λόγω πανδημίας, επετειακή εορτή, για τα 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία, με ωθεί να κάνω σκέψεις και συγκρίσεις, των πεντηκονταετηρίδων και των εκατονταετηρίδων, σε σχέση με τις προσδοκίες για το μέλλον μας! Το δε σημαντικότερο είναι ότι, όπως το άτομο διδάσκεται από τα λάθη και τις απερισκεψίες του, έτσι και σαν λαός οφείλουμε να διδασκόμαστε από τα ιστορικά μας λάθη γιατί, διαφορετικά, η Ιστορία θα μας «υποχρεώσει» να ξανα-υποστούμε τις συνέπειες!
Το 1871, στα 50 χρόνια από την Επανάσταση, η μικρή, νεοπαγής, πάμφτωχη καταχρεωμένη Ελλάδα με σύνορα από τον Βόλο μέχρι την Πρέβεζα, χωρίς τα περισσότερα νησιά της, πάλευε με τις εσωτερικές πολιτικές αντιπαλότητες και τα χρέη από τα δάνεια! Η Μεγάλη Ιδέα, που δημιούργησε μια κοινωνική έξαψη για την ενδυνάμωση του Ελληνικού κράτους, δεν είχε ακόμα αναδυθεί. Βέβαια, παρά το ότι το κράτος δεν είχε καταφέρει μέχρι τότε ούτε τα χωράφια να μοιράσει στους ακτήμονες, άρχισε να λειτουργεί κάπως ως μία κοινοβουλευτική οντότητα! Όμως, ένα όραμα με υλοποιήσιμους στόχους δεν το βρίσκεις γραμμένο σε βιβλία της εποχής ούτε σε κάποιο ιστορικό κείμενο. Μόνο καυγάδες και διχόνοιες διαβάζεις!
Το 1921, στα 100 χρόνια, ο λαός δεν γιόρτασε αφού όλα τα παιδιά του έλειπαν στο μέτωπο ή κάποια μόλις είχαν γυρίσει σακατεμένα ή βρισκόταν στα κοιμητήρια, ενώ η πολιτική και στρατιωτική εξουσία, μετά και από την πολιτική εξαπάτηση του λαού ένα χρόνο πριν, έβλεπε την καταστροφή να έρχεται! Και η καταστροφή ήλθε! Όχι μόνο γιατί οι Ρώσοι και η Ευρώπη βοήθησαν τους Τούρκους, αλλά και γιατί η σύνεση και ο ρεαλισμός απουσίαζαν, όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα όταν τα χρειαζόμαστε!. Και μας φόρεσαν από τότε οι ανατολικοί γείτονες την μοίρα του ένοχου θύματος! Ξεπλύναμε την ντροπή το ΄40!
Το 1971, που το έζησα ως φοιτητής, κανένας δεν είχε την όρεξη να ακολουθήσει τους μειωτικούς για την Επανάσταση θεατρινισμούς και μάλιστα σε καταστάσεις μη δημοκρατίας στον Τόπο που την γέννησε, με δεκάδες πολιτικούς κρατούμενους. Η σκέψη δεν ήταν στραμμένη τότε στην Επανάσταση αλλά στους απόντες δημοκρατικούς θεσμούς. Ένα –δυο τραγούδια που δειλά- δειλά τότε εμφανίστηκαν και με τις σχετικές κινηματογραφικές ταινίες, δημιούργησαν ένα κλίμα μάλλον «και διηγώντας τα να κλαις», παρά οραματισμό για μελλοντικές μεγάλες επιτυχίες στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα.
Φέτος, το 2021, πορευόμαστε με την ψυχή στο στόμα και με την ενδόμυχη ελπίδα να μπορέσει να χορέψει η Ελλάδα μας κάποια στιγμή μέσα σ΄ αυτόν τον χρόνο και έναν … «τσάμικο», έτσι για το καλό! Μας βρίσκει η επέτειος πάλι χρεωμένους, πάλι με χίλια προβλήματα με τον γείτονα, πάλι με τα νιάτα νάχουν ξενιτευτεί, πάλι να μην μπορούμε να βρούμε έναν κοινό τόπο πολιτικής συνεννόησης και από πάνω την πανδημία να αποδιοργανώνει καταστάσεις και να βυθίζει την οικονομία.
Το 2071 ανήκει στους νέους μας! Η Πατρίδα μας διαθέτει νέους και νέες με μόρφωση και γνώση σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δράσης. Άτομα τα οποία αναζητούν, μελετούν, στοχεύουν και οραματίζονται τα μέγιστα και ουσιώδη και μπορούν να μπολιάζουν με τις ιδέες τους, παρακάμπτοντας την μεμψιμοιρία παρωχημένων απόψεων. Άτομα που χαρακτηρίζονται από εργατικότητα, σύνεση, συναίνεση, όραμα και οργάνωση. Πρέπει όμως να αποφασίσουν να δράσουν και να μπουν μπροστά! Ειδικότερα, για τα αγαπημένα μας Νησιά, οι νέοι μας οφείλουν να οραματιστούν τις προσεχείς δεκαετίες και να αδράξουν τα ηνία των αποφάσεων και της δράσης. Είναι υποχρέωσή τους! Έχουν την ευθύνη! Ώστε να είναι η δική τους επέτειος του 2071 πολύ διαφορετική!
Υ.Γ 1. Δεν είναι άσχετο: Γράφει ο Καποδίστριας στα απομνημονεύματά του ότι είχε πει στον Τσάρο, τότε που οι Ρώσοι είχαν προβλήματα με τους Τούρκους: (σε ελεύθερη διατύπωση) «Αν πιστεύουμε ότι θα αλλάξουν οι Τούρκοι συμπεριφορές έστω και κατ΄ ελάχιστον, είναι σαν να μην εμπιστευόμαστε εμείς κατ΄ ελάχιστον πλέον την αποκτηθείσα επί αιώνες εμπειρίαν μας». Σαν να λέει κάτι και σ΄ εμάς, τους νεοέλληνες, ο Καποδίστριας!
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.