Τα γεγονότα που συνέβησαν το τελευταίο διάστημα στην χώρα μας, σχετικά με την κάθε μορφής κακοποίηση παιδιών, επιβεβαιώνουν τις φοβερές ελλείψεις του κράτους στον τομέα της παιδικής προστασίας, τις ελλείψεις σε υπηρεσίες και τα μεγάλα κενά σε εξειδικευμένο προσωπικό. Τα φαινόμενα παιδικής κακοποίησης πυκνώνουν και οι δομές προστασίας των παιδιών, είναι περισσότερο από ανεπαρκείς και αυτό πλέον δεν αντιμετωπίζεται με επικοινωνιακού τύπου δηλώσεις και ευχολόγια των δημοσιογράφων για την ανύπαρκτη κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης. Είναι πολλά όσα έχουν συμβεί, τα οποία στην κυριολεξία μας αφήνουν άφωνους. Αρχικά, η χιονοστιβάδα αποκαλύψεων κακοποίησης στον χώρο του αθλητισμού και της τέχνης, αργότερα η ανατριχιαστική περίπτωση των θανάτων-φόνων των τριών παιδιών από την Πάτρα, όπου κατηγορούμενη είναι η ίδια η μητέρα τους. Μάθαμε, ότι αυτή η οικογένεια είχε απασχολήσει την Αστυνομία, την κοινωνική υπηρεσία του Δήμου, ότι υπήρχαν υποψίες από το ιατρικό προσωπικό στα νοσοκομεία που νοσηλεύονταν τα παιδιά, αλλά το κακό έγινε και ξανάγινε. Αργότερα, ενημερωθήκαμε για την υπόθεση με την 12χρόνη από τον Κολωνό, όπου άρχισε να ξετυλίγεται ένα βρωμερό κουβάρι με παιδόφιλους, μαστροπούς, παραβατικές οικογένειες. Προσωπικά με ξένισε η ολιγωρία των υπηρεσιών κοινωνικής μέριμνας του Δήμου και προστασίας του πολίτη, που έκαναν ότι δεν έβλεπαν και η έλλειψη κάθε ευαισθησίας και επαγγελματικής ευσυνειδησίας. Το τελευταίο περιστατικό, με τις καταγγελίες για την Κιβωτό του κόσμου και τα όσα φρικαλέα λέγεται ότι γίνονταν μέσα στην δομή που θα προστάτευε τα ταλαιπωρημένα και παραμελημένα παιδιά, μόνο τρόμο προκαλούν και αποτροπιασμό, αν όλα αυτά αληθεύουν και κάποιοι που παρίσταναν τους παιδαγωγούς, τους φιλάνθρωπους τα επέτρεπαν και επιπλέον κάποιοι τα έκαναν. Το δεδομένο είναι ότι ιδιώτες και ΜΚΟ εκμεταλλεύτηκαν την εγκατάλειψη των κρατικών δομών και παρουσιάσθηκαν ως σωτήρες, χρησιμοποιώντας ακόμη και την αγνή διάθεση προσφοράς του κόσμου, κάθε είδους από λίγα τρόφιμα μέχρι και δωρεά πολυτελών σπιτιών, χρησιμοποιώντας τα, όχι για τα παιδιά αλλά από ότι όλα δείχνουν για προσωπικό πλουτισμό. Στην Χίο, η δομή της Κιβωτού είναι γνωστή για την μακρόχρονη συμβολή της όπως επίσης η ανιδιοτελής προσφορά των κατοίκων τόσο υλικά όσο και με εθελοντική εργασία. Δεν ήταν γνωστές οι καταγγελίες που γίνονται για κακοποιήσεις παιδιών και ο πακτωλός χρημάτων που υπήρχε ενώ ζητούσαν βοήθεια από τον κόσμο για τα πάντα.
Το Κράτος συνολικά για τις δομές, αδιαφόρησε, δεν υπήρχε κανένας έλεγχος, καμία εποπτεία και όσοι έλεγχοι γίνονταν ήταν διεκπαιρεωτικού χαρακτήρα. Νοιώθω ότι ζούσαμε σε μια πλάνη και από ότι φαίνεται πολλά από αυτά που καταγγέλλονται ήταν γνωστά και η κυβέρνηση αδρανούσε. Τα χρησιμοποιεί όμως την στιγμή που επιλέγει να μας βομβαρδίζει και να μας αποπροσανατολίζει από τα ζητήματα της ακρίβειας, των υποκλοπών, που θέλει να ξεχάσουμε γιατί την πλήττουν. Σε όλα αυτά τα θλιβερά, κοινός παρονομαστής είναι το παιδί, η ανύπαρκτη κοινωνική πολιτική και η καταπάτηση δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση έχει σοβαρές ευθύνες και αυτό δεν αλλάζει, όσα και αν λένε και όσο και αν προσπαθούν να μας κοιμίσουν με τα καταγγελλόμενα.
Αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο, απαιτούνται αναβαθμισμένες κοινωνικές δομές και υπηρεσίες, ουσιαστική εποπτεία και λογοδοσία, στοχεύμενο πρόγραμμα και σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση της φτώχειας των κοινωνικών ανισοτήτων. Χρειάζεται οι εκάστοτε κυβερνήσεις να κάνουν τα λόγια πράξη, να μην επενδύουν στο «φαίνεσθαι» και στις εξαγγελίες με φανταχτερό περιτύλιγμα. Είναι ειρωνικό και εξοργιστικό, οι κυβερνώντες να μιλούν για δικαιώματα των παιδιών, όταν αυτά καταπατούνται κατάφωρα εξαιτίας των επιλογών και των ανεπαρκειών τους.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
