Ο έρωτας από την πρώτη ματιά είναι ο πιο δυνατός λέει μια φίλη που διάβαζε μικρή Cosmopolitan και τώρα μπαινοβγαίνει σε blog για μαμάδες.
Φτάνω και εγώ για πολλοστή φορά στο λιμάνι πρωί πρωί και αντικρύζω τον έρωτα της ζωής μου: Χίος!
Κοιτάζω τα κτήρια έναν γύρο. Μια αλλοπρόσαλλη εικόνα τουριστικού θερέτρου τρίτης κατηγορίας. Πινελιές από τις αρχιτεκτονικές αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας ανάμεικτες με νεοτερισμούς σε μέταλλα και πλαστικά. Λαμπερά αυτοκίνητα που περιβάλλονται από ατημέλητο περιβάλλον και κάγκελα, κάγκελα παντού σαν διαφήμιση παλιού cd του Τζίμη Πανούση.
Στο βάθος αριστερά ένα ύψωμα από μπετόν στην αποβάθρα τιμά τα ένδοξα οχυρά Ρούπελ, ενώ το υπόστεγο που κάποτε φιλοξενούσε την αγωνία του επιβάτη για μια καλύτερη θέση στο πλοίο αντανακλά την ματαιότητα της ελπίδας του ψηφοφόρου ότι ο νέος θα ‘ταν ωραίος.
Κατά τα άλλα το ΡΕΞ αναπολεί τις δόξες του «2 έργα Καράτε και Πορνό» μέσα στην εγκατάλειψή του και το Κάστρο στο βάθος συμπληρώνει τον πίνακα με μια αρχαιολογική πινελιά.
Έχουμε Λιμεναρχείο όμως και σκάφη διασωστικά και καταδιωκτικό μηχανισμό και πολλά στελέχη των σωμάτων ασφαλείας (άνδρες και γυναίκες) που σου δίνουν μια ελπίδα ότι κάποιος νοιάζεται τον επιβάτη.
Ψάχνεις αίθουσα υποδοχής, ένα υπόστεγο, ένα κάθισμα, έναν πάγκο να αποθέσεις κάτι σαν τσαντάκι ή κινητό και ανακαλύπτεις ένα ρυάκι ανθρώπινο να ρέει προς το καράβι όταν ένα άλλο ποταμάκι ξεχύνεται στην προκυμαία που βάλθηκε να ξαναγίνει «Φτωχιά».
Κάπου εδώ θα άραζαν έτσι χύμα οι λάντζες πριν να κατασκευαστεί ο λιμένας της Χίου και περίμεναν τους ταξιδιώτες και τους εμπορευάμενους να αλλάξουν τη στεριά με τα σανίδια του καραβιού. Κάπου εδώ θα έρχονταν οι πρόσφυγες από την Μικρά Ασία βρεγμένοι από την φθινοπωρινή μπόρα και θα παρέμεναν χάρη στη στοργική μέριμνα του κράτους μέχρι να επιβιβαστούν σε ένα άλλο βαπόρι που θα τους πάει στον επόμενο σταθμό της περιπέτειας τους.
Επαναφορά.
Σήμερα ακόμα και οι σύγχρονοι πρόσφυγες έχουν απομακρυνθεί από το λιμάνι. Οι λάντζες έχουν καταργηθεί για τα πλοία της γραμμής και τα οχυρά Ρούπελ τα τιμά η Μηχανή του Χρόνου στην ΕΡΤ. Μένουν οι ταινίες πορνό που ταιριάζουν με το πως έχει καταντήσει η αποβάθρα από τα απανωτά έργα των τελευταίων χρόνων και ο συνήθης ύποπτος· Ο επιβάτης που έχει το βίτσιο να περιμένει βράδυ, νύχτα, πρωί ή ξημέρωμα υπομονετικά το βαπόρι.
Με την βροχή, με το αγιάζι, με τον ήλιο εκεί, τιμωρία.
Γιατί αν δεν αγαπάς τη Χίο κακώς έρχεσαι. Κι αν την αγαπάς κακώς φεύγεις.
Κι ο έρωτας θέλει θυσίες.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
