Με αφορμή το άρθρο τού Παντελή Φύκαρη στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ, με τίτλο «Χέρι που σηκώνεται μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο πρέπει να «κόβεται», της 18/10/18, διατυπώνω κάποιες σκέψεις:
Άραγε αυτής τής δεύτερης κατηγορίας τα άτομα πώς θα πρέπει να τα προσδιορίζει κανείς; Θα πρέπει να τα χαρακτηρίζει πρόσφυγες πολέμου ή λάθρα εισελθόντες-εισβαλόντες σε ξένη χώρα; Σαφώς και εντάσσονται στη δεύτερη περίπτωση τών παρανόμως εισελθόντων. Τώρα, αν κάποιος αντί τού όρου «παρανόμως εισελθόντες» μεταχειρισθεί τον ακριβώς ισοδύναμο «λάθρα εισβαλόντες» ή τον τετριμμένο όρο «λαθρομετανάστες», δεν κατανοώ για ποιον λόγο θα πρέπει να του επικολλάται η ετικέτα τού «ρατσιστή», του «παλιανθρώπου» ή του «φασίστα». Ο όρος «λαθρομετανάστης» υποδηλώνει τον τρόπο εισόδου σε μια χώρα, δηλαδή την παράτυπη είσοδο στην ξένη χώρα, και δεν έχει ηθικό και αξιολογικό περιεχόμενο όπως σκοπίμως θέλουν να προσδίδουν στη συγκεκριμένη λέξη κάποιοι. Ο παρανόμως εισελθών σε μια χώρα δεν είναι απαραιτήτως κακοποιό στοιχείο ή «δεύτερης κατηγορίας» άνθρωπος. Μπορεί – όπως προείπα – να είναι πράγματι πολεμικός πρόσφυγας, να είναι παράτυπος οικονομικός μετανάστης, αλλά μπορεί κάλλιστα να είναι και κακοποιό στοιχείο που βρήκε την ευκαιρία να παρεισφρήσει στην ξένη χώρα μαζί με τους πολεμικούς πρόσφυγες ή τους οικονομικούς μετανάστες, εμφανιζόμενος ως τέτοιος. Συνεπώς όσοι επιχειρούν να «πυροβολούν» τους μεταχειριζόμενους τον όρο «λαθρομετανάστης» και να τους εξισώνουν με φασίστες, είτε είναι δόλιοι που αρέσκονται να κατηγοριοποιούν τους άλλους είτε είναι ανόητοι και αφελείς που δεν «βλέπουν έξω απ’ τη μύτη τους».
Για ποιο λόγο άραγε ο Γιώργος Τσάκος – και ο κάθε Τσάκος – θα έπρεπε να μη μιλήσει όπως μίλησε και γιατί θα έπρεπε να μεταχειρισθεί λεξιλόγιο αρεστό σε άλλους; Άραγε όταν κάποιος διατυπώνει τις προσωπικές του απόψεις σε δημόσιο χώρο, – όταν μάλιστα αυτός είναι και εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος – θα πρέπει να «έχει την άδεια και έγκριση» άλλων δημοτικών συμβούλων ανηκόντων σε διαφορετικό πολιτικό σχηματισμό; Από πότε οι προσωπικές απόψεις «φιλτράρονται» και διηθούνται ώστε να «βγαίνουν καθαρές»; Και αν αυτή η διήθηση τών απόψεων δεν είναι ο αληθινός φασισμός, τότε ποιο είναι το περιεχόμενο τού φασισμού; «Διαφωνώ με τα όσα λες, αλλά θα αγωνιστώ μέχρι θανάτου ώστε να έχεις το αναφαίρετο δικαίωμα να τα λες!»: αυτή τη γνώμη εξέφρασε κάποτε ένας ευρωπαίος διαφωτιστής η οποία και θα πρέπει να είναι το έμβλημα και το «ευαγγέλιο» όλων όσοι καταγίνονται με τα δημόσια πράγματα και «παραδίδουν μαθήματα δημοκρατίας» σε άλλους. Ο χαρακτηρισμός «φασιστοειδή» τον οποίο απέδωσε δημοσίως ο Μάρκος Σκούφαλος στο συνάδελφό του δημοτικό σύμβουλο Γιώργο Τσάκο οπωσδήποτε είναι ατόπημα και «απλακωσιά» πρώτου μεγέθους, μικρόνοια και έλλειψη φρόνησης. Σε τελική ανάλυση ο εκτοξευθείς χαρακτηρισμός κατά τού Τσάκου επιστρέφει πολλαπλάσιος στον εκτοξεύσαντα αυτόν, διότι αποδεικνύεται πώς αντιλαμβάνονται κάποιοι την έννοια τής δημοκρατίας. Δημοκρατία δεν είναι το εάν πρόσκειμαι στην άλφα ή βήτα πολιτική και κομματική ιδεολογία. Δημοκρατία είναι προπάντων η ίδια η βιοτή μου, δηλαδή ο τρόπος βίου μου, ο τρόπος που έχω να θεώμαι τα πράγματα και τον κόσμο. Αν πιστεύω πως εγώ μονάχα κατέχω την αλήθεια και πως οι άλλοι είναι ιδεολογικά «παραστρατημένοι» και «αιρετικοί», τότε σίγουρα έχω κάποιο σοβαρό πρόβλημα προσωπικής ταυτότητας. Θέσφατα δεν υπάρχουν, τα πάντα σ’ αυτό τον κόσμο είναι σχετικά: θρησκείες, πίστεις, πεποιθήσεις κάθε είδους. Όποιος ναρκισσεύεται και ακκίζεται τρέφοντας την ψευδαίσθηση πως κατέχει την απόλυτη αλήθεια, απατάται απάτην οικτράν. Ξέρω πολλούς που καμώνονται τους «ευαίσθητους δημοκράτες» στις σχέσεις τους με τον έξω κόσμο, και την ίδια ώρα αυτοί οι ίδιοι είναι οι μεγαλύτεροι τύραννοι και σατράπες μέσα στα σπίτια τους, αληθινοί κέρβεροι και τρομοκράτες απέναντι στις γυναίκες τους και στα παιδιά τους! Και ξέρω πάλι και κάποιους άλλους, «συντηρητικούς» στα πολιτικά τους φρονήματα, που όμως είναι υποδείγματα μειλιχιότητας και ανθρωπιάς για όσους τους περιστοιχίζουν, είτε οικογένεια είτε φίλους είτε κόσμο.
Επομένως, επειδή η δημοκρατία και ο φασισμός είναι έννοιες με μεγάλο πλάτος, φρόνιμο είναι όποιος μεταχειρίζεται αυτές τις λέξεις – αν μάλιστα ομιλεί σε δημόσιο χώρο – να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός. Άραγε τι σημαίνει φασίστας; Η λέξη παραπέμπει είτε στον προσκείμενο στον ακροδεξιό πολιτικό χώρο είτε σ’ αυτόν που είναι σε θέση, λόγω σκληροκαρδίας και ψυχικής βαρβαρότητας, να βασανίσει και να σκοτώσει ακόμα κάποιον, μόνο και μόνο επειδή αυτός ο κάποιος δεν συμπορεύεται με τις ιδέες του. Απ’ όσο ξέρω λοιπόν ο Γιώργος Τσάκος ούτε ακροδεξιός είναι αλλά ούτε και παλιάνθρωπος.
Δεν γίνομαι εδώ ούτε συνήγορος τού Τσάκου ούτε κατήγορος τού Σκούφαλου. Ο Σκούφαλος «ήρξατο αδίκων χειρών». Απρέπεια μεγάλη εκ μέρους του και μέγα ηθικό ολίσθημα να χαρακτηρίσει δημόσια «φασίστα» τον Τσάκο, χαρακτηρισμός που επισύρει ακόμα και νομικές κυρώσεις! Απρεπής επίσης αλλά πλήρως αναμενόμενη και η αντίδραση τού Τσάκου να «σηκώσει το χέρι» του. Η δράση φέρνει αντίδραση! «Ο κλώτσος θει το μπάτσο!» λέγει η χιώτικη παροιμία.
Το Μάρκο Σκούφαλο γνωρίζω πολλά χρόνια. Ήταν δάσκαλος τού γιου μου στο 11ο Δημοτικό Σχολείο Χίου. Καλός δάσκαλος και δραστήριος κοινωνικός εργάτης. Απολύτως σεβαστές οι πολιτικές του τοποθετήσεις και ο τρόπος που έχει να βλέπει τα πράγματα και να ερμηνεύει τον κόσμο! Όμως ας καταλάβει επιτέλους ότι και όσοι δεν ανήκουν στο δικό του ιδεολογικό χώρο είναι κι αυτοί άνθρωποι με αξία και άποψη, την οποία θα πρέπει να τιμά και εμπράκτως να σέβεται.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
