Αναποδογυρίζοντας τα νοήματα.
Βράδυ Παρασκευής 17/5 ακούω στην TV την Δούρου να κατηγορεί τους ανάλγητους που δεν καταλαβαίνουν τις ανάγκες που καλύπτει η “13η σύνταξη”
Λίγο μετά στο ίδιο κανάλι ακούω την πολιτική διαφήμιση της ΝΔ που καταγγέλλει το διαρκές κατόρθωμα της μείωσης των συντάξεων με το νόμο Κατρούγκαλου κατά 20% στις συντάξεις όπως είχαν διαμορφωθεί μετά τις μειώσεις των 2 μνημονίων( που υλοποίησαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ως κυβερνήσεις και της ενδιάμεσης συμφωνίας με πρωθυπουργό τον Παπαδήμο και την στήριξη ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ ).
Τραγέλαφος. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις που ανέτρεψαν για το καλό της πατρίδας κάθε κοινωνική κατάκτηση της κοινωνικής πλειοψηφίας, του κόσμου της εργασίας, του 70% του πληθυσμού(!) που είχε απομείνει το 2010, μετά από 20 χρόνια νεοφιλελευθερισμού, δηλώνουν σήμερα ότι πονάνε για τις ανάγκες μας.
Και παίζουν με μισές αλήθειες και τεράστια ολόκληρα ψέματα, το μέλλον μας στα ζάρια της ψηφοθηρίας.
Μιλάνε για ανακούφιση των συνταξιούχων πετώντας εκτάκτως, ως κόκαλο, το 4-10% των ετησίων απωλειών.
Προεκλογικά. Για να κατευνάσουν την οργή τους; Για να προειδοποιήσουν και να εκβιάσουν με το φόβητρο Μητσοτάκη;
Ο ειλικρινής ρεβανσιστής της ορίτζιναλ δεξιάς προχωράει στον δρόμο προς την κυβέρνηση, αυτόν που του άνοιξε ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ μετά την προδοσία του ΟΧΙ, κουνώντας τη σημαία της ανισότητας και του αγριότερου κοινωνικού δαρβινισμού που γνώρισε η χώρα μετά την ναζιστική κατοχή και μπορεί να συσπειρώνει το αστικό μπλοκ με την επιθετικότητά του απέναντι στον κόσμο της εργασίας. ΔΕΝ είναι από αφέλεια τόσο επιθετικές εναντίον μας οι δηλώσεις του. Είναι υπόσχεση για την βάναυση πολιτική που θα ακολουθήσει.
Και είναι κατόρθωμα του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ η κινηματική καθίζηση του κόσμου της εργασίας και η εξ αυτού μοιραία συνάντηση του νεοφιλελευθερισμού με την κλασσική άκρα δεξιά και η συσπείρωση όλων των μερίδων του αστισμού γύρω από τη ΝΔ. Για να τελειώνουν όχι απλώς με τον ΣΥΡΙΖΑ - αυτός είναι ένα πουκάμισο κουρελιασμένο πια- αλλά με την πολιτική δυνατότητα ακόμη και στο μέλλον επανεμφάνισης μιας Αριστεράς που θα προέρχεται από τις ανάγκες του κόσμου της εργασίας και θα τις συγκροτεί σε ανατρεπτικό πολιτικό λόγο
Και στο βάθος ο βαλές. Ο τραπεζίτης Στουρνάρας.
Ο εντεταλμένος οργανωτής της ηγεμονικής μερίδας του Κεφαλαίου, του χρηματιστικού-τραπεζικού.
Ο οποίος θυμίζει την σύμβαση στην οποία υποτάσσονται όλες οι μνημονιακές πολιτικές:
Πως μόνο όταν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος είναι δυνατόν να δίνουν οι κυβερνήσεις κάποια ελεημοσύνη σε αυτούς που θα εκλείψουν συντόμως όπως περιέγραψε κομψά ο Τσακαλώτος τους συνταξιούχους στους ομολόγους του όταν διαπραγματευόταν το ύψος των περικοπών των συντάξεων.
Ολοι μαζί λοιπόν μας καλούν να ξεχάσουμε πως επι δεκαετίες οι συντάξεις δεν καθοριζόντουσαν από τον δημοσιονομικό χώρο αλλά από το κοινωνικό συμβόλαιο για διανομή του προϊόντος.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πλασάρει την προεκλογική ταπείνωση σαν συμπόνια προς τους αδυνάτους.
Η ΝΔ ναι μεν αποδέχεται την απόδοση της ελεημοσύνης( για να μην γίνει ακόμη περισσότερο απεχθής η οικονομική της πρόταση στους συνταξιούχους αλλά και αυτή με την σειρά της επισημαίνει τους κινδύνους δημοσιονομικού εκτροχιασμού. Άλλωστε αυτόν θα επικαλείται όταν σε μερικούς μήνες αναλάβει την κυβέρνηση.
Μετά την ψηφοθηρία
…Παραμένουν οι ταπεινωμένοι άνθρωποι, οι καταπιεσμένες ανάγκες για βασικά αγαθά από την θέρμανση το χειμώνα ως την σωστή τροφή και την στοιχειώδη ανεμελιά που χάθηκε στο μέτρημα του κάθε σεντ για να καλύψουν τα στοιχειώδη
….Παραμένει η προσπάθεια να προσαρμοστούμε για να μην παραφρονήσουμε και η σκληρή γνώση του άδικου όταν σε έναν κόσμο πλούτου ζούμε με διαβαθμιζόμενες και εντεινόμενες στερήσεις
…Εντείνεται η κούραση που φέρνει ο φόβος.
Τι κάνουμε;
Έχουμε ευρωεκλογές. Ξέρουμε ότι δεν αλλάζουν τον κόσμο. Αλλιώς θα απαγορεύονταν όπως όλα όσα μπορεί να τον αλλάξουν .Οι εκλογές δεν απαγορεύονται γιατί απλώς αποτυπώνουν συσχετισμούς. Αλλά και διαθέσεις.
Και σε αυτές τις τελευταίες μπορούμε να εστιάσουμε κατ αρχήν. Μόνο κατ αρχήν. Γιατί χωρίς κοινωνικούς αγώνες δεν σώζεται και δεν κατακτιέται τίποτα .Και οι εκπρόσωποι ή θα μας εμπαίζουν ή ακόμη, κι αν είναι συνεπείς, θα ακυρώνονται από την απραξία μας στο κοινωνικό πεδίο.
Και να δώσουμε το μήνυμα στις Ευρωεκλογές: Με ΟΧΙ στον εκφασισμό της πολιτικής ζωής και σε αυτούς που τον εργαλειοποιούν ή τον ενίσχυσαν και ενισχύουν με τις συνθηκολογήσεις τους
Δηλαδή μακριά από διλλήματα ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και χωρίς συχωροχάρτια στους άλλους παλαιούς μνημονιακούς. Και για τους κάθε λογής καλυμμένους ή όχι φασίστες μόνο απομόνωση και αποτροπιασμός.
Τι απομένει;
Χωρίς αυταπάτες λοιπόν με όλα τα ελαττώματα και τις ελλείψεις τους μπορούμε να ψηφίσουμε ένα από τα κόμματα της αριστεράς που μας απέμεινε. Της μη μνημονιακής. Είτε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είτε την ΛΑΕ είτε το δημοκρατικό ΜΕΡΑ25.
Για να ξεκινήσουν πάλι οι αγώνες εναντίον της καπιταλιστικής βαρβαρότητας -για τον Διεθνισμό της Εργασίας
Σαν μια φωνή που θα απευθύνεται στους κολασμένους της διπλανής πόρτας καλώντας τους σε αυτό που απομένει, σε αυτό που γεννά την Ιστορία. Στους Αγώνες!
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
