Σχολιάζοντας την τοπική επικαιρότητα - Νο. 143

*Με αφορμή τη συμπλήρωση 21 ετών από το "φευγιό" του γνωστού καλλιτέχνη Νίκου Γιαλούρη, στη σκέψη μου ήλθε για μια ακόμη φορά το –ευρισκόμενο εισέτι στην αφάνεια- πλούσιο έργο του, που κατέλιπε στο Δήμο Χίου, έπειτα από τις ενέργειες του τότε Δημάρχου Μ. Μεννή, όπου την τελευταία στιγμή (κυριολεκτικά) κατορθώθηκε να περιέλθει στο Δήμο και να μην "πέσει βορά" στα χέρια πολλών και διαφόρων. Τούτο επετεύχθη χάρη και στη μέριμνα πολλών πραγματικών φίλων του καλλιτέχνη, που στάθηκαν πάντοτε στο πλευρό του και ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες της ζωής του, εξακολουθούν δε να τον ενθυμούνται και τον μνημονεύουν. Η τότε δημοτική Αρχή κατόρθωσε να ιδρύσει το Μουσείο Νίκου Γιαλούρη (στην οδό Ελευθ. Βενιζέλου 75, κτίριο ανήκον στο Δήμο Χίου από την πρώην Σχολική Εφορία -γνωστό στους συμπολίτες μας και ως "Περιηγητική"), με την ευγενική χορηγία της αειμνήστου -ήδη- Μυρτώς Χανδρή. Εκεί, υπήρχε σταθερό ωράριο λειτουργίας (χειμώνα το πρωί και καλοκαίρι πρωί και απόγευμα), με σταθερό προσωπικό και εναλλαγή των εκθεμάτων, ώστε να καταστεί στο ευρύ κοινό γνωστό το έργο του συμπατριώτη μας καλλιτέχνη. Όμως, φευ (!), οι μετέπειτα δημοτικές Αρχές ολοένα και περισσότερο απομείωναν την εμβέλεια του Μουσείου με αποτέλεσμα 3-4 χρόνια κατόπιν να διαλυθεί και έκτοτε ουδείς να έχει ασχοληθεί σοβαρά με την προβολή του έργου του καλλιτέχνη, το οποίο –με κάθε Δημοτική Αρχή- ακούμε ότι καταγράφεται και ψηφιοποιείται, πλην όμως ουδεμία επίσημη, μόνιμη, προβολή του έχουμε διαπιστώσει. Ας ελπίσουμε να γίνει κάτι σύντομα, πριν είναι αργά και τα υπόγεια της Πινακοθήκης μετατραπούν σε υγρό τάφο των αξιόλογων έργων που φέρουν στα σπλάχνα τους…!!! Άραγε, με την ευκαιρία, η δημοτική Πινακοθήκη λειτουργεί; Ποιες ημέρες και ώρες; Είναι επισκέψιμη;

*Το "κίνημα της πετσέτας" φαίνεται ότι κατόρθωσε αυτό που ήσαν ανίκανοι πλείστοι όσοι κρατικοί μηχανισμοί να υλοποιήσουν επί σειρά ετών. Να υπάρχουν ικανοί και ελεύθεροι χώροι, προσβάσιμοι για τους λουόμενους στις παραλίες, δίχως να εγκλωβίζονται μέσα σε ομπρέλες και ξαπλώστρες ιδιωτικών καταστημάτων. Δεν λέω, όλα χρειάζονται, αλλά με μέτρο. Τα τελευταία χρόνια το μέτρο αυτό είχε χαθεί και κάθε καταστηματάρχης ιδιοποιείτο το σύνολο σχεδόν της παραλίας που βρισκόταν έμπροσθεν του καταστήματός του (και όχι μόνο). Μικροί και πονηρούληδες πολιτικάντηδες αρνούνταν να εφαρμόσουν το Νόμο, ελέω ψήφων και πολιτικών ισορροπιών. Ήλθε, λοιπόν, η Πολιτεία, σήμερα και λέει: Δημιουργώ ηλεκτρονική πλατφόρμα, όπου κάθε πολίτης (επώνυμα και επίσημα μόνο και όχι ανώνυμα -για ευνόητους λόγους-) μπορεί να καταγγέλλει την υπέρμετρη-υπερβολική χρήση της παραλίας από ιδιώτες και καταστήματα και οφείλουν οι αρμόδιοι να το ελέγξουν. Έτσι, θέλοντας και μη, ουδείς αιρετός μπορεί να "κάνει πλάτες" σε κανέναν. Τώρα, κανένας πλέον δεν δικαιούται να διαμαρτύρεται για αυστηρότητα, κλπ., διότι όταν επί χρόνια φωνάζανε όλοι ότι οι περισσότεροι το έχουν παρακάνει, εκείνοι πίστευαν ότι με τα πολιτικά μέσα πάντοτε θα επιπλέουν. Σήμερα, όμως, τα μέσα αυτά δεν μπορούν να κάνουν και πολλά πράγματα, διότι η πλατφόρμα των καταγγελιών είναι ηλεκτρονική και ελέγχεται σε κεντρικό επίπεδο, υποχρεούνται δε οι αρμόδιοι να απαντούν στον πολίτη και να επιβάλλουν κυρώσεις. 

*Το γράψαμε και πριν λίγο καιρό, το επικαιροποιούμε και σήμερα, με αφορμή όσα λέγονται και γράφονται για το σιντριβάνι της πλατείας Νικ. Πλαστήρα (Βουνακίου). Από τα υπόγεια του Ομηρείου, κάθε χρόνο από τον Νοέμβριο μέχρι και τον Ιούνιο, αντλούνται (μέσω υποβρύχιας αντλίας) εκατοντάδες κυβικά νερού, τα οποία οδηγούνται στη σχάρα των ομβρίων που βρίσκεται βορειοανατολικά του Ομηρείου. Είναι κρίμα να χάνονται τόσες χιλιάδες κυβικά νερού κάθε χειμώνα και να μην αξιοποιούνται. Διαπιστώσαμε ότι, ακόμη και το νερό που χρησιμοποιείται σήμερα στο σιντριβάνι μεταφέρεται από βυτιοφόρα. Τόσο δύσκολο είναι να συνδεθεί με έναν μικρό αγωγό 50 μέτρων -το σιντριβάνι με την ανατολική πλευρά του Ομηρείου- και να εφοδιάζεται με τρεχούμενο νερό; Το νερό αυτό έπρεπε να "πέφτει" μέσα στο κεντρικό δίκτυο ύδρευσης της πόλης ή έστω να μεταφέρεται στον έναντι Δημοτικό κήπο και να ποτίζεται ολόκληρος ο κήπος από το νερό αυτό, μη χρησιμοποιώντας το νερό του δικτύου της πόλεως, τουλάχιστον από Νοέμβρη μέχρι και Ιούνιο. Ευκαιρία να γίνει τώρα, που στον κήπο γίνονται ανάλογες εργασίες και μια και καλή μπορεί να γίνει η σχετική σύνδεση. Είναι εύκολο, διότι είναι ακριβώς δίπλα. Δεν το βλέπει κανείς;

*Το πεζοδρόμιο έξω από την παλιά Εμπορική Σχολή (ΕΠΑΛ, οδός Μιχάλων- έναντι Πανεπιστημίου Αιγαίου), λόγω των ευκαλύπτων που βρίσκονται εκεί, βρίσκεται σε αθλία κατάσταση, με κίνδυνο οι διερχόμενοι να γλιστρήσουν και να πέσουν. Απαιτείται -έστω περιοδικά- να σαρώνεται (σκουπίζεται), ώστε να απομακρύνονται οι φερτές ύλες. 

*Ορισμένοι, σε καθημερινή βάση, "κλαψουρίζουν", μιλώντας για "οργασμό έργων" που ισχυρίζονται ότι κατέλιπαν. Το γράψαμε και σε προηγούμενο σημείωμα, το ξαναγράφουμε και τώρα, αν και ο κόσμος απέδειξε ότι αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει και δεν πείθεται πια από μεγαλοστομίες και αντιπολιτευτικές κορώνες. Όσα έργα έγιναν τα προσφάτως προηγούμενα χρόνια ήσαν όλα (μα όλα) της δημοτικής Αρχής Μανώλη Βουρνού. Ο Μανώλης ήταν ένας πολύ καλός Δήμαρχος, δεν ήταν ιδιοτελής, έβαλε τις βάσεις για την υλοποίηση των έργων (που είναι και το βασικότερο - με μελέτες, δημοπρατήσεις, κλπ) αλλά τον "έφαγε" το μεταναστευτικό, η υπέρμετρη και άνευ λόγου εμπλοκή του Δήμου σε αυτό και η ανικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να το διαχειριστεί επαρκώς, επιρρίπτοντας την ευθύνη στην Αυτοδιοίκηση (ενώ έπρεπε το αντίστροφο, η Αυτοδιοίκηση να φωνάζει για ολιγωρία της κυβέρνησης). Εμείς, επειδή λέγαμε την αλήθεια καταστήκαμε "μαύρα πρόβατα" για αριστερούς και δεξιούς, μάλιστα ακόμη και από παραταξιακά "ομογάλακτους" μας. Αλλά δικαιωθήκαμε στις προβλέψεις μας και το 2019 και το 2023. Εν πάσει περιπτώσει και για να τελειώνουμε με όλα τούτα: Εάν η δημοτική Αρχή Βουρνού επανεκλέγετο το 2019, θα είχαν γίνει στη Χίο τριπλάσια από όσα έγιναν επί της δημοτικής της θητείας (που δεν πρόλαβε να τα ολοκληρώσει, παρά το ότι κινείτο με γοργούς ρυθμούς και τα στελέχη της δούλευαν επισταμένως). Αυτό δεν απομειώνει την προσφορά των άλλων, αλλά αποκαθιστά τα πράγματα στη σωστή τους βάση, ώστε να μην λέει καθένας ότι θέλει. Το Κέντρο Ανοικτού Εμπορίου και η αντικατάσταση των φωτιστικών με LED είναι έργα μελετημένα και εξασφαλισμένα από τη δημοτική Αρχή Βουρνού. Απεναντίας, πολλά άλλα δεν ήσαν σε θέση επί χρόνια κάποιοι να προχωρήσουν. Τι έκαμαν για το κτίριο της οδού Μιχ. Λιβανού, που αγόρασε η δημοτική Αρχή Βουρνού από το Πράσινο ταμείο και προορίζετο για κέντρο νεότητας; (Εγώ είχα προτείνει είτε να γίνει Νηπιαγωγείο, είτε να μεταφερθεί εκεί η Δ/νση Πρόνοιας – που κάποιοι επέλεξαν να πάει σε ενοικιαζόμενο κτίριο). Τι έκαμαν για τα 7^ο και 11^ο νηπιαγωγεία στον Αγ. Γεώργιο Ορφανό (εκτός από το να δίνουν παρατάσεις); Τι έγινε με το κτίριο που ενοικιάζει ο Δήμος από τον Αγ. Γεώργιο Βροντάδου στη Δασκαλόπετρα; Τι έγινε με τον Παιδικό Σταθμό Μαστιχοχωρίων; Πρωτοφανές στα χρονικά να περάσουν τέσσερα χρόνια και να μην έχει καταλήξει η δημοτική Αρχή εάν θα πάει στο Α΄ ή το Β΄ χωριό …!!! Κατά τα άλλα, τα έργα τους … μάραναν!!! Όλοι κρίνονται διαρκώς: Και οι προ-πρώην και οι πρώην και οι νυν! Και υπάρχει συμπέρασμα σύγκρισης στο τέλος! 

*Στα ίδια πρόσωπα είχαμε επισημάνει να αποσυμπιέσουν τον εναγκαλισμό τους με συγκεκριμένο πολιτικό παράγοντα -που έχει διχάσει τον χώρο της κεντροδεξιάς στο νησί μας και "κυνηγά" όποιον "δεν προσκυνά την αυτού μεγαλειότητα", αλλά και πάλι δεν εισακουστήκαμε, με αποτέλεσμα να λειτουργήσει όλο αυτό ως "βαρίδι", δηλαδή ανάχωμα στον όποιο εκλογικό αγώνα εκείνα έδιδαν. Κι έτσι "την πάτησαν". Αυτό, βέβαια, φάνηκε και στην πρώτη δυσκολία, όταν κλήθηκαν αμφότεροι να τοποθετηθούν δημόσια για το που αναλώθηκε σχετική δαπάνη εκ συγκεκριμένης δωρεάς και δεν δίστασαν αμφότεροι να εκφράσουν τις απόψεις τους, επιρρίπτοντας εκατέρωθεν "οικεία πολιτικά βέλη"  έκαστος στον πρώην … συμπορευτή του! Λυπηρό, αλλά αναμενόμενο, από ανθρώπους που αρνούνται συστηματικά τη συνεργασία, ακόμη και σε ομοϊδεάτες, ελέω εγωισμού. Όπως λέει και ο εθνικός ποιητής, « η διχόνοια που κρατάει ένα σκήπτρο η δολερή» τους πλήττει ανεπανόρθωτα, τυφλώνοντάς τους να δουν την αλήθεια! Από τους ίδιους (τυχάρπαστους) έχω πληγεί κι εγώ εργασιακά και πολιτικά!

*Στο ίδιο μήκος κύματος, τα ίδια πρόσωπα, επάνω στο άγχος της επίδειξης έργου -προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά- ανακοίνωναν εργασίες που επρόκειτο να εκτελεστούν με δική τους παρέμβαση προς τρίτους (ιδιώτες επιχειρηματίες και επενδυτές), ως π.χ. η μαρίνα του Νοσοκομείου- Καστέλου, όπου πολλάκις σε δημόσιες τοποθετήσεις ακούγαμε για έναρξη εργασιών τον Σεπτέμβρη του 2023, κατόπιν τον Ιανουάριο του 2024, τέλος δε για τον Απρίλιο του 2024. Όπως έχετε διαπιστώσει, οδεύουμε τον Ιούνιο του 2024 και ουδέν εποιήθη. Γι΄ αυτό -όπως είχαμε πει και τότε δημόσια- καλόν είναι, όταν μιλάμε εξ ονόματος άλλων- να κρατάμε "μικρό καλάθι"…!

*Σήμερα (03/06), η Εκκλησία μας εορτάζει την ετήσια μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Δωροθέου (Πρωίου), Μητροπολίτου Αδριανουπόλεως, εκ Χίου καταγομένου. Στη Βιβλιοθήκη «Κοραής» φυλάσσεται η Αρχιερατική του μήτρα. Σύμφωνα με έρευνες για τον Άγιο -που μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη την ίδια περίοδο με τον Άγιο Ιερομάρτυρα Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄, απαγχονισθείς στο Μέγα Ρεύμα στις 3 Ιουνίου 1821- ο Άγιος Δωρόθεος καταγόταν από το Θολοποτάμι και η οικογένειά του είχε ιδιόκτητη αγροτική έκταση στην περιοχή "Πανιά", όπου και ο Ι. Ναός του Αγίου Παντελεήμονος του ιαματικού. Μια πρώτης τάξεως ευκαιρία θα ήταν να τιμάται και εκεί ο Άγιος στις 3 Ιουνίου εκάστου έτους από όσους τον ευλαβούνται.

*Την νύκτα της 6^ης προς την 7^η Ιουνίου 1822 ο γενναίος, Ψαριανός πυρπολητής, Κωνσταντής Κανάρης ανατίναξε την τούρκικη ναυαρχίδα του Καρά Αλή έξω από το λιμάνι της Χίου. Θυμήθηκε φέτος και την ηρωική αυτή πράξη κανείς; Και πώς τίμησε την ημέρα; Λαός που λησμονεί το παρελθόν του είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει!

*Θερμά συγχαρητήρια στο Σύλλογο Φίλοι Ρεστών και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ι. Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού Λιβαδίων. Χθες (02/06), τίμησαν -στον ομώνυμο Ναό των Ρεστών- τη μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και τέλεσαν Ιερό μνημόσυνο στη μνήμη του Γυμνασιάρχου Γεωργίου Ζολώτα (ο τάφος του οποίου βρίσκεται στον αύλειο χώρο του Ναού). Εκεί εμόνασε τα τελευταία χρόνια της επίγειας ζωής του και ετάφη (+1813) και ο μεγάλος σύγχρονος Άγιος, Αθανάσιος ο Πάριος (πρώτος Σχολάρχης της περίφημης Σχολής της Χίου και εξέχων πατήρ του κινήματος των "κολλυβάδων"), η μνήμη του οποίου τιμάται κατ΄ έτος από την Εκκλησία μας στις 24/06. Επίσης, εκεί εμόνασε επί πολλά έτη και ετάφη (+1821) και ο Άγιος Νικηφόρος ο Χίος (ο οποίος εφύτευσε και το μεγαλύτερο μέρος του παρακείμενου δάσους) και η μνήμη του τιμάται στις 01/05. Αποτελεί ιδιαίτερη ευλογία για τη Χίο ο Ιερός Ναός του Αγ. Γεωργίου στα Ρεστά, που υπήρξε μονύδριο στα χρόνια της σκλαβιάς και θηριωδίας των Τούρκων και απετέλεσε προμαχώνα Ορθοδοξίας αλλά και ενίσχυσης νεομαρτύρων πριν δώσουν τον υπέρ πίστεως μαρτυρικό τους αγώνα. Συγχαρητήρια σε όσες και όσους κοπιάζουν για τον εξωραϊσμό του χώρου και τιμούν τους Αγίους μας στον ευλογημένο αυτό τόπο.

*Συμπληρώθηκε ο χρόνος και ο χώρος και για σήμερα. Σε λίγες ημέρες και πάλι κοντά σας. Μέχρι τότε υγιαίνετε και ευτυχείτε!- 

Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.