Η βία και οι βιασμοί, η διαφθορά και η εκμετάλλευση ,οι αδικίες και οι διακρίσεις, η εγκληματικότητα με τις τόσες απάτες και ληστείες, καθώς επίσης και η αλλαγή του νοήματος των λέξεων που έχουν ηθικό περιεχόμενο, είναι μερικά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν την αδιαφορία του σύγχρονου ανθρώπου για τις ηθικές αξίες. Μα ποιες είναι οι ηθικές αξίες που εγκαταλείψαμε; Πολλές θα λέγαμε όπως , η ελευθερία η δική μας με ταυτόχρονο σεβασμό της ελευθερίας του άλλου, , η δικαιοσύνη προς κάθε κατεύθυνση, ο σεβασμός του εαυτού μας και του συνανθρώπου μας, η εντιμότητα και όχι η απατεωνιά, οι αξίες του Χριστιανισμού με κυρίαρχη την αγάπη προς τον πλησίον κλπ.
Δυστυχώς όμως σήμερα διαπιστώνουμε μια εκτεταμένη αδυναμία και από πλευράς οικογένειας και από πλευράς του σχολείου και από πλευράς ως ένα βαθμό της Εκκλησίας, στο να εμπνεύσουν στον άνθρωπο από την νεαρή του ηλικία την πίστη στον θεό, στο ήθος και στις αξίες… Έτσι οδηγηθήκαμε ήδη στον δρόμο της αδιαφορίας των ηθικών αξιών από τους νέους ανθρώπους.
Επιπλέον, η παθολογική ενασχόλησή μας με τα καταναλωτικά αγαθά και η συνεχής αμφισβήτηση έφθειρε τις καθιερωμένες έως σήμερα ηθικές αξίες. Τα πρότυπα που προβάλλονται στις τηλεοράσεις σήμερα αλλά και η “υποκρισία” πνευματικών ανθρώπων ή πολιτικών ή εκπαιδευτικών ή κληρικών ή δικαστών ως λειτουργών, που παρατηρούμε πολλές φορές μας στις μέρες μας , μας εκπλήσσουν και μας απογοητεύουν. Αυτοί όλοι θεωρούμε ότι λόγω της θέσης τους θα έπρεπε να αποτελούν παραδείγματα για την άμεμπτη ζωή τους, και όχι να ενεργούν με τρόπο αντίθετο προς τους κανόνες ηθικής.
Πάντοτε και σε κάθε τι υπάρχει δίλλημα ανάμεσα στο καλό και το κακό μα γι αυτό έχομε την λογική σκέψη για να επιλέξουμε ασφαλώς το καλό. Δυστυχώς όμως ο σύγχρονος άνθρωπος χωρίς πολλές σκέψεις αντιδρά στις προκλήσεις που δέχεται με αδιαφορία για τις ηθικές αξίες.
Το σύγχρονο κοινωνικό-πολιτικό σύστημα κατά τον τρόπο που λειτουργεί στη χώρα μας , δεν νοείται να προσδοκά από τους πολίτες υπευθυνότητα, σεβασμό, όπως και συμμετοχή. Όταν το σύστημα δικαιοσύνης υπολειτουργεί, αλλά και γενικότερα οι θεσμοί όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται στο κοινωνικό τους καθήκον, αλλά αντιθέτως δείχνουν να έχουν υποστεί διάβρωση, η εμπιστοσύνη χάνεται, ο πολίτης παύει να πείθεται και η κοινωνική συνείδηση αποδυναμώνεται. Είναι αναπόφευκτο λοιπόν, να υιοθετούνται συμπεριφορές που χαρακτηρίζονται από απουσία ηθικής και κοινωνικής συνείδησης.
Η σύγχρονη κοινωνία ζει έντονα τον ευδαιμονισμό, την καλοπέραση, τον πνευματικό υποσιτισμό και την αλόγιστη καταναλωτική υστερία. Οι κοινωνικές αναταραχές, η αυξανόμενη αβεβαιότητα για το σκοτεινό αύριο, το εύκολο κέρδος και η ιδεολογική σύγχυση, οδηγούν τη νεολαία σε δυσάρεστα και ανυπολόγιστα πνευματικά, ηθικά, ψυχολογικά, κοινωνικά, εθνικά και μεταφυσικά διλήμματα.
Ταυτόχρονα, όλος ο πλανήτης αυτή την στιγμή δοκιμάζεται δημιουργώντας στους ανθρώπους αισθήματα άγχους, απελπισίας, φόβου, δυσπιστίας, καχυποψίας και αβεβαιότητας.
Μη ρωτήσετε από ποια αιτία. Ιδού : από την πανδημία του κορονοιού , τον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας, τις Τουρκικές απειλές κατά της χώρας μας, τις Κινεζικές απειλές κατά της Ταϊβάν , τις πυραυλικές δοκιμές της Βόρειας Κορέας , την τεράστια ακρίβεια , την ενεργειακή κρίση, τους αποτρόπαιους βιασμούς που αποκαλύπτονται , την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, από τους ξαφνικούς δολοφόνους σε σχολεία, σε πλατείες , σε εμπορικά κέντρα και τόσα άλλα μικρά και μεγάλα που συμβαίνουν. ….
ΟΜΩΣ μπροστά μας υπάρχει μια μεγάλη και απόλυτη ανάγκη!!! Οι ηθικές αξίες θα πρέπει να επανορθωθούν. Χωρίς ηθική δεν μπορούμε να ζήσουμε, όπως δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τους άλλους ανθρώπους. Η προσβολή των αξιών αυτών σημαίνει και προσβολή προς την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Για το σκοπό αυτό δεν αρκεί ασφαλώς μια θεωρία, αλλά παράλληλα χρειάζεται και η έμπρακτη αφοσίωση στα ιδεώδη αυτά και το καλό παράδειγμα από όλους προς όλους. Το βάρος αυτής της ευθύνης πρέπει να το σηκώσουν: η οικογένεια, το σχολείο, η εκκλησία ,τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και οι πνευματικοί και πολιτικοί ηγέτες. Ύστερα ,από την δική του θέση ο καθένας και με όσα μέσα διαθέτει πρέπει να συγκλίνει σε μια σταθερή πορεία ηθικής ανάκαμψης. Πρέπει ξαναχτίσουμε την παιδεία μας από πλευράς κανόνων αγωγής και συμπεριφοράς, πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία. Αλλιώς ας το παραδεχτούμε ότι ο πολιτισμός μας υποχωρεί και μένει μόνο η τεχνολογία , η σάρκα μας και η γήινη ύλη. Τίποτα άλλο! Υπάρχει κάποιος που διαφωνεί για όλα αυτά;; Αν υπάρχει, ας γράψει δημόσια την άποψη του με επιχειρήματα λογικής και όλοι μας να κρίνουμε και συγκρίνουμε!
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.