Είναι δυνατόν να έχεις ανέβει με ασανσέρ τους ορόφους της κομματικής αναρρίχησης και να κινδυνεύεις την επανεκλογή σου; Να σε πασπαλίζει η αύρα της υπουργοποίησης και να μην μπορείς να χτίσεις διαφορά; Να έχει μιλήσει το κοινοβουλευτικό έργο σου και να αγχώνεσαι το βράδυ των εκλογών; Να έχει σωρευτεί γύρω σου, ως συμπαραστάτες, το σύνολο σχεδόν των πρωτοκλασσάτων της Ν.Δ. στη Χίο και να μην πηγαίνεις διακοπές το βράδυ των εκλογών; Να είσαι ο μόνος που έχεις προτείνει ολοκληρωμένο σχέδιο για το νομό και να μη σαρώσεις;
Όλες οι παραπάνω προϋποθέσεις συνέτρεχαν στην υποψηφιότητα Μουσουρούλη, η οποία πέτυχε την επανεκλογή της, αλλά με βαρύ τίμημα άγχους από την απόσταση αναπνοής του εσωκομματικού αντιπάλου Στ. Κάρμαντζη.
Οι βιαστικοί θα αποδώσουν το παρολίγον ατύχημα στη φθορά του βουλευτή από την ψήφιση του Μνημονίου. Μια ματιά στο υπόλοιπο πανελλαδικό αποτέλεσμα θα τους διαψεύσει, καθώς το σύνολο σχεδόν της παρελθούσας κοινοβουλευτικής ομάδας της Ν.Δ. δεν αντιμετώπισε πρόβλημα επανεκλογής. Όσοι στήριξαν το Μνημόνιο 2 δεν χρεώθηκαν από τη μνημονιακή, έτσι κι αλλιώς, βάση της Ν.Δ. την ευθύνη.
Στη Χίο όποιος είχε καθαρό μυαλό μπορούσε να διαπιστώσει ότι η έδρα όχι απλώς έπαιζε σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου αλλά μάλλον άλλαξε χέρια την τελευταία στιγμή. Η αύρα Μουσουρούλη την έκλεψε από τα χέρια του Στ. Κάρμαντζη, ο οποίος δικαίως στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις του εξέφραζε σιγουριά για το αποτέλεσμα. Είχε κάνει τις μετρήσεις του και δεν εννοούμε πληρωμένες δημοσκοπήσεις.
Αφ’ υψηλού στάση
Ο επανεκλεγείς βουλευτής αντέγραψε πιστά την προεκλογική πρακτική του 2009. «Αρκεί ένα δεκαπενθήμερο για να φανεί η διαφορά», ήταν η αρχή του κι επιδόθηκε σε αφ’ υψηλού άσκηση προεκλογικού αγώνα από τα εθνικά τηλεοπτικά δίκτυα ή απευθυνόμενος στην περιορισμένη elite των ψηφοφόρων με την παρουσίαση των θέσεων του για τη Χίο. Μόνο που αυτοί εκ των πραγμάτων δεν αρκούν για να κερδηθούν εκλογές. Η πάγια τακτική του να μην επιτρέπει γύρω του να δημιουργηθεί περιβάλλον και κυρίως οι άστοχοι χειρισμοί του ή καλύτερα η μη ανάμειξη του στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, είχαν ως συνέπεια όσοι έβλεπαν την υποψηφιότητα του να υπερέχει να περιορίζονται απλώς στην ψήφιση της την ώρα της κάλπης αλλά να μη ρίχνονται στη φωτιά της προεκλογικής αναμέτρησης.
Ακόμα περισσότερο εκείνο το «αν δεν εκλεγώ δεν συμβαίνει και κάτι» ξενέρωνε όσους στο πρόσωπο και στην ως τώρα ασκούμενη πολιτική του εναπόθεταν ελπίδες για το μέλλον του νησιού.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά στις εκλογές έδινε μάχη ο ορκισμένος στρατός Κάρμαντζη με τη λιασμένη στην παραλία πολυπληθή ομάδα φίλων του Μουσουρούλη. Ποιος είχε μεγαλύτερες πιθανότητες εκλογής;
«Άξιοι της μοίρας μας»
Το Μουσουρούλη δεν διέσωσε η ανύπαρκτη προεκλογική στρατηγική του. Αυτή παρά λίγο να τον καταδικάσει. Τον διέσωσε η πολιτική αύρα που εκπέμπει. Η σκέψη ότι αν οι ψηφοφόροι επιτρέψουν να χαθεί ένα πολιτικό άτι από τη Χίο θα είναι άξιοι της μοίρας τους. Αυτή και μόνον αυτή.
Αυτή τον προστάτεψε στην εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μαϊου, δεν είναι όμως καθόλου βέβαιο ότι θα είναι αρκετή και για την επόμενη με κάλπη εκλογική αναμέτρηση, αν κι εκείνος δεν αντιληφθεί ότι η πολιτική δεν διαχειρίζεται μόνο με όρους Βρυξελών και Συγγρού. Χρειάζεται να της ράψεις κουστούμι στα μέτρα της πλατείας Βουνακίου. Όχι με εκπτώσεις που θα σε κάνουν να χάσεις τη διαφορετικότητα σου. Με μαεστρία τέτοια, που θα την επιβάλλεις και σε τόπους εθισμένους σε πρακτικές παλαιότερων εποχών.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
