«Πρόκληση για τον ΣΥΡΙΖΑ να εμπνεύσει ανθρώπους που πιστεύουν στη δουλειά και όχι στον παρασιτισμό»

Ο καθηγητής Αρ. Τύμπας δε μασάει τα λόγια του. Ούτε όταν πρέπει να μιλήσει για τις τομές που πρέπει να γίνουν στην κοινωνία, στη διοίκηση αλλά ούτε κι όταν αναλύει το πώς ανέβηκαν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ από το 3-4% στο 30-40%.

Με τον ίδιο τρόπο αναλύει τις προτάσεις του κόμματος του για την ανάπτυξη, για την αξιοποίηση των ΑΠΕ, για τους συνεταιρισμούς και την Ε.Μ.Χ. αλλά και για το ακτοπλοϊκό.

Συνέντευξη στην ΑΓΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

π.: Στη Χίο, στις αγκάλες του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν προσχωρήσει πολλά παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Το «δυσάρεστο» σε ένα μικρό τόπο, όπως η Χίος, είναι ότι ο ένας γνωρίζει τον άλλο. Γι αυτό και γεννάται η απορία: με μια ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σαν να διατηρώ στο προσκήνιο τους ίδιους καιροσκόπους, που απλά άλλαξαν λόγω συνθηκών  κομματική ομπρέλα;

Α.Τ.: Η εκλογική υποστήριξη στο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πολύ ευρύτερη από αυτό που εκπροσωπούσε ιστορικά η Αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 30-40% δεν είναι προφανώς μια γραμμική εξέλιξη του 3-4% (κατά μέσο όρο) της αντιδογματικής Αριστεράς της μεταπολίτευσης.  Στις προτάσεις, για παράδειγμα, του ΣΥΡΙΖΑ για ένα νέο-αναβαθμισμένο δημόσιο τομέα, αναγνωρίζονται, εκτιμώ, πολίτες που ψήφισαν για δύο τετραετίες τον Κώστα Σημίτη επειδή υποσχέθηκε «εκσυγχρονισμό» και για άλλες δύο τον Κώστα Καραμανλή επειδή υποσχέθηκε «μεταρρυθμίσεις».  Η  δομική υποβάθμιση του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα είναι σκληρά ταξική. Την έχουν πληρώσει ακριβά αυτοί που την Κυριακή θα δώσουν την πλειοψηφία στο ΣΥΡΙΖΑ, ο κόσμος της μισθωτής εργασίας και οι μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες. Ενώ, από την άλλη, επωφελήθηκαν από αυτή οι πιο παρασιτικές μορφές κεφαλαίου, μεγαλοκαναλάρχες και μεγαλοεργολάβοι, οι οποίοι προτιμούν ένα διαλυμένο κράτος.  Η μαζική επομένως ψήφος πολιτών στο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι καιροσκοπική αλλά εκφράζει ένα μονιμότερο πόθο για μετάβαση σε μια πιο δίκαιη κοινωνία χωρίς διακρίσεις, με οργανωμένο κράτος, που θα μπορεί να εξασφαλίζει τα δημόσια αγαθά (παιδεία, υγεία, πρόνοια), που δεν θα είναι εχθρός σε όποιον μικρό ιδιώτη έχει μια καινοτόμα ιδέα και δεν φοβάται τη δουλειά για να την υλοποιήσει.

Προφανώς υπάρχουν και αυτοί για τους οποίους προέκυψε ο όρος «λαμόγια», κεντρικά και τοπικά. Προσωπικά με εμπνέει ένας ΣΥΡΙΖΑ που δεν θα είναι καθόλου ελκυστικός σε λαμόγια.  Επειδή θα έχει  να μοιράσει βαριές ευθύνες, όχι γλυκά προνόμια.  Οι καιροσκόποι θέλουν ψαχνό. Εδώ όμως έχουν μείνει μόνο κόκκαλα. Γι αυτό και μην εκπλαγείτε αν δεν είναι οι καιροσκόποι το μεγάλο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ.  Η μεγάλη πρόκληση για τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι να εμπνεύσει ανθρώπους που θέλουν και μπορούν να αναλάβουν πρωτοφανείς ευθύνες, ανεξαρτήτως προηγούμενων κομματικών προτιμήσεων. Ανθρώπους που πιστεύουν στη δουλειά και όχι στον παρασιτισμό.

π.:  Σε κάθε προεκλογική περίοδο η αγαπημένη λέξη είναι η «ανάπτυξη». Σε ένα νησί, όπως η Χίος, που στερείται βασικών υποδομών, λιμάνι, αεροδρόμιο, νερό, κ.λπ., για ποια ανάπτυξη μιλάμε, ποια ανάπτυξη εσείς ευαγγελίζεστε;

Α.Τ.: Όπως δείχνει η περίπτωση της Κίνας, η μεγαλύτερη ποσοτικά ανάπτυξη μπορεί να συνδυάζεται και με τραγικές συνθήκες εργασίας και ζωής. Μαζί με δραματική περιβαλλοντική καταστροφή.  Ανάπτυξη θα ήταν να ισοπεδωθεί η Χίος από ξενοδοχεία στα οποία θα δουλεύουν με μισθούς εξαθλίωσης έλληνες και αλλοδαποί εργαζόμενοι. Ανάπτυξη όμως θα είναι και το να διατηρηθεί η φύση και η φυσιογνωμία του νησιού, να σωθούν τα πανέμορφα αλλά ερημωμένα από νέους χωριά της Χίου, να λειτουργήσουν ως ένα οριζόντιο δίκτυο κατοικιών και χωριών που μπορεί να φιλοξενεί ποιοτικό τουρισμό όλο το χρόνο. Τουρισμό που με τη σειρά του θα υποστηρίζει τοπικές ποιοτικές καλλιέργειες. Που θα κρατά νέο κόσμο στο νησί και μάλιστα στα χωριά, κόσμο που θα έχει αξιοπρεπές εισόδημα και θα είναι περήφανος για τη δουλειά του.

Τεχνολογική ανάπτυξη θα ήταν να εγκατασταθεί στη Χίο μια βιομηχανία με αιολικά πάρκα με ανεμογεννήτριες ουρανοξύστες, για να παράγεται ρεύμα για εξαγωγή. Θα καταστραφεί όμως το νησί για ελάχιστες θέσεις εργασίας, προς όφελος μιας πολυεθνικής. Ενώ με πολύ λιγότερους δημόσιους πόρους, μπορεί να έχουμε εκατοντάδες θέσεις εργασίας από την μαζική εγκατάσταση ΑΠΕ μικρής-προσαρμοσμένης κλίμακας, που θα ταιριάζει και θα αναδεικνύει την αιγαιοπελαγίτικη φυσιογνωμία.

Υπάρχουν πολλά επιπλέον που θα μπορούσαν να γίνουν. Για παράδειγμα, συνεταιρισμοί, συνεργασίες και δίκτυα μικρών επιχειρήσεων που θα αξιοποιούν τη γειτνίαση με μια χώρα με το μέγεθος της Τουρκίας, τόσο σε σχέση με την πρωτογενή παραγωγή όσο και στον ποιοτικό, εναλλακτικό, οικολογικό, περιπατητικό, αρχαιολογικό κτλ τουρισμό.  

π.: Πού θα στηριχτεί η οικονομία του νησιού, στον τουρισμό, στον αγροτικό τομέα, στο εμπόριο; Ποια τα μέτρα που θα πάρετε ως κυβέρνηση ειδικά για την οικονομία των νησιών;

Α.Τ. Σε μία αλληλοϋποστήριξη των τριών, τουρισμός, στοχευμένη ποιοτική παραγωγή, εμπόριο. Εδώ υπάρχει μια πολύ θετική παρακαταθήκη, αυτή του Συνεταιρισμού των μαστιχοπαραγωγών. Προφανώς χρειάζεται διαρκώς βελτιώσεις και καινοτομίες. Δείχνει όμως γενικά με ποιον τρόπο μπορείς να ελέγχεις  τους όρους ανάπτυξης-διείσδυσης σε αγορές, στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.  Γι αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται να ενισχύσει με κάθε τρόπο τον κόσμο του μαστιχιού.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για δημόσιο κι όχι κρατικό φορέα ακτοπλοϊας»

π.: Διανύουμε άλλον ένα χειμώνα με τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες να έχουν φτάσει σε ταχύτητα και συχνότητα τη δεκαετία του 1960. Μέχρι σήμερα όποια προσπάθεια έγινε από την κυβέρνηση μάλλον ναυάγησε στην πράξη. Πώς θα αντιμετωπίσετε το ακτοπλοϊκό ζήτημα; Και σε περίπτωση σύστασης ενός κρατικού φορέα πώς θα αποφύγετε όλα εκείνα που συνοδεύουν τον κρατισμό (ρουσφέτια, υπερβολικά έξοδα, γιγαντισμός και πτώχευση);

Α.Τ.: Ας ξεκινήσουμε αντιπαραβάλλοντας τη σχετική αντοχή που έδειξε ο κόσμος του μαστιχιού, ο κόσμος της συνεργασίας και του συνεταιρισμού, με την καταστροφή στις συγκοινωνίες. Υποσχέθηκαν ανταγωνισμό και έφεραν το πιο σκληρό μονοπώλιο. Που στραγγαλίζει το νησί με ακριβά εισιτήρια και λειψά δρομολόγια. 

Με τη συμμετοχή μου στο Τμήμα Ναυτιλίας του ΣΥΡΙΖΑ είχα την ευκαιρία να ζήσω από κοντά τη διαμόρφωση της θέσης για δημόσιο φορέα ακτοπλοϊας.  Ας προσεχθεί  ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για δημόσιο και όχι κρατικό φορέα. Επειδή μας ενδιαφέρει να βασίζεται στη συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης, στα επιμελητήρια, σε όλους τους τοπικούς φορείς.  Αλλά και επειδή, πριν καταλήξει στη δρομολόγηση πλοίων, όπου δεν προκύψει εναλλακτική δυνατότητα, θα έχει ασκήσει έναν έντονο ρυθμιστικό-παρεμβατικό ρόλο. Σε όλα τα επίπεδα, από την αξιόπιστη συλλογή δεδομένων μέχρι τον σχεδιασμό δρομολογίων με βάση το δημόσιο συμφέρον.  Όλα αυτά με βάση τα θετικά παραδείγματα ευρωπαϊκών χωρών που έχουμε μελετήσει διεξοδικά.  Και προφανώς, για να έχει μέλλον ένας τέτοιος φορέας, θα πρέπει  να στελεχωθεί και να λειτουργήσει με τους κατάλληλους ανθρώπους. Και εδώ, όπως και παντού, κανένας ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει τύχη αν βασιστεί σε κομματικούς φίλους.

Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.