Τον υμνούμε τον Κάμπο και του αξίζει. Αλλά υμνούμε την πολιτιστική του αισθητική, την ιστορία, το παρελθόν και τα ωραία κατάλοιπα του. Ελάχιστα έχει πια σχέση η σημερινή περιοχή με αυτή που ήταν. «Έχει μετατραπεί σε Αλβανία», σύμφωνα με την αρχιτέκτονα Μαρία Ξύδα.
Η περιοχή διάγει μια παρατεταμένη περίοδο αρχιτεκτονικής μετεξέλιξης. Οι περισσότεροι ανεστάτες που αγόρασαν ή κληρονόμησαν οικίες και κτήματα μετά τη φυγή των ιδιοκτητών τους, δεν είχαν τη γνώση και τη δυνατότητα να τα αποκαταστήσουν και να τα λειτουργήσουν με την παλιά τους μορφή και αίγλη. Εκτός αυτού είχαν το άγχος του μεροκάματου και της επιβίωσης σε πολύ δύσκολες συνθήκες.
Γι’ αυτό ο Κάμπος μαράζωνε έως τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1980. Από εκεί και μετά άρχισε να αναζωογονείται, μέχρι που έφτασε να γίνει «in» προορισμός, όπως το λένε τώρα, της μόδας δηλαδή. Εκεί μπαίνει το νέο κύμα των εποίκων. Αγοράζουν αρχοντικά κτήματα, τα επισκευάζουν και μένουν εκεί για να απολαμβάνουν την αισθητική και την ηρεμία της περιοχής.
«Ο Κάμπος ενσωμάτωνε τις κλασσικές και νεωτερίστηκες αρχιτεκτονικές κατασκευές, αλλά προσαρμοσμένες πάντα στο ύφος του», προσθέτει η κ. Ξύδα. Σήμερα βλέπουμε ένα κατασκευαστικό και επισκευαστικό αλαλούμ που καταστρέφει αυτό που θαυμάζουμε. Η ανακήρυξη του σε παραδοσιακό διατηρητέο οικισμό δεν κατάφερε να σώσει τα περισσότερα αρχοντικά. Ελπίζουμε κάποια στιγμή να βρεθούν οι επενδυτές που θα έχουν ανοίξουν ένα βιβλίο και θα σέβονται το χώρο. «Κάμπος είναι, αλλά Αλβανικός στην αισθητική, όπως κτίζονται τα τοιχογύρια και τα κτίρια», υποστηρίζει η Καμπούσαινα αρχιτέκτονας.
«Αν δεν αποκτήσουμε έφεση στη πολιτιστική και ιστορική μόρφωση στα παιδιά μας θα παραδώσουμε ένα εντελώς αλλοιωμένο περιβάλλον», καταλήγει.
Η αυστηρή πειθαρχία δεν είναι πάντα η λύση
Να κάνουμε υπομονή και να δείξουμε κατανόηση, καλεί από την πλευρά του ο Θοδ. Χαβιάρας, ο οποίος εκφράζει διαφορετική άποψη. Βασίζει την αισιοδοξία του στη διαπίστωση ότι στην περιοχή έχει καταγραφεί ζωή 500 και περισσότερων ετών.«Οι ευκατάστατοι σημερινοί ιδιοκτήτες αγόρασαν τα κτήματα από τους πρώην εργάτες – ανεστάτες. Αν δεν αρέσει η αλβανική τοιχοποιϊα, θα μπορούσαν να έχουν επέμβει οι αρχιτέκτονες για να καθοδηγήσουν το Χιώτικο χτίσιμο.
Το αλαλούμ που διαπιστώνεται είναι κι αυτό δείγμα της εποχής μας κι όποιος θέλει να επιβάλλει πειθαρχία και καθωσπρεπισμό, να ρωτήσει τους κατοίκους στα καστροχώρια. Η κρίση που έφερε το τέλος μιας εποχής μας έχει κουράσει κι αυτό το διαπιστώνει κανείς σε κείμενα, συμπεριφορές, ακόμα και σε συζητήσεις. Νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή και να δείξουμε κατανόηση», διαφωνεί για τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.