Ο συγκερασμός αγάπης για τον τόπο του και η επιμονή στο διάβασμα και τη βαθιά μόρφωση ήταν εκείνο που ώθησε το Βασίλη Σαρμουσάκη να διαλέξει ένα χόμπι που διαφέρει από τα συνηθισμένα. Με πάνω από 4.500 τίτλους βιβλίων στην ιδιωτική συλλογή του, τα περισσότερα από αυτά χιώτικα, την τελευταία δωδεκαετία ασχολήθηκε με την καταγραφή και ανάλυση των οδών της Χίου, κάτι που αγάπησε πολύ αλλά κατέληξε να τον απογοητεύσει.
Η περιέργεια… δεν σκότωσε τον κ. Βασίλη
Ο δρόμος από το σπίτι του στη Χώρα γνωστός και ίδιος για καιρό. Διαβαίνοντας από την Κουντουριώτου έβγαινε στην Καλαμπόκα. Ενδιάμεσα υπήρχε ένα σοκάκι, η οδός Σκύμνου. Σαν σωστός ψάλτης επί σειρά ετών, καθότι ο κ. Βασίλης έχει πολλές παράπλευρες ασχολίες μία εκ των οποίων η ψαλτική, γνώριζε ότι σκύμνος σημαίνει μικρό λιοντάρι. Ωστόσο κάτι δεν του κολλούσε. Αναρωτώμενος γιατί μια οδός να έχει το όνομα ενός μικρού λιονταριού, επέστρεψε στο σπίτι του, άνοιξε την εγκυκλοπαίδεια του και διάβασε ότι Σκύμνος, εκτός από την κυριολεκτική του έννοια, ήταν και το όνομα ενός Χιώτη γεωγράφου.
12 χρόνια εξερευνητής
«Από εκείνη τη μέρα ξεκίνησα και για 12 χρόνια, όποιον δρόμο έβλεπα, άρχιζα να τον ψάχνω. Είχα πάντα την περιέργεια, γιατί να ονομάζεται έτσι η τάδε οδός. Εάν όμως, όπως σε άλλες πόλεις, έγραφαν το όνομα της οδού και από κάτω εξηγούσαν με λίγα λόγια τι σημαίνει το όνομα, δεν θα μου κινούσε την περιέργεια. Και έτσι ξεκίνησα να ψάχνομαι. Μετά από χρόνια συγκέντρωσα πολλά ονόματα οδών και τις αντίστοιχες πληροφορίες τους και απευθύνθηκα στα παιδιά μου, καθώς ήθελα βοήθεια για να εγκλιματιστώ στην τεχνολογία, προκειμένου να συγκεντρώσουμε γραπτώς όλα τα στοιχεία σε ηλεκτρονική μορφή. Πήγα και στο Δήμο Χίου και τους εξήγησα ότι ενδιαφέρομαι να μάθω τους δρόμους της Χίου. Εκείνοι μου έδωσαν μία κατάσταση που περιελάμβανε τις περισσότερες οδούς της Χίου, γιατί άλλο να ξεκινάς από το 0 και άλλο να έχεις κάποιον να σου κάνει την αρχή», εξηγεί ο Β. Σαρμουσάκης.
Τα ηνία στην Έφη
Στην περισυλλογή και καταγραφή ο κ. Βασίλης ζήτησε τη βοήθεια της γυναίκας και των δύο κοριτσιών του, καθώς οι οδοί ήταν συνολικά κάτι παραπάνω από 600. Ολόκληρη η οικογένεια Σαρμουσάκη βοήθησε να καταγραφούν σε ηλεκτρονική μορφή οι πολύτιμες πληροφορίες του πατέρα. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έδειξε η μικρότερη κόρη του Έφη, που θα ήθελε να συνεχίσει την πατρική πρωτοβουλία και να καταλήξει κάποια στιγμή να εκδοθεί σαν βιβλίο. «Είναι ένα καλό project και σκέφτομαι να το συνεχίσω. Σκέφτομαι κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον να γίνει μία προσπάθεια έκδοσης του».
Η απογοήτευση
«Κάποια στιγμή όμως απογοητεύτηκα… και η απογοήτευση εκείνη ήταν η αρχή του τέλους», αναφέρει ο Β. Σαρμουσάκης και εξηγεί την αιτία.
«Πίσω από την Νομαρχία (σημερινή Περιφερειακή Ενότητα Χίου) εκεί που βρίσκεται η Πινακοθήκη, η μικρή αυτή οδός ονομάζεται Συγγρού. Σκέφτηκα ότι στην Αθήνα υπάρχει μία ολόκληρη λεωφόρος που ονομάζεται Ανδρέα Συγγρού. Και εμείς οι Χιώτες του παραχωρήσαμε μόλις ένα δρομάκι 500 μέτρων με το όνομα του. Και δεν ήταν μία αδικία που υπήρχε μόνο στο συγκεκριμένο σημείο της πόλης», υποστηρίζει, διαπιστώνοντας ότι στους κανόνες ονοματοθεσίας στο νησί μας δεν υπάρχει λογική.
Ο Βασίλης Σαρμουσάκης τα τελευταία δύο χρόνια έχει εγκαταλείψει εντελώς την αναζήτηση νέων οδών, κάνοντας στροφή στα κηπευτικά και βέβαιος πια ότι η μικρή του κόρη θα είναι αντάξια συνεχιστής του.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
