Η αρχή ήταν δύσκολη. Η ανάπτυξη δράσης της Παγχιακής Επιτροπής γύρω απ’ το προσφυγικό υποδήλωνε ένα σαφές κενό εκ μέρους του Δήμου. Οι δημοτικές ενέργειες βρίσκονταν σε αναντιστοιχία με τις επιθυμίες της κοινωνίας κι αυτό φάνηκε περίτρανα στη γιγαντιαία για τα δεδομένα της Χίου πρώτη κινητοποίηση.
Το αρχικό μούδιασμα της δημοτικής αρχής μετατράπηκε σε υποχρεωτική υποταγή υιοθέτησης κάθε πρότασης της Παγχιακής Επιτροπής από το Δημοτικό Συμβούλιο. Έκτοτε ο χρόνος αντί να λειτουργήσει ισσοροπιστικά και συνεργατικά μάλλον αμβλύνει υπαρκτές διαφοροποιήσεις και σπέρνει στο πέρασμα του άφθονη καχυποψία.
Η – μάλλον άκαιρη – αποστολή εξωδίκου από τους 306 κατοίκους του Κάστρου, ορισμένοι απ’ τους οποίους συνυπάρχουν στην Παγχιακή, ενέτεινε την καχυποψία, η οποία άρχισε να μετατρέπεται σε λαθεμένη βεβαιότητα. Όλο και περισσότερα στελέχη της δημοτικής αρχής ασπάζονται ως ισχυρή την πιθανότητα μετεξέλιξης της Παγχιακής Επιτροπής σε μελλοντική δημοτική κίνηση. Θεωρούν ότι τόσο η διαρκή της εγρήγορση με εκδηλώσεις όσο κυρίως το γεγονός ότι στελέχη της δεν αποφεύγουν να ασκούν κριτική στη δημοτική αρχή για πράξεις ή παραλείψεις της είναι στοιχεία μεθοδευμένης σκοπιμότητας.
Στον αντίποδα, πολλά στελέχη της Παγχιακής επικροτούν μεν τις πιο πρόσφατες κινήσεις του δημάρχου Χίου, υποπτεύονται όμως ότι γίνονται παρά τη θέληση του, με το ζόρι, και θεωρούν ότι υπόγεια στη δημοτική αρχή συνεχίζει να δρα η φάλαγγα με άποψη υπέρ της άδειας κατασκευής και νέας δομής φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων.
Τα δυο περιστατικά
Το πάνω χέρι για την εξομάλυνση σ’ αυτές τις περιπτώσεις οφείλει να έχει ο πρωταγωνιστής, ο δήμαρχος. Ως τώρα δεν την επιχειρεί. Μάλλον τροφοδοτεί την καχυποψία με περιστατικά που ευλόγως δημιουργούν αντιστάσεις.
Το πρώτο καταγράφηκε στη γενική συνέλευση του Συκούση. Η Τοπική Κοινότητα είχε στήσει το χώρο με τρόπο τέτοιο, ώστε δίπλα από τους εκπροσώπους της δημοτικής αρχής να υπάρχει χώρος για εκπροσώπους της Παγχιακής Επιτροπής. Διαπιστώνοντας τη … χωροταξία ο δήμαρχος ζήτησε από τον πρόεδρο του χωριού να διαχωριστούν οι θέσεις γιατί η Παγχιακή δεν έχει θεσμική υπόσταση. Ούτε όταν κινητοποίησε τον κόσμο είχε αλλά ο Μαν. Βουρνούς πήγε. Τελικά βρέθηκε μια μέση λύση, βγάζοντας δυο καρέκλες από τη σειρά κι έτσι φάνηκε μια κάποια … απόσταση.
Το δεύτερο συνέβη όταν εκπρόσωπος της Παγχιακής έδωσε στο γραφείο προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου τις προσκλήσεις της αυριανής εκδήλωσης με Καραμπελιά – Συρίγο, για να μοιραστούν, ως είθισται, στους συμβούλους. Έκπληκτη άκουσε ότι ο Δήμος δεν έχει την υποχρέωση να μοιράζει τις προσκλήσεις της Παγχιακής και θα έπρεπε να αναλάβει μόνη της τη διανομή στους συμβούλους. Ήταν η πρώτη φορά που το γραφείο προέδρου λειτουργούσε κατ’ αυτόν τον τρόπο, είθισται όλα τα σωματεία μέσω αυτού να επικοινωνούν με την πληθώρα των δημοτικών συμβούλων. Τελικά κι εκεί έγινε παραχώρηση, με την υπόμνηση ότι είναι η τελευταία διευκόλυνση.
Το δέον γεννέσθαι
Η φοβία … εκτροπής της Παγχιακής σε δημοτική παράταξη περισσότερο βρίσκεται στη σφαίρα φαντασίας στελεχών της δημοτικής αρχής και στο κενό υπαρκτού αντιπάλου στην παρούσα φάση.
Δημοτική αρχή και Παγχιακή έχουν, εννοείται, κοινό στόχο. Την αποσυμφόρηση του νησιού. Λογικά θα έπρεπε να κάθονται στο ίδιο τραπέζι, να συζητούν και να αναζητούν λύσεις για να υπηρετήσουν τον κοινό στόχο. Εκ μέρους του Δήμου – επαναλαμβάνω έχει το μαχαίρι και το πεπόνι στη διαμόρφωση των σχέσεων – επιλέγεται ο ανταρτοπόλεμος. Λάθος επιλογή, καθοδηγούμενη από εσφαλμένη διαίσθηση. Εκτός κι αν ο στόχος δεν είναι κοινός, οπότε πια τα πάντα επιτρέπονται….
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
