Ξεχωριστή περίπτωση δημότη ο Δήμης Μυλωνάδης. Ίχνος από το ενδιαφέρον του για τα κοινά να είχε ο μέσος όρος των κατοίκων του νησιού, οι αρχές του τόπου θα ακολουθούσαν διαφορετικές πολιτικές. Κατά ένα περίεργο για την ηλικία του τρόπο και τη σωρευμένη απογοήτευση τόσων χρόνων από το γεγονός ότι συνήθως δικαιώνεται στα όσα προλέγει, δεν τα βλέπει μολαταύτα υλοποιήσιμα, βρίσκει τη διάθεση και το χρόνο να χώνεται παντού. Για την ακρίβεια, ως ενεργός πολίτης με όλη την έννοια της λέξης, βρίσκει τον τρόπο να εξωτερικεύει όσα ο μέσος νους αντιλαμβάνεται αλλά συνήθως τα καταπίνει. Από λύσεις για το υδρευτικό και τους δρόμους μέχρι τα αντιπλημυρικά και την προοπτική του Θόλους. Είναι λογικό να έχει – και να εκφράζει κανείς – άποψη επί παντός επιστητού; Σ’ αυτό το ερώτημα η κοινωνία δεν έχει δώσει ακόμα απάντηση κι είναι ένας από τους λόγους που πολλοί βλέπουν με μισό μάτι την κινητικότητα του.
Υστεροβουλία όμως οι προσπάθειες του δεν διαθέτουν. Δεν κερδίζει κάτι παραπάνω ο Δήμης αν βρούμε τον τρόπο να διαχειριζόμαστε καλύτερα τα υδατικά μας αποθέματα από ό,τι ο μέσος Χιώτης. Η δε τεχνική του εμπειρία σε σημαντικά ιδιωτικά έργα του επιτρέπει να συγκρίνει τις τακτικές της ιδιωτικής πρακτικής από τη δημόσια, να αντιλαμβάνεται πως συνήθως υπάρχει χαώδης διαφορά και εκεί πια να ξεσπάει.
Που χάνει το δίκιο του; Ενώ κατά καιρούς άπαντες έχουν συμφωνήσει με τις θέσεις του, διακατέχεται από μεγάλη βιασύνη. Απαιτεί εδώ και τώρα ενέργειες σε μια χώρα κι ένα νομό με πολύ διαφορετικές από τον ίδιο ταχύτητες. Να, για παράδειγμα, δική του πρωτοβουλία ήταν η συζήτηση που έγινε για τους δρόμους, με την προφορική συναίνεση πολλών φορέων του νησιού πριν λίγες μέρες στο Ομήρειο. Σωστή, γιατί στην άσφαλτο συνεχίζουμε αδιάφορα να θυσιάζουμε ζωής, φαίνονταν όμως καθαρά ότι ήταν βιαστική. Στο τέλος είχε πολύ μικρή συμμετοχή και φάνηκε σαν ένα one man show, με τους λιγοστούς συμμετέχοντες να τοποθετούνται και το Δήμη να απαντά.
Του τα λέω κατ’ ιδίαν όλα αυτά γιατί πιστεύω ότι, αν υπήρχε μια εξουσία που θα μπορούσε να βρει … το κουμπί του, να ενσωματώσει τη ζωντάνια του και τη γνώση του, θα έβρισκε στο πρόσωπο του έναν ιδανικό άμισθο σύμμαχο. Του έλεγα και τις προάλλες σωστή η σκέψη για το δημόσιο διάλογο για τους δρόμους, απαιτείται όμως καλύτερη οργάνωση και ωρίμανση της διαδικασίας.
Τα γράφω σήμερα και δημόσια γιατί δεν θέλω ο Δήμης να απογοητευτεί. Πρέπει, εξίσου ώριμα με την ηλικία του, να εντοπίσει τη μέση οδό, που θα καταστήσει τις απόψεις του από συγκρουσιακές για τις κάθε λογής εξουσίες, χρήσιμες για όλους μας.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
