‘’Ζήσε μαύρε μου να φας το Μάη τριφύλλι’’ αλλά ο μαύρος που θα έχει όλα τα δοντάκια του γιατί δεν τα χρησιμοποιεί δε θα ζήσει και τα δοντάκια του θα τα έχει μόνο για να κάνει μια πολύ ωραία νεκροκεφαλή.
Το 2022 λένε ότι με τη δόση θα δούμε φως. Μέχρι τότε ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού που μια ζωή δούλευε αλλά του πήραν αυτά που πλήρωνε με ιδρώτα για να εξασφαλίσει τα περήφανα γηρατειά, θα κρατά τη ψυχή του με τα δόντια και θα μετοικήσει χωρίς να δικαιωθεί. Στο διάστημα αυτό οι πολλοί θα έχουν ψιλοσυνηθίσει στην κατάντια τους και για να συνηθίσουν εντελώς, θα τους ζητήσουν άλλα δέκα χρόνια υπομονή για να σταθεροποιηθεί η ανάπτυξη. Έτσι συνήθισαν τους Μπαγκλαντλεζους και τους λοιπούς που έχουν ρυθμούς ανάπτυξης 15% και πλήρη εργασιακή απασχόληση, γιατί δεν εντυπωσιάζονται πια από τα κουρέλια τους, ούτε από το θάνατο του διπλανού εντυπωσιάζονται γιατί για κανέναν δεν έχει πλέον αξία η ανθρώπινη ζωή.
Αποφασιστικό πλήγμα στην ευζωία του αναπτυγμένου κόσμου εδόθη με την τεχνολογική ανάπτυξη των υποανάπτυκτων που είναι συνηθισμένοι να παράγουν με μία χούφτα ρύζι που το ανακυκλώνουν δύο φορές. Η Νόκια, η Σήμενς και οι άλλες πάντα θα χρειάζονται τα φθηνά εργατικά χέρια των ‘’γουρουνιών του Νότου’’ για να αντιμετωπίζουν τον αδυσώπητο ανταγωνισμό αλλά και πάλι το μέλλον των λαών του δυτικού κόσμου θα είναι επισφαλές.
Η εξαθλίωση λοιπόν ήρθε στην Ελλάδα όχι μόνο για να μείνει , αλλά και για να απλώσει στις παραπαίουσες οικονομίες της Ιταλίας, της Γαλλίας και αργότερα της Γερμανίας, και γρήγορα να συμπεριλάβει την Αμερική. Δυστυχώς το πολιτικοοικονομικό σύστημα του πλανήτη αντί να αναχαιτίσει την οικονομική κρίση συντελεί στην επιδείνωσή της γιατί γέρασε πλέον και δυσλειτουργεί. Δυσλειτουργούν όμως και τα μυαλά των ηγετών του πλανήτη μας γιατί δεν μιμούνται τους φεουδάρχες της Ευρώπης που παραδέχθηκαν τις νέες ιδέες του ηττημένου αντιπάλου Μ. Ναπολέοντα και εφάρμοσαν τον 19ον αιώνα τον καπιταλισμό.
Στα μέσα του 20ου ενήλικες πια, προσπαθούσαμε να διαβλέψουμε πως θα είμαστε εμείς, τα παιδιά και τα εγγόνια μας στον 21ο. Πόνο, δάκρυ και εξευτελισμό της ανθρώπινης οντότητας διαβλέψαμε και ευχηθήκαμε αν επαληθευτούμε να μην προφθάσουμε να μεγαλώσουμε για να δούμε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας τσακισμένα από την ανεργία και την ένδεια, ρακένδυτα και αποστεωμένα να είναι μπουλούκι μπροστά στην πόρτα του επενδυτή και να εκλιπαρούν για ένα κομμάτι ψωμί.
Τώρα βλέπουμε τις λιποθυμίες των παιδιών, τις αυτοκτονίες των υπαλλήλων και των επιχειρηματιών, νοικοκυραίους να τρώνε τα σκουπίδια των κάδων και είμαστε ακόμη στην αρχή. Ζήσαμε για να δούμε τη αδύναμη λόγω κρίσης αξιών κοινωνία μας ανίκανη για να αντισταθεί. Ζήσαμε για να δούμε με την μετανάστευση, την υπογεννητικότητα των Ελλήνων και την γονιμότητα των Οθωμανών, την ‘’όμορφη και παράξενη πατρίδα’’ μας να εξαφανίζεται από το χάρτη της γης. Αν είναι να δούμε με τη δόση μας μια τέτοια ανάπτυξη, ας πιαστούμε καλύτερα από τα χέρια και ας χορέψουμε στα μπαλκόνια μας του Ζαλόγγου το χορό.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.