Την περπατησιά των Χωρών και των Εθνών την καθιστά πιο ευδιάκριτη το ίχνος που έχουν χαράξει ιστορικά γεγονότα που τις αφορούν. Αυτά λειτουργούν σαν λυχνάρια για να αποφεύγεις τις κακοτοπιές.
Διαχρονικό και δυσεπίλυτο το πρόβλημα της Χώρας μας με την Τουρκία. Σταματημό δεν έχουν τα προβλήματα. Είναι σαν ανίατη αρρώστια που δυστυχώς πρέπει να μάθεις να ζεις μαζί της.
Η Τουρκία επαναληπτικά εμφανίζει τα ίδια συμπτώματα: Μεγαλοϊδεατισμό, υπεροψία, ευτελισμό της διεθνούς νομιμότητας, επιθετικότητα.
Ο Κεμάλ αποδέχθηκε τα όρια που του καθόρισαν οι νικητές της πρώτης μεγάλης αναμέτρησης σκεπάζοντας το Οθωμανικό παρελθόν με κουβέρτα την Συνθήκη της Λωζάννης.
Οι διάδοχοί του, τον ‘’χυλό’’ από την αντιπαράθεση δυνάμεων στις παραμονές και κατά την διάρκεια της δεύτερης μεγάλης αναμέτρησης τον εξέλαβαν ως ευκαιρία ικανοποίησης των αναθεωρητικών τους βλέψεων. Έπαιζαν με όλους και μετατόπιζαν πλευρά ανάλογα με τις εξελίξεις.
Όταν ο Μουσολίνι έφαγε τα μούτρα του από τους Έλληνες στην Αλβανία οι Τούρκοι ζήτησαν τον έλεγχο των Βαλκανίων, ακολούθως το ’41 διεκδίκησαν πιεστικά την Χίο, την Λέσβο, την Σάμο και τα Δωδεκάνησα, φυσικά την Κύπρο αλλά και την ευρύτερη περιοχή της Μοσούλης, υπονόμευαν την κυριαρχία της Αιγύπτου (από τότε υπήρχε η μουσουλμανική αδελφότητα) και τα αραβικά έθνη έχοντας πάντοτε βλέψεις και για τον έλεγχο των τουρανικών φύλων του Καυκάσου.
Απ’ όσα μαξιμαλιστικά διεκδικούσε η Τουρκία κατάφερε να πάρει από τους Γάλλους την περιοχή της Αλεξανδρέττας και την μόνιμη ‘’συμπάθεια’’ Γερμανίας.
Αν και διαχρονικός ταραξίας της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων, του Καυκάσου, της Ανατολικής Μεσογείου κ.ά.. μέχρι τώρα η θέση της ενισχύεται από τις ασταθείς σχέσεις Δύσης και Ρωσίας.
Το διαταραγμένο τοπίο των τελευταίων δεκαετιών στις γεωπολιτικές ισορροπίες της ευρύτερης περιοχής ενεθάρρυνε ξανά την Τουρκία να αποτολμήσει την ικανοποίηση των ‘’αλησμόνητων’’ ηγεμονικών φιλοδοξιών της.
Προετοιμαζόταν, δεν το έκρυβε και η Ελλάδα παρόλο που το ένοιωθε δεν συνεγειρόταν. Το γιατί απαντάται εύκολα από τον καθένα.
Μέχρι σήμερα δύο πράγματα, κυρίως, συγκρατούσαν απονενοημένες εις βάρος της Χώρας μας ενέργειες: Η θέση μας στην Ευρώπη και η αποφασιστικότητα κυρίως των ενόπλων δυνάμεων.
Ο ‘’κόμπος έχει φτάσει στο χτένι’’, η Ελλάδα ευρίσκεται αντιμέτωπη με πραγματική επικίνδυνη εθνική απειλή.
Ο Πρόεδρος Ερντογάν έχει σπρώξει πολλά στην ‘’πράσινη τσόχα’’, τα ζάρια κουδουνίζουν στην φούχτα του, θα τα ρίξει; Το προσωπικό του διακύβευμα είναι μεγάλο και από τα κέρδη και από την ζημιά. Τα ‘’ποσά’’ που ρισκάρει είναι τεράστια αλλά και οι παίκτες που έχει ‘’τσιτώσει’’ πολλοί και μεγάλοι.
Η αμετροέπεια της Τουρκίας έχει ξεπεράσει τα όρια της ανοχής των ΗΠΑ, του Ισραήλ, της Αιγύπτου, των Αραβικών χωρών, της Γαλλίας και από τις εξελίξεις στον Καύκασο δεν ξέρουμε αν θα αντέξει η κρούστα της ρωσοτουρκικής λυκοφιλίας.
Ο διπλωματικός μαραθώνιος της Κυβέρνησης ενίσχυσε την θέση της Ελλάδας αλλά δεν φτάνει, χρειάζεται πανεθνικός συναγερμός.
Η σημερινή συγκυρία με τόσες ισχυρές χώρες ταυτόχρονα απέναντι στην Τουρκία δημιουργεί ισχυρό παράγοντα στήριξης. Οι λαοί και οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών μάς ‘’μετρούν’’.
Υπαναχώρηση από τις ‘’κόκκινες’’ γραμμές και παραχώρηση έστω και ελάχιστης κάθε έννοιας εθνικής κυριαρχίας οφείλουμε να την αποφύγουμε με κάθε θυσία.
Τυχόν χαλάρωση της αποφασιστικότητας μας θα οδηγήσει την Ελλάδα σε καταστροφική διεθνή ανυποληψία.
Σταύρος Γ. Μιχαηλίδης
Υποναύαρχος (ε.α.) Λ.Σ
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
