Ελάχιστα εικοσιτετράωρα πριν τις κρίσιμες εκλογές της Κυριακής 6 Μαίου 2012, αισθάνομαι την ανάγκη, ως ενεργός πολίτης, να καταθέσω δημόσια κάποιες σκέψεις-απόψεις, οι οποίες, επ' ουδενί αποτελούν υπόδειξη ή προτροπή στήριξης συγκεκριμένου κόμματος.
'Αλλωστε, η απογοήτευση, η πικρία, η αγανάκτηση, η οργή και ο θυμός, αν και κάκιστοι σύμβουλοι, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν μεγάλη μερίδα πολιτών να επιλέξουν και να στηρίξουν με την ψήφο τους κόμμα με κριτήρια κάθε άλλο παρά ιδεολογικά ή αμιγώς πολιτικά. Θα είναι ψήφος “τιμωριτική”. Η τιμωριτική ψήφος, ως επιλογή, έχει υπόβαθρο κυρίως το συναίσθημα και λιγότερο τη λογική.
Μας ενδιαφέρει να τιμωρήσουμε τον θεωρούμενο ως κύριο αίτιο των προβλημάτων μας, παραβλέποντας ότι πιθανά έτσι θα αυτοτιμωρηθούμε κι' εμείς αν η τελική επιλογή, αντί για κάτι καλύτερο, μας φέρει σε δυσχερέστερη θέση.
Ο θυμωμένος, ο προσβεβλημένος ή ο ατιμωμένος που γίνεται δολοφόνος, τελεί το έγκλημα ως “τιμωρός” εν γνώσει του ότι μάλλον θα καταλήξει στη φυλακή χάνοντας την ελευθερία του. Γι' αυτό ισχυρίζομαι ότι, το θυμικό, είναι κακός σύμβουλος.
Είναι άξιο αναφοράς ότι, μεγάλο τμήμα παλαιών οπαδών και ψηφοφόρων-ακόμη και στελεχών- των δύο (πρώην) μεγάλων κομμάτων, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, στρέφονται προς άλλους κομματικούς σχηματισμούς, ακόμη και ακραίους, δηλώνοντας απροκάλυπτα ότι δεν μετακινούνται λόγω ιδεολογίας αλλά απλά και μόνο για να “τιμωρήσουν” αυτούς που πίστεψαν και στήριξαν περίπου τέσσερις δεκαετίες
Αυτούς δηλαδή που ήταν “καλοί” όταν μοίραζαν “δώρα και δωράκια” με δανεικά και τώρα έγιναν “κακοί” διότι όχι μόνο δεν μπορούν να μοιράσουν και άλλα, αλλά κόβουν μισθούς και συντάξεις, αυξάνουν φόρους και ανεργία, από τη μια λόγω οικονομικής κρίσης κι από την άλλη λόγω κατάρρευσης του αντιπαραγωγικού υπερκαταναλωτικού οικονομικού μοντέλου της Χώρας μας.
Δεν αντιλέγει κανείς ότι οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν πολιτικά. 'Ενας τρόπος τιμωρίας είναι και η ψήφος.
Αν όμως η ψήφος-τιμωρός, οδηγήσει σε πλήρη κατάρρευση του λεγόμενου μεσαίου πολιτικού χώρου, τότε είναι πιθανό, η πολιτική ενδυνάμωση των άκρων, να φέρει τη σύγκρουσή τους με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για μια Χώρα όπως η Ελλάδα που βιώνει μια πρωτοφανή οικονομική κρίση, και ταυτόχρονα έχει ΑΝΟΙΚΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ (Κυπριακό, Αιγαίο, Θράκη, Σκοπιανό, λαθρομεταναστών).
Είναι άξιο προσοχής ότι, τα δύο κόμματα της μεταπολίτευσης που κυβέρνησαν ως σήμερα την Πατρίδα μας καλύπτοντας με συμπαγείς εκλογικές δυνάμεις τον μεσαίο χώρο (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ), μπόρεσαν να αποτελέσουν αποτελεσματικό ανάχωμα μεταξύ των άκρων που δυσκολεύτηκαν να μεγενθυνθούν τόσο, ώστε να γίνουν απειλητικά για την ίδια τη Δημοκρατία μας (έστω στρεβλή) και την αδιατάρακτη κοινωνική συμβίωση. 'Ηδη τα άκρα μεγενθύνονται. Οι πρώτες συγκρούσεις τους είναι καταγεγραμμένες. Το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται. 'Οσοι δεν το αντιλαμβάνονται εθελοτυφλούν.
Ανεξάρτητα του τί θα αναδείξει η κάλπη την προσεχή Κυριακή, μόνη ελπίδα για να αποφευχθούν τα χειρότερα, είναι η πολιτική και κομματική ανασυγκρότηση του μεσαίου χώρου. Οι συνειδητοί πολίτες-ψηφοφόροι αυτού του πάντα χρήσιμου χώρου, θα πρέπει να εκφραστούν από σύγχρονους δημοκρατικά οργανωμένους κομματικούς σχηματισμούς οι οποίοι, ανεξάρτητα από ονομασία (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ ή οτιδήποτε άλλο) θα πρέπει:
α) να υπηρετούν ΜΟΝΟ την Πατρίδα στα πλαίσια της Ενωμένης Ευρώπης.
β) να σέβονται απόλυτα τον πολίτη και το δημόσιο χρήμα και
γ) να μπορούν-αν χρειάζεται-να συνεργάζονται.
Καλή ψήφο λοιπόν την προσεχή Κυριακή.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
