Εδώ και χρόνια η Βουλή νομοθετεί μέσω τροπολογιών. Τροπολογίες για τις οποίες, συνήθως, δε γίνεται ουσιαστική συζήτηση. Ο προτείνων Υπουργός συνήθως έχει ένα με δύο λεπτά χρόνο να την παρουσιάσει. Μετά δε δίνεται ουσιαστικά στους Βουλευτές η δυνατότητα να την μελετήσουν και να απαντήσουν. Αυτή είναι μια χρόνια παθογένεια. Τώρα όμως το πρόβλημα παράγινε. Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής είναι ο τίτλος όλων σχεδόν των νομοσχεδίων να τελειώνει με την φράση «και άλλες διατάξεις», ώστε να μην προκληθούν ενστάσεις αντισυνταγματικότητας.
Ένα νέο... κόλπο είναι η κατάθεση της τροπολογίας στη διαδικασία κύρωσης μιας διεθνούς ή διακρατικής συμφωνίας. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται όλες οι... «ενοχλητικές» φωνές καθώς η Βουλή αποφασίζει την ψήφισή τους με τη διαδικασία της περιορισμένης συζήτησης. Σε αυτήν προβλέπεται από τον Κανονισμό να μετέχουν μόνο o αρμόδιος Υπουργός, οι εισηγητές, και οι ειδικοί αγορητές υπό την προϋπόθεση ότι διατύπωσαν αντιρρήσεις στην αρμόδια επιτροπή, όπου δεν υπήρχε η τροπολογία!
Στην ίδια κατηγορία με τις ενοχλητικές φωνές είναι πάρα πολλές φορές και Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ). Για να αποφευχθεί η κοστολόγηση των προτάσεων από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ) και η κατακραυγή του Σώματος για τις Υπουργικές τροπολογίες, τα μέλη της Κυβέρνησης ζητάνε από βουλευτές να καταθέσουν αυτές ως δικές τους, ως βουλευτικές δηλαδή τροπολογίες.
Για να είμαστε όμως δίκαιοι, και το σημειώνω αυτό με την εμπειρία 30 μηνών ως Υφυπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, πολλές φορές χρειάζεται να αντιμετωπίσεις ένα επίκαιρο θέμα, το οποίο δε δικαιολογεί να προσφύγεις στην κανονική νομοθετική διαδικασία διότι θα ήταν επίπονο και χρονοβόρο, ειδικά για θέματα ήσσονος σημασίας. Παραδείγματος χάρη χρειάζεται να αλλάξει κάποια προθεσμία, κάποια σύνθεση επιτροπής κ.ο.κ.
Προτείνω λοιπόν, αντί για τροπολογίες να θεσμοθετηθεί μια νέα διαδικασία, την ονομάζω εδώ διαδικασία «ήσσονος νομοθέτησης», για θέματα -ας μου επιτραπεί ο χαρακτηρισμός- δευτερεύουσας σημασίας, η οποία θα λειτουργεί ως εξής:
Η πρόβλεψη ήδη υπάρχει στο άρθρο 108 του Κανονισμού, το οποίο προβλέπει ότι τα Νομοσχέδια και οι προτάσεις νόμων, που γίνονται ομοφώνως δεκτά ή με πλειοψηφία τεσσάρων πέμπτων (4/5) του όλου αριθμού των μελών της αρμόδιας διαρκούς επιτροπής, ψηφίζονται από τη Βουλή χωρίς συζήτηση. Πιθανότατα να χρειαστούν κάποιες επιπλέον διατάξεις να περιληφθούν στον Κανονισμό για την υλοποίηση της πρότασης αυτής.
Ιδιαίτερα σήμερα και λόγω της πολυδιάστατης κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα μας πρέπει να διαφυλάξουμε πάση θυσία τη δημοκρατική λειτουργία του Κοινοβουλίου. Ο σεβασμός στους θεσμούς, η ενίσχυση της διαφάνειας και η ουσιαστική αναβάθμιση του ρόλου των βουλευτών είναι ο μόνος δρόμος για να βγούμε από τα σημερινά αδιέξοδα. Είναι ο μόνος ασφαλής δρόμος για να ανακτηθεί η αξιοπιστία του πολιτικού κόσμο
* Αναδημοσίευση από τη huffingtonpost.gr
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
