Ας σταματήσουμε επιτέλους να στοχοποιούμε ανθρώπους και να ασχολούμαστε με τα μικρά, όταν μας πνίγουν τα μεγάλα προβλήματα!
Ο Χιώτης το έχει στο αίμα του να δίνει μεγάλη σημασία στον ψίθυρο και στο κουτσομπολιό και να αγνοεί ή να παραβλέπει τα μεγάλα προβλήματα από τα οποία εξαρτάται η επιβίωσή του. Πίστευα ότι με τα χρόνια θα αφήναμε πίσω τις παλιές κακές συνήθεις του παρελθόντος, που λειτουργούν διχαστικά στις μικρές κοινωνίες και δημιουργούν θύματα! Όμως, ορισμένα πράγματα τα έχουμε φαίνεται βαθιά ριζωμένα στο DNA μας και αναμεταδίδονται από γενιά σε γενιά ως κληρονομικά μεταδιδόμενη νόσος!
Δεν ζω στη Χίο. Αλλά όπου και αν ευρίσκομαι, όπου και αν ταξιδεύω, η καρδιά μου χτυπά σε ρυθμούς που μου θυμίζουν πάντα τη Χίο.
Ξυπνώ το πρωί και σκέφτομαι τη Χίο και το αγνάντεμα που έκανα όταν ήμουν παιδί, από το γιαλουδάκι του Καστέλλου στα απέναντι παράλια της Μικράς Ασίας. Και αυτό δεν μπορώ να το ξεπεράσω ακόμη και μέχρι σήμερα! Αλλά κάποιες ειδήσεις, κάποια γεγονότα που συμβαίνουν στον τόπο μας και τα μαθαίνω, με στενοχωρούν και με πληγώνουν!
Αυτή την εποχή οι Χιώτες στις κατ´ιδίαν συζητήσεις τους ασχολούνται με τρόπο υπερβολικό με κάποια θέματα που προκάλεσε ο ψίθυρος και το κουτσομπολιό στο νησί μας, φρούτα και τα δύο που ευρίσκονται σε αφθονία στον τόπο της... φαιδράς πορτοκαλέας!
Ένας συμπολίτης μας, έθεσε τέρμα στη ζωή του για λόγους που γνωρίζει μόνον ο Θεός και η αδύναμη ψυχούλα του, που δεν άντεξε προφανώς όλα αυτά που ακούμε να γίνονται ερήμην ημών στην χώρα μας.
Και αντί να συνοδεύσουμε αυτό τον αδόκητο θάνατο με ένα καρδιόβγαλτο… «ο Θεός συγχωρέστον», που βιάστηκε να φύγει από τη ζωή με αυτό τον τρόπο, εμείς επιλέγουμε να διανθίσουμε το τραγικό από μόνο του συμβάν, με τερατογενέσεις φημών και αθλιοτήτων, που σπιλώνουν τη μνήμη ενός ανθρώπου που ποτέ δεν έδωσε αφορμές για τέτοιου είδους κουτσομπολιά και δημιουργούν ανήκεστο ηθική βλάβη στους εναπομείναντες οικείους του, στη χήρα σύζυγό του και στα αθώα παιδιά του! Μα από πότε οι Χιώτες γίναμε τόσο άσπλαχνοι αλλά και τόσο εμπαθείς και χαιρέκακοι; Τί μας φταίνε τα αθώα παιδιά; Δεν τα φτάνει η ορφάνια τους; Πρέπει να έχουν να αντιμετωπίσουν και τη δική μας κακότητα και μιζέρια; Έλεος!
Το δεύτερο που με στενοχώρησε και με αηδίασε, είναι η παραφιλολογία που αναπτύσσεται τις τελευταίες ημέρες για ένα δημόσιο πρόσωπο της τοπικής μας κοινωνίας επειδή εντοπίστηκε το όνομά του μέσα σε μία ιστοσελίδα η οποία ειδικεύεται σε ιδιαίτερες ερωτικές προτιμήσεις. Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Τι ανθρωποφαγία είναι αυτή; Τί απαράδεκτες μεθοδεύσεις είναι αυτές, που θέλουν να βλάψουν και να στοχοποιήσουν ηθικά ανθρώπους πετυχημένους επαγγελματικά και με δημόσια παρουσία στα κοινά του νησιού.
Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω!
Και πού στοχεύουν οι εξοντώσεις αυτού του τύπου; Στον εξοστρακισμό των στοχοποιημένων; Μα από πότε οι Χιώτες γίναμε τόσο ηθικοί ώστε να μη σηκώνουμε μύγα στο σπαθί μας; Η μήπως είμαστε τόσο εκδικητικοί;
Θυμάμαι ότι σε μία εποχή που ήμουν μικρό παιδί, μαθήτης των πρώτων τάξεων Γυμνασίου, επέλεξα να κάνω Αγγλικά σε έναν αείμνηστο σήμερα μεγάλο Χιώτη, που παραμένει ζωντανός στις συνειδήσεις μας μέσα από το έργο που μας άφησε ως κληρονομιά. Ποτέ δεν σκέφτηκα ή δεν φοβήθηκα τότε την παγκοίνως γνωστή ιδιαίτερη κλήση του. Και κανείς δεν βρέθηκε να μου πει κάτι κακό και ενοχοποιητικό. Αντιθέτως! Όλοι παραδεχόμασταν, χωρίς τσιτάτο και ετικέτες, τις γνώσεις και το σπινθηροβόλο πνεύμα του.
Και η Ελλάδα της εποχής εκείνης αλλά και η Χίος, ήταν ακόμη στενόκαρδη και μικρόμυαλη και καθόλου ανοιχτή στο διαφορετικό.
Αλλά τώρα; Σήμερα που θα έπρεπε να είμαστε όλοι μαζί μία γροθιά, μπροστά στην μεγάλη απειλή που δέχεται η πατρίδα μας, εμείς ψάχνουμε θύματα μέσα στα ίδια μας τα σπλάχνα. Ας αφήσουμε επιτέλους τα μικρά και ας ασχοληθούμε με τα σημαντικά και τα καίρια που ταλαιπωρούν πραγματικά την κοινωνία μας. Αν δεν κάνουμε κάτι τώρα, αύριο θα είναι αργά.
Ας αφήσουμε, λοιπόν, την ψυχή του άτυχου συμπολίτη μας να αναπαυθεί απαλλαγμένη από τις έριδες και τις αθλιότητες που γεννά το ανθρώπινο μυαλό μας ακόμη και για λόγους αυτοψυχοθεραπείας. Και ας δώσουμε το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και της αυτοδιάθεσης σε κάθε άνθρωπο που αποφάσισε να ζήσει την ζωή που επέλεξε και του ταιριάζει.
Ας πάψουμε να είμαστε μικροί μέσα στον μικρό τόπο μας. Αλλιώς εχθρός μας είναι ο κακός εαυτός μας. Think big to being big!
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
