Από την πορεία μου ως μηχανικός και πολίτης έχω αντιληφθεί τα πιο κάτω, που κρίνω ότι πρέπει να τα γνωστοποιήσω, μήπως και σιγά - σιγά ο τόπος και οι πολίτες περάσουν από τον αστερισμό της απελπισίας σ’ αυτόν της βάσιμης ελπίδας.
Γνωρίζω την Πολεοδομία από το 1958 μέχρι σήμερα, που, αν και δεν εργάζομαι ως μηχανικός, την επισκέπτομαι λόγω των ενδιαφερόντων μου.
Τότε, με ελάχιστους υπαλλήλους (2 μηχανικούς και ένα διοικητικό) και κάποιους ακόμη στη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών που συστεγάζονταν, έφθασαν να εκδίδονται μέχρι 1.500 άδειες το χρόνο και να εκτελούνται Δημόσια Έργα όχι ευκαταφρόνητα σε μέγεθος. Σήμερα, με 800 ή και περισσοτέρους υπαλλήλους σε Δήμο και Περιφέρεια, με οικονομικούς πόρους απίστευτου μεγέθους για σχεδιασμό και έργα, το αποτέλεσμα που έχει προκύψει μέχρις στιγμής δε νομίζω ότι δίνει ελπίδες ανάπτυξης και απασχόλησης.
Ο σχεδιασμός για καθαρό και πόσιμο νερό έχει αποτύχει παταγωδώς και η υποχρεωτική ενημέρωση των πολιτών για την ποιότητα του νερού έχει υποκατασταθεί από πονηρή παραπληροφόρηση, με ζημιά της υγείας μας.
Τα οδικά έργα έχουν αποδείξει την ανεπάρκεια του σχεδιασμού και της κατασκευής τους (περιφερειακός, Κοντυλόπος, κόμβοι, δρόμος Καρδαμύλων).
Το ίδιο θα αποδειχθεί σύντομα για τα αντιπλημμυρικά της Σκύλλας στο Βαρβάσι και την Απλωταριά, μια και για το πρώτο ο Δήμος σιωπηρά(!) χάλασε και ξανακατασκεύασε τον υπάρχοντα μισοφραγμένο κεντρικό αγωγό (!) και το δεύτερο γιατί γίνεται χωρίς τις απαιτούμενες μελέτες.
Ήρθε και η αναμενομένη, έστω και μικρή, μείωση προσωπικού Δήμου και Περιφέρειας, που είχε σαν αποτέλεσμα τα κροκοδείλια δάκρυα των συνδικαλιστών και τις απειλές παραίτησης των αιρετών σε περίπτωση που πραγματοποιηθούν οι μετατάξεις και πιθανά κάποιες απολύσεις, λες και οι πολίτες δε γνωρίζουν την «αποδοτικότητα» ορισμένων από τους υπαλλήλους.
Οι αιρετοί που απειλούν να παραιτηθούν είναι οι ίδιοι που έκαναν σημαία τους διορισμούς από το παράθυρο, με αντάλλαγμα την επικράτηση τους με εντυπωσιακά ποσοστά, για τα οποία κομπορρημονούν, άσχετα από την μπαχαλοποίηση της εικόνας της πόλης και την υποβάθμισή της.
Την εποχή των πολιτικών μπουζουκιών και των σπασιμάτων, που μας έφεραν στο σημερινό χάλι, διαδέχθηκε η πληρωμή του λογαριασμού από δικαίους και αδίκους.
Όμως, οι ελπίδες για ανάκαμψη είναι πολλές:
Η πρώτη: Να αλλάξουμε και να γίνουμε από υπάκουοι υπήκοοι καλύτεροι και σωστότεροι πολίτες, φτιάχνοντας τη συμπεριφορά μας και την πόλη μας πραγματικά Ευρωπαϊκές για να προσελκύουμε κι όχι να διώχνουμε τους επισκέπτες, σχεδιάζοντας και κατασκευάζοντας σωστά και καλαίσθητα έργα.
Η δεύτερη: Να συνεργασθεί η κοινωνία, οι φορείς και ο Δήμος με το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου, ώστε με τη βοήθεια και του τελευταίου ο προστατευμένος κεντρικός λιμένας μας να αξιοποιηθεί άμεσα και συνολικά: ως χώρος εξυπηρέτησης πλοίων ακτοπλοΐας , κρουαζιερόπλοιων, θαλαμηγών και ιστιοφόρων με τεράστια προστιθεμένη αξία στην τοπική οικονομία και εργασία (π.χ.. θέσεις εργασίας για τη φύλαξη και συντήρηση των ελλιμενισμένων πλοίων, αγορές τοπικών προϊόντων και παροχής υπηρεσιών κ.λπ.).
Τρίτη: Να αξιοποιήσει ο Δήμος Χίου το οικόπεδο 500 στρεμμάτων που «κληρονόμησε» από το Σχολικό Ταμείο Δήμου Χίου στην περιοχή του Θόλους, προσφέροντας, υπό προϋποθέσεις, στο Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου για Ναυτική Εκπαίδευση- Παιδεία – Εργασία και Κατοικία, σπουδαστών, καθηγητών και στελεχών ναυτιλιακών επιχειρήσεων, δημιουργώντας το μοναδικό ναυτιλιακό πάρκο στην Ευρώπη, με απίστευτες δυνατότητες παραγωγής τοπικού και εθνικού πλούτου.
Υ.Γ.: Σε επόμενο σημείωμα θα αναφερθούν πρόσθετες εφαρμόσιμες ιδέες που θα κρατήσουν τους νέους μας στο νησί με συνθήκες αντάξιες των σπουδών και της αξιοσύνης τους.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
