Τα μυστικά του μαστιχιού….

Διάβασα με ιδιαίτερη προσοχή την απάντηση του προέδρου της ΕΜΧ, κου Μονίαρου σε άρθρο μου, που δημοσιοποιήθηκε στις 25/11/2014, με θέμα την πρόταση μου για ορισμό «Ρήτρας  Τιμής παραγωγού» αλλά και της αναφοράς μου στον τρόπο Διοίκησης του οργανισμού που αφορά την ΕΜΧ.

Αυτό που βασικά μου έκανε τεράστια εντύπωση, και πιστέψτε με, αδυνατώ να κατανοήσω ακόμα και τώρα, είναι η ευκολία, με την οποία ο Πρόεδρος της ΕΜΧ, δημοσιοποίησε ευαίσθητα εταιρικά δεδομένα, σε μια προσπάθεια να καλύψει την έλλειψη επιχειρημάτων, και την αδυναμία του, να απαντήσει δημόσια στην πρόταση μου, αφού σε επίπεδο Διοικητικού Συμβουλίου, μπορεί πολύ εύκολα και με ένα εξαιρετικό τρόπο, σε ποσοστό τουλάχιστον 80%,να πείθει την πλειοψηφία των μελών του Δ.Σ, να ψηφίζει η να καταψηφίζει κατά το δοκούν, σε αντίθεση με εμένα, που αδυνατώ να πείσω, για τα αυτονόητα.

Δεν θα ασχοληθώ με το τι έγινε στο παρελθόν, όπως μακροσκελώς αναφέρεται ο Κος Μονίαρος, ούτε και θα παραθέσω πολύπλοκες οικονομικές αναφορές για να αποδείξω αυτά που εύκολα αποδεικνύονται. Θα επικεντρωθώ σε θέματα, τα οποία αποτελούν και το ζητούμενο για έναν οργανισμό στο τι πράττουμε σήμερα και πως προετοιμάζουμε το αύριο.

Με την παρούσα διοικητική πρακτική, όπως εφαρμόζεται από την ΕΜΧ, και έχοντας άγνοια της μεθοδολογίας που ακολουθείται από άλλους προηγμένους, στην χάραξη, και την υλοποίηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, οργανισμούς, δεν έχει γίνει ακόμα αντιληπτό σε εμάς, ότι στην παρούσα κατάσταση, υστερούμε σημαντικά και ότι θα έπρεπε ήδη :

• να έχουμε χαράξει το επιχειρησιακό και επενδυτικό μας πλάνο, σε ορίζοντα πενταετίας, 
• να έχουμε κινηθεί πάνω σ’ αυτό, με συγκεκριμένους υλοποιήσιμους και μετρήσιμους στόχους,
• να έχουμε θέσει σε εφαρμογή τις συγκεκριμένες παραμέτρους, και τους προϋπολογισμούς που θα μας οδηγήσουν, στον βραχυπρόθεσμο και μετέπειτα στον μακροπρόθεσμο στόχο μας
• να έχουμε ήδη  δεσμεύσει  το ανθρώπινο δυναμικό το οποίο θα φρόντιζε στην υλοποίηση του συγκεκριμένου προγράμματος.

Λυπάμαι που το λέω, αλλά όλα αυτά δεν έχουν γίνει, και το πιο σημαντικό δεν υπάρχει καμιά προεργασία, και καμία αποχρώσα πρόθεση για να γίνουν.

Με ευχολόγια δεν ανεβαίνουν οι πωλήσεις, δεν κατακτώνται οι αγορές, δεν επιτυγχάνεται το κέρδος, και η ευημερία των παραγωγών, και των εργαζομένων του οργανισμού.

Πρακτικές του παρελθόντος, που μπορεί να λειτούργησαν, μεταπολεμικά ή μεταπολιτευτικά στην επιχειρησιακή δραστηριότητα εντός του οργανισμού, στην σημερινή κατάσταση δεν δίνουν λύσεις, και αυτό γιατί :

• Δεν είναι λύση, να αποφεύγουμε την εισαγωγή μηχανημάτων στην καλλιέργεια και στον καθαρισμό της μαστίχας, για να μην αυξηθεί η παραγωγή, όταν την ίδια ώρα, είμαστε επιδεικτικά αναποτελεσματικοί στο να παρέμβουμε σε αγορές με μεγάλη ζήτηση του προϊόντος, για να αυξήσουμε τον όγκο πωλήσεων με αντίστοιχη απορρόφηση της παραγόμενης ποσότητας. (Τουρκία)
• Δεν είναι λύση, στον βωμό της αδυναμίας, να αποκτήσουμε σύγχρονο, διοικητικό, εμπορικό, και παραγωγικό μηχανισμό, να καταδικάζεται ο παραγωγός - μέτοχος να ανταγωνιστεί μηχανήματα laser, με φωτοκύτταρα τελευταίας τεχνολογίας, την ίδια στιγμή που εδώ και 50 τουλάχιστον χρόνια η ΕΜΧ, - αν εξαιρέσουμε το ασπρόχωμα-, δεν έχει παρέμβει και δεν έχει εισαγάγει την παραμικρή τεχνολογική καινοτομία στον πρωτογενή τομέα παραγωγής και καθαρισμού της μαστίχας.
• Δεν είναι λύση η πλήρης αδυναμία σας, να αξιολογήσετε τις δομές της ΕΜΧ, και να φέρετε πρόταση για αλλαγές και αναδιοργάνωση του οργανισμού. Είναι πολύ εύκολο να διατείνεται κανείς ότι επιζητά την ποιότητα, είναι πολύ δύσκολο όμως να καταλάβει ότι η ποιότητα είναι μια αμφίδρομη σχέση, που ξεκινά από τον παραγωγό – καλλιεργητή, φτάνει μέχρι την κορυφή της διοικητικής ιεραρχίας του οργανισμού, και επιστρέφει στον παραγωγό. Εμείς εδώ ξέρουμε να φορτώνουμε μονόπαντα, τον παραγωγό, ενώ τους άλλους κρίκους της αλυσίδας τους αγνοούμε επιδεικτικά και συνειδητά.

Πάμε όμως σε πιο βατά θέματα.

Τα τελευταία 3 χρόνια η μείωση των πωλήσεων αποτελεί μάλλον, κοινό μυστικό, του οποίου η διαχείριση του περιορίζεται σε εξαγγελίες   στα χωριά περί του αντιθέτου.

Σύμφωνα με τις δημοσιευμένες Οικονομικές Καταστάσεις της ΕΜΧ, όπως αναλύονται στον παρακάτω πίνακα οι πωλήσεις την τελευταία τριετία έχουν ως εξής :

Πίνακας  1

Πηγή : Οικονομικές Καταστάσεις ΕΜΧ

Τα τελευταία λοιπόν, 2 χρόνια έχουμε συνολική μείωση πωλήσεων αξίας 1.350.307,31€, που αντιστοιχεί σε μείωση πωλήσεων ποσοστού 9,05%.

Η μείωση αυτή του τζίρου όπως είναι φυσικό, συμπιέζει τα αποτελέσματα του οργανισμού, και δεδομένου του γεγονότος ότι για τα σταθερά κόστη, η διοίκηση αποφεύγει να πάρει αποφάσεις που θα δημιουργήσουν οικονομίες κλίμακας και αποκλιμάκωση του κόστους παραγωγής, και διοίκησης, παρατηρείται το φαινόμενο τα Λειτουργικά αποτελέσματα του Οργανισμού να παρουσιάζουν ζημίες.

Η χρησιμοποίηση και ο αντιλογισμός μη λειτουργικών εσόδων, είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι Οικονομικές Καταστάσεις δεν είναι στο κόκκινο.

Πίνακας 2 : Αποτελέσματα εκμετάλευσης και Κέρδη χρήσεως 3ετίας

Όπως είχα αναλύσει και στο προηγούμενο άρθρο μου, και νομίζω αξίζει να το ξαναδούμε, στον πίνακα 3, αναλύονται διαχρονικά οι μέσες τιμές πώλησης μαστίχας από την ΕΜΧ, και οι μέσες τιμές αποζημίωσης του παραγωγού, καθώς και η αριθμητική και ποσοστιαία διαφορά μεταξύ των 2 τιμών.

Από τα δεδομένα του πίνακα 3 αποδεικνύεται  ότι δεν ευσταθεί το επιχείρημα, ότι η τιμή παραγωγού πέφτει, γιατί μειώνεται η τιμή πώλησης.

Αν το ποσό ενσωμάτωσης παρέμενε κοντά στο 81% τότε η μέση τιμή δεν θα άλλαζε.

Πίνακας 3. Ανάλυση μέσων τιμών πώλησης και μέσων τιμών αποζημίωσης παραγωγού ανά κιλό

Πίνακας 4 : Διάγραμμα μέσης τιμής αποζημίωσης μαστίχας στον παραγωγό

Με τον πίνακα 2, και το γράφημα  μπορεί εύκολα κάποιος να καταλάβει την αδυναμία του οργανισμού να ανταπεξέλθει, στις τιμές που οριοθετούνται από τον κανονισμό παραδόσεων, μιας και αν αποζημιωνόταν όπως πχ το 2011, τότε θα παρουσίαζε οικονομικές καταστάσεις με μεγάλες ζημιές.

Συμπερασματικά, και κατά την δική μου εκτίμηση τόσο το 2012, όσο και το 2013, η μείωση της μέσης τιμής παραγωγού, από τα 71,52€ το κιλό στα 65,57€ κιλό, έγινε με ένα «μαγικό» τρόπο,  για να μην παρουσιαστούν ζημιές, συνδεδεμένες άμεσα με το λειτουργικό κόστος του Οργανισμού. Με τζίρους της τάξης των 13.800.000€ είναι αδύνατον πλέον η ΕΜΧ, να αποζημιώνει την μέση τιμή με τιμές κοντά στα 70€.

Πίνακας 5 : Αντιστοίχιση μείωσης τζίρου και τιμής παραγωγού

Επειδή είναι πολύ δύσκολο να αναλυθούν όλοι οι παράμετροι, κι επειδή όλα αυτά τα έχω εκθέσει αναλυτικά εντός του Διοικητικού Συμβουλίου του οργανισμού, ασχέτως αν στην περίπτωση μας επιβεβαιώνεται το «Όποιος δεν θέλει να ακούσει δεν ακούει», κλείνοντας θα ήθελα να κάνω τις εξής διαπιστώσεις :

1. Διαθέτουμε και παράγουμε ένα μονοπωλιακό προϊόν, οι ιδιότητες και η χρησιμότητα του οποίου, συνεχώς επιβεβαιώνονται. Δεν μπορούμε να χειριζόμαστε εμπορικά αυτό το προϊόν, όπως θα χειριζόμασταν άλλα γεωργικά  προϊόντας, όπως  τα λεμόνια, τα πορτοκάλια, το σιτάρι. Είναι ανάγκη πλέον να αναβαθμίσουμε τον τρόπο που επιχειρούμε, και δρούμε εμπορικά, με σαφή κατεύθυνση εξωστρέφειας, με  δοκιμασμένες εμπορικές πρακτικές, σε χώρες με παράδοση στην μαστίχα, αλλά και σε νέες αγορές, καθώς και σε οριοθέτηση συγκεκριμένων γεωγραφικών ζωνών εκμετάλλευσης.
2. Έπρεπε ήδη από πολλού, να είναι σε εφαρμογή και να υλοποιείται συγκεκριμένο πενταετές στρατηγικό πρόγραμμα, πάνω στο οποίο να έχει ταυτιστεί η πρωτογενής παραγωγική διαδικασία, η έρευνα, καθώς και το χτίσιμο της υπηρεσιακής δομής, και του οργανογράμματος της ΕΜΧ.
3.  Ως παρακλάδι του στρατηγικού σχεδιασμού θα έπρεπε ήδη να υλοποιείται, συγκεκριμένο και οριοθετημένο πρόγραμμα ερευνών και ανάπτυξης του προϊόντος, και των παραγώγων του, σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς, και φορείς, ικανούς να μας εξασφαλίσουν την υλοποίηση της εμπορικής εκμετάλλευσης των προϊόντων της μαστίχας
4. Ως επίσης προαπαιτούμενο του στρατηγικού σχεδιασμού θα έπρεπε να έχουμε αξιολογήσει τις δομές του οργανισμού, από το χωράφι μέχρι την διοίκηση και να έχουμε κατανείμει ορθολογικά το επιχειρησιακό μας πρόγραμμα.
5. Έπρεπε ήδη από πολλού να έχουμε δημιουργήσει τις δικλίδες εκείνες ασφαλείας που θα κατοχυρώνουν την αξιοπιστία της Ένωσης, και να εξασφαλίζουν τον παραγωγό από οποιαδήποτε αστοχία. Που να μπορούμε με ειλικρίνεια και πειθώ να εγγυούμαστε ότι η διαχείριση που γίνεται είναι η βέλτιστη ορθολογικά, και όχι η βέλτιστη στα λόγια.
6. Έπρεπε από καιρό να έχουμε εισαγάγει μηχανήματα στην υποβοήθηση του καθαρισμού μαστίχας, και να μην αφήνουμε αυτή την πρωτοβουλία σε απλούς ανθρώπους των χωριών, που ο καθένας εφαρμόζει την ευρεσιτεχνία του
7. Είναι καιρός να αφήσουμε πίσω μας τα κλισέ περί του ποιος είναι ο καλύτερος συνεταιρισμός και  αλλά τινά. Ο καλύτερος συνεταιρισμός είναι αυτός που οι Συνεταιριστές – μέτοχοι του είναι ευχαριστημένοι στην πλειοψηφία τους με τον Οργανισμό, και περιφρουρούν την αξιοπιστία του, και την ύπαρξη του, γιατί ξέρουν ότι ανήκει στους ίδιους, σεβόμενος τον κόπο τους, και εξασφαλίζοντας το εισόδημα τους.
8. Ας μην είμαστε τόσο αυτάρεσκοι στην επιχειρηματολογία μας για το τι καταφέραμε να κάνουμε, κι ας επικεντρωθούμε ενδόμυχα στις ευκαιρίες οι οποίες χάθηκαν, και στα λάθη τα οποία έγιναν ,ως αποτέλεσμα της άκρατης κομματικοποίησης του Οργανισμού.
9. Ας μην επαιρόμαστε για τα χρήματα τα οποία εδώ και τόσα χρόνια εισπράττουμε ως κοινοτικές ενισχύσεις, μιας και πολλοί μπορούν να ερωτηθούν για τον αιτιατό τρόπο με τον οποίο αυτά επενδύθηκαν, και το τελικό όφελος του μετόχου-παραγωγού απ’ αυτές τις επενδύσεις.
10. Ας μην κάνουμε αναφορά γενικά και αόριστα, σε Οικονομικές καταστάσεις, και ορκωτούς ελεγκτές, όταν αδυνατούμε να εξηγήσουμε στον κόσμο, απλές και βατές έννοιες, περί του πότε αυξάνονται, οι πωλήσεις, πότε μειώνονται, πως σχηματίζονται τα κέρδη του οργανισμού, πότε κεφαλαιοποιούνται, και πότε μερίζονται. Οι ορκωτοί ελεγκτές πιστοποιούν την ακρίβεια των στοιχείων, δεν κρίνουν την διαχείριση.

Τέλος πρέπει να γνωρίζουμε, όλοι, ότι οι εποχές, των αγράμματων αγροτών, έχουν παρέλθει.

Οι προτροπές του κου Μονίαρου, για πληροφόρηση από συντεταγμένα όργανα, μόνο ως άτοπες μπορώ να τις χαρακτηρίσω, άλλωστε απ’ τα λεγόμενα και τα γραφόμενα μας όλοι κρινόμαστε.

Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.